All Chapters of Beyond the Bargain: Chapter 1 - Chapter 10

Pumasok kami sa isang village. Binuksan niya ang bintana ng kaniyang sasakyan. Kinausap muna siya ng guard bago niya isinirado ang bintaha. Binuksan ng guard ang kulay itim na gate. Pumasok kami at pinark niya ang kaniyang sasakyan sa garahe. Tumingin siya sa akin. Hindi pa rin ako mapakali at makapaniwala na nakaalis na kami sa bar. Ang bago ko namang iisipin ngayon ay kung paano ako makakatakas sa kaniya. Hindi pwedeng manatili ako sa puder niya at hayaan siyang gawin ang gusto niya. "We're here. Take off your mask." Sabi niya at bumaba na ng sasakyan. Tinanggal ko ang setbelt at lumabas sa kaniyang sasakyan. "Follow me," utos niya ngunit hindi ako sumunod sa kaniya. Huminto siya sa paglalakad at tumingin sa akin. "Hey, come on. Huwag kang pa hard to get." Iritadong wika niya sa akin. Huminga ako ng malalim bago umupo para tanggalin ang suot kong boots. Hindi ako makakalakad ng maayos ng dahil dito. Hindi ako makakatakbo ng mabilis kapag suot ko ito. Ayokong matali ang buhay ko sa

Hinayaan ko si Manang Elsa na mag-ayos sa mga pinamiling gamit namin sa mall kanina dahil 'yon ang inutos ni Liam sa kaniya. Umupo ako sa mesa at sinimulang basahin ang mga dokumento sa loob ng brown envelope. Engr. Scoth Liam Smith. A licensed engineer who was born on the 24th day of December in Los Angeles City. The eldest son of Blythe and William Smith. He graduated with flying colors at Hardvard University. After a year when he got his licensed as a registered engineer he took a business course dahil siya ang magma-manage ng kanilang kompanya. Marami silang kompanya sa iba't-ibang bansa. Paano niya kaya nama-manage ang lahat ng 'to? Bakit hindi niya ipinagpatuloy ang pagiging engineer at mas inuna ang pagma-manage ng kanilang kompanya? Hindi ko mapigilang maging curious sa buhay niya lalo na ang pagiging registered engineer. Madami siyang awards na natanggap noong nag-aaral pa siya. He must be an achiever. Napangiti ako ng maalala ang panahon noong nag-aaral pa ako. Competitive

The lunch went well. Naunang umuwi ang pamilyang Coper dahil hindi maayos ang pakiramdam ni Celine. I am sad dahil hindi ko alam kung kailan ko siya muling makikita o magkikita pa ba kami. Francine nababading ka na dahil kay Celine! Sa bahay ni Liam uuwi ang kaniyang pamilya kaya sabay-sabay kaming lumabas ng restaurant. Sumakay ako sa sasakyan ni Liam at sumakay naman sa puting SUV ang pamilya niya. "Ang ganda ni Celine." Sabi ko pagkatapos kong isuot ang seat belt. "She's an ideal girl." I added. Successful ang career niya. She has a successful business, too. She's intelligent, gorgeous, rich, educated, and an entrepreneur. Wala akong ibang masabi sa kaniya. "Stop talking about her. I'm not interested." He said coldly. Tinignan ko siya. Seryoso ang mukha niya. Galit pa rin ba siya dahil pinakain ko siya ng spaghetti? Parang bata naman ang isang 'to. "Ligawan mo kaya si Celine. Total after 1 week matatapos na ang contract na 'to. We'll break up and will be back from being stranger

Napahawak ako sa kamay ni Liam bago kami pumasok sa loob ng meeting room. Napalingon siya sa akin. "Are you okay?" He asked me while holding my hand. Tumango ako bilang pagsagot. Pagpasok namin sa loob ay agad nagsitayuan ang mga taong naroon bilang paggalang kay Liam. Nakita ko rin ang nakangiting lola ni Liam. Tumingin ako sa direksiyon ng mommy ni Liam. Nakatingin din siya sa amin ngunit hindi ito nakangiti kagaya ni Grandma. Umupo kaming lahat at binitawan ko rin ang kamay ni Liam. Nakakahiya dahil nasa meeting room kami kasama ang mga board of directors and investors at magkahawak kaming dalawa. Baka isipin nila na desperada akong angkinin at solohin si Liam kaya hindi ko mabitawan ang kamay niya. May nakita akong mga staffs ng na abala sa paghahanda ng presentation. Tumayo si Anton at kinuha ang mga dokumentong nakalagay sa ibabaw ng mesa. Binigyan niya isa-isa ang mga investors ng kopya nito. Nagulat ako ng binigyan niya rin ako. Tinignan ko si Liam, nakabusangot ang kaniyan

Padabog akong naglakad patungo sa bakanteng upuan malapit sa dance floor. Hindi ko makita si Liam. Bahala siya sa buhay niya! "Do you want to drink? Wine or juice?" A man asked me while holding two glasses of wine. The man had distinct facial features, with a sharp nose and thick eyebrows. He's wearing a black suit. He smiled and sat beside me. "Are you alone?" he asked before he drank the wine. "Juice would be better. Well, I'm not alone. I'm with my boss." I said while my eyes were busy finding Liam. I'm gonna punch this asshole kapag nakita ko siya. "Your boss or your boyfriend?" he asked then chuckled. I rolled my eyes and crossed my arms. I want peace but I'm inside the bar. Dumagdag pa ang isang 'to. I know he's hitting on me. I'm not blind. Bumaba ang tingin ko sa aking hita ng bigla niya itong hawakan at haplosin. "What the heck are you doing?!" I shouted and grabbed his hand out of my legs. He laughed and drank another glass of wine. "Leave me alone!" I shrugged and tried