Semua Bab ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม: Bab 101 - Bab 110

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จ ลู่เจ๋อก็ปล่อยเธอไปอาบน้ำเมื่อออกมาอีกครั้งเขาก็แต่งตัวอย่างหรูหรา แต่เฉียวซุนยังอยู่ในสภาพที่น่าสมเพช ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะเคลื่อนไหวลู่เจ๋อมองไปที่เธอสักพัก ก็เดินออกไปพร้อมเสียงเยาะเย้ยตอนเขาเข้าไปในรถเบนท์ลีย์สีดำ เขาไม่ได้ออกจากวิลล่าทันที แต่จุดบุหรี่และสูบอย่างเงียบ ๆจริงๆแล้ว ตอนนี้เฉียวซุนไม่สบาย เขาไม่มีความสุขมาก เขาไม่ได้รักกัน เขาไม่มีความสุขเลยควันสีเทาอ่อนบางๆปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา เพิ่มหมอกมัวให้กับเขา ในหมอกควันนี้ เขากำลังคิดถึงภรรยาของเขาและสิ่งที่เธอพูดกับเขาเธอถามเขา ว่าพร้อมจะรักเธอไหม? จะทุ่มเทความรู้สึกให้ไหม?ลู่เจ๋อหัวเราะเยาะตัวเองเขาเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่บิดเบี้ยวตั้งแต่เด็ก เขารักใครไม่เป็น เขาไม่ต้องการที่จะรักใครเลย... แต่เขากลับหมกมุ่นอยู่กับความรักของเฉียวซุนที่มีต่อเขา เขาไม่เข้าใจว่าทำไม?บางที เพราะได้อ่านไดอารี่ของเธอเขาอยากเก็บเธอไว้ข้างกาย ดูเธอจม มองดูเธอรักโดยไม่มีเงื่อนไข... นั่นก็หรูพอสำหรับลู่เจ๋อของที่หรูหรา มักจะแพงกว่าเสมอ!ลู่เจ๋อถอนหายใจเบาๆ เลิกกังวล แล้วขับรถไปที่บริษัท……เพราะคว

ในออฟฟิศเงียบมากเมิ่งเยี่ยนหุยมองดูข้อมือเรียวบางของเธอที่สวมนาฬิกาสีทอง และถือนามบัตรแพลทินัม ที่มีหมายเลขโทรศัพท์ส่วนตัวของเขาเฉียวซุนรับมันมาอย่างอ่อนโยนเธอจ้องมองเขาอยู่นานก่อนถามเบาๆ “ทำไมถึงอยากช่วยฉันล่ะ ทนายเมิ่ง ฉันคิดว่าคุณจะช่วยลู่เจ๋อมากกว่า”เมิ่งเยี่ยนหุยไม่ตอบเธอ เขาเอนหลังบนเก้าอี้ สูบซิการ์เงียบๆอันที่จริงเขาไม่ทราบเหตุผลแต่ถ้าต้องหาเหตุผล บางทีอาจเป็นวันนั้นในโรงพยาบาล เขาเห็นรอยแผลเป็นที่น่าตกใจบนข้อมือของเธอ เหมือนกับที่แม่ของเขาโดนในตอนนั้น! ที่ต่างกันคือ แม่ของเขาอยากตาย เพราะงั้นเธอจึงจากไปสำหรับเฉียวซุน เธออยากมีชีวิตอยู่จริงๆเมิ่งเยี่ยนหุยคิดย้อนกลับไป บางทีนี่ อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เขารู้สึกสงสารเล็กน้อย!…เมื่อเฉียวซุนจากไปเธอจับนามบัตรไว้แน่น ฝ่ามือของเธอแทบจะชุ่มเหงื่อเมื่อกลับมาอยู่กับลู่เจ๋อ ภายนอกเธอดูสวย แต่เบื้องหลังกลับไม่มีความสุข... แต่เธอไม่คิดที่จะจาก ลู่เจ๋อไป เพราะแค่คิดก็ยังไม่กล้า และตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะเห็นความหวังริบหรี่ในความสิ้นหวังลิฟต์ที่เธอขึ้นมาถึงชั้นหนึ่งแล้วเมื่อเดินผ่านห้องโถงเวียน ก็พบกับเหอจี้ถางโดย

เฉียวซุนพูดเสียงต่ำว่าไม่จากนั้นเธอก็เปิดตา มองออกไป พูดด้วยเสียงเบาลง “บนตัวฉัน ยังไม่สะอาดเลย”ลู่เจ๋อตกใจเล็กน้อยเมื่อรู้สึกตัว เขาก็อดไม่ได้ที่จะสัมผัสใบหน้าเล็กๆอันอบอุ่นของเธอเบาๆ ปกติเฉียวซุนจะไม่แต่งหน้าที่บ้าน ผิวก็ขาวเนียนและนุ่ม เขาไม่อยากปล่อยมือหลังจากลูบไล้เธอเขามองไปที่เธอ หัวเราะอย่างโง่เขลา “เฉียวซุน ในใจคุณผมเป็นคนเลวเหรอครับ? ตัวคุณไม่สะอาด ผมจะบังคับให้คุณทำแบบนั้นได้ไง”ดวงตาของเฉียวซุนชื้น ไม่ได้ตอบเขารู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เขาอาจเป็นผู้ชายที่ใส่ใจแต่เรื่องความสบายของตัวเอง ไม่ใส่ใจสุขภาพของภรรยา เป็นเรื่องจริงที่ในอดีตเขาไม่ได้ปฏิบัติต่อเธออย่างดี เขาชอบความรุนแรงบนเตียง แต่ดูเหมือนเขาก็ไม่ได้รุนแรงกับเธอเหมือนตอนประจำเดือนของเธอมาใช่ไหม?ลู่เจ๋อจับข้อมือบางๆของเธอ ค่อยๆดึงเธอขึ้นมานั่งบนตักเขาเฉียวซุนไม่คุ้นเคยกับความใกล้ชิดแบบนี้เธอกับลู่เจ๋อไม่เคยสนิทกันขนาดนี้ ในอดีตเขาจะกอดเธอเฉพาะตอนที่อยากทำแบบนั้นกับเธอ เขาจะไม่ยอมให้เธอนั่งแบบนี้...ลู่เจ๋อมองไปที่ดวงตาสีแดงของเธอ สัมผัสเธอเบาๆ เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอ แล้วถามอย่างอ่อนโยนว่า “ครั้งที่แล้

ใบหูของเฉียวซุนแดงขึ้นมือขาวบางค่อยๆปิดลิ้นชัก ไม่ให้เขามอง “ไม่มีอะไร! ก็แค่ซื้อน้ำหอมขวดใหม่ เพิ่งแกะออกมา”“โอ้!”ลู่เจ๋อกลับเปลี่ยนท่าที อย่างไม่เคยมีมาก่อน “ฉีดให้ฉันดมหน่อยสิ! ไม่ใช่ว่าน้ำหอมเป็นชุดนอนที่ดีที่สุดของผู้หญิงเหรอ?”น้ำเสียงของเขาร้อนแรงมาก แฝงไปด้วยความแข็งแกร่งที่ผู้หญิงไม่อาจปฏิเสธได้เฉียวซุนต้านไว้ไม่ได้เลยระหว่างพูดคุย ลู่เจ๋อเปิดลิ้นชักเล็ก ๆ ข้างในมีขวดน้ำหอมอยู่จริงๆ ลู่เจ๋อหยิบมันขึ้นมาเบาๆ แล้วฉีดไปด้านหลังหูของเฉียวซุน เล็กน้อย... อาจเพราะถูกกระตุ้น เนื้อนุ่มๆ...สั่นเล็กน้อยดวงตาของลู่เจ๋อลึกซึ้งเขาจับไหล่เล็กๆ กลมๆ ของเธอ ใบหน้าหล่อเหลาแนบไปกับลำคอของเธอ จมูกโด่งแนบไปกับเนื้ออันนุ่มนิ่ม เสียงของเขาแหบและเซ็กซี่มาก: “กลิ่นหอมมาก”เฉียวซุนอดตัวสั่นไม่ได้: “ลู่เจ๋อ!”ลู่เจ๋อหัวเราะเบา ๆ: “ร่างกายฉันยังไม่สะอาด อย่ายั่วฉัน!”ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะเพิ่งเห็นไดอารี่เล่มนั้น เขาหยิบมันขึ้นมาอ่านก่อนที่เฉียวซุนจะหยุดเขา... ท่าทางของเขาตอนอ่านดูตามใจชอบ จับร่างภรรยาไว้ด้วยมือข้างเดียว อีกข้างพลิกดูไดอารี่เขาไม่เพียงแต่อ่าน เขายังอ่านคำต่อคำออกมาอีกด้

ตอนที่ลู่เจ๋อจะพูด ประตูห้องผ่าตัดก็เปิดออกหลังจากหมอออกมา เขาก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก “หลังล้างกระเพาะ คนไข้ก็ดีขึ้นแล้ว! คุณลู่ โรงพยาบาลของเราจะร่วมมือกับตำรวจในการสืบสวนอุบัติเหตุทางการแพทย์นี้อย่างแน่นอน โปรดวางใจได้!”ลู่เจ๋อสงบเขาหันไปด้านข้างแล้วบอกเลขาฉิน “คุณจัดเตรียม และย้ายไป๋เซียวเซียวไปที่โรงพยาบาลลู่ตอนเช้านะ”เลขาฉินที่มีรอยคล้ำใต้ตา พยักหน้าขณะนี้แม่ไป๋พูดด้วยความงุนงง “คุณลู่ ไม่มาอยู่เป็นเพื่อนเซียวเซียวของเราเหรอ! เธอเพิ่งพ้นขีดอันตรายมา เธอต้องการคุณอยู่เป็นเพื่อนนะ!”เลขาฉินดุเธอ“คุณลู่ไม่ใช่หมอ!”แม่ไป๋ไม่กล้าพูดอะไรอีก!ในเวลานี้ลู่เจ๋อมองไปที่เฮ่อจี้ถังแล้วยิ้มเล็กน้อย: “รีบมาแถมไม่ได้ปลอบใจเฉียวซุนให้ดี! เธอคงมุดผ้าห่มโกรธคุณอยู่นะ ไม่ต้องกังวลพี่เหอ ฉันจะกลับบ้านไปอยู่กับเธอตอนนี้เลย...”เขายกมือขึ้นแล้วดูเวลาเขากล่าวต่อว่า “ตอนเช้ายังมีเวลาอีกเจ็ดชั่วโมงก่อนไปทำงาน ฉันเกลี้ยกล่อมภรรยาได้ก็พอ! สามีภรรยาทะเลาะกันบนหัวเตียง ปลายเตียง... พี่เหอ พี่ควรจะแต่งงานเร็วๆนะ จะได้สัมผัสประสบการณ์​ที่สนุกไง”ลู่เจ๋อกำลังพูดแซะ ซึ่งค่อนข้างคลุมเครือเฮ่อ