หยางเหม่ยหลันขมวดคิ้ว แล้วถามว่า “ลูกหมายถึง พี่สาวของลูกให้เงินหรือไม่ก็บ้านแก่เซียวเป่ย?”“มีความเป็นไปได้สูง” ซูเทียนห้าวกล่าว“ทำแบบนั้นไม่ได้นะ! สิ่งของของตระกูลซูของพวกเรา ก็คือสิ่งของของตระกูลซูของพวกเรา! เขาก็เป็นแค่เศษสวะคนหนึ่ง มีสิทธิ์อะไรมาเอาไป?” หยางเหม่ยหลันกล่าวด้วยความโกรธซูเทียนห้าวกล่าวเสริมอีกว่า: “อีกอย่าง ผมได้ยินมาว่า ถนนสายนั้นที่ร้านเล็กๆของเซียวเป่ยตั้งอยู่ ในเดือนหน้าก็จะต้องถูกรื้อถอนเพื่อสร้างสถาบันวิจัยทางการแพทย์และเภสัชอะไรนั่น ค่าธรรมเนียมในการรื้อถอนจะสูงมาก!”“ร้านสับปะรังเคเล็กๆร้านนั้นของเขาเนี่ยนะ?จะได้ค่ารื้อถอนสักเท่าไหร่กันเชียว” หยางเหม่ยหลันกล่าวอย่างเหยียดหยามซูเทียนห้าวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกล่าวว่า “ผมไม่รู้รายละเอียด แต่ผมได้ยินคนบอกว่า อย่างร้านเล็กๆร้านนั้นของเซียวเป่ย ไม่ได้มีคุณสมบัติเป็นร้านค้า แต่เป็นชุมชนเก่าที่ได้รับการบูรณะปรับปรุงใหม่ และเป็นที่ดินที่ใช้พักอยู่อาศัย ถ้ารื้อถอนขึ้นมา น่าจะแบ่งบ้านได้เป็นสามหลัง แถมยังได้เงินอีกหลายสิบล้านบาทเลยนะ!”“อะไรนะ? บ้านสามหลังแถมยังได้เงินอีกหลายสิบล้านบาท!” เมื่อหยางเหม่ยหลัน
Read more