All Chapters of Call Me, Kuya! : Chapter 51 - Chapter 60

CHAPTER 52CALL ME, KUYA! “Sasama ka ba sa akin mamaya anak? Pupunta tayo sa mall and let's go to the salon na gusto mo? Or what if bibili tayo ng mga clothes and shoes that you like? What do you think?” Tanong ni ma’am Maribel sa akin habang kumakain kami ng breakfast sa gazebo.Katabi ni mommy si daddy, samantalang katabi ko naman si kuya Izaak sa long table.“Baka hindi siya sasama mommy-" agad na sabi ni boss. “Yes mommy. I'll go with you," ani ko sabay ngiti kay mommy at hindi pinansin ang sinabi ni kuya Izaak.“Yehey, narinig mo iyon hijo? She goes with me. Lagi na lang Ikaw ang kasama niya, malapit na ako magtampo, di ba, dad? Ilang days kayo sa Batangas kaya this week ako naman ang kasama ng kapatid mo, okay? And you? Puntahan mo si Samantha at magbonding din kayong dalawa. Kababalik niya lang sa Pilipinas kaya puntahan mo siya mamaya. We don't mind, right Cherry?”"Po? Yes po, yes po… mommy." In my peripheral vision ay alam ko na nakatingin si kuya sa akin. Hindi ko na siya

CHAPTER 54CALL ME, KUYA!“Shit!" Daing niya habang nakahawak sa kanyang pisngi, doon ko pala siya natamaan.“Ku-kuya? Ikaw pala. I'm sorry… I'm sorry. Gosh! Bakit ba kasi hindi ka agad sumulpot o nagsalita nong hindi pa ako pumasok, nagulat tuloy ako. May i see?” Agad kong hinawakan ang pisngi niya. Malakas yata ang ginawa ko dahil halos lumukot ang mukha niya at namula ang kabilang pisngi. "I'm really sorry kuya, hindi ko talaga sinasadya.”"It's okay, ako ang dapat na magsorry, may mali rin ako. How are you?” Napanguso ako, kababalik niya palang galing ibang bansa pero ito, nasaktan ko pa. “Ayos lang po, kayo?" Nakita ko kung paano tumaas ang gilid ng labi niya. “I'm okay now-"“Sorry ulit sa sampal."“No… no… not that. I mean, I'm okay now that I'm home.” Aniya kaya tumango ako dahil akala ko tungkol sa pagsampal ko sa pisngi niya.“Kaya nga, for sure miss na miss ka na ni mommy Maribel and also… Samantha. Kanina ay naroon sa bahay eh.” Sumbong ko kahit nasabi ko naman ito sa k

CHAPTER 56CALL ME, KUYA!Ang sarap naman ng tulog ko, parang ngayon lang ulit ako nakatulog nang ganito ka himbing di tulad ng ilaw araw. Kapag sarili mo talagang kwarto ay nakakatulog ka ng mahimbing. Hindi tulad sa kwarto ni Cherry na, malaki nga ang bed at soft kapag humiga ka pero hindi naman ako mapakali at pakiramdam ko, may kasama akong ibang tao habang natutulog, para bang may isang multo na tumatabi sa akin. Hindi ko sinasabi na isa na lamang multo si Cherry, pero iba kasi ang pakiramdam ko or dahil hindi lang talaga ako sanay sa ganoon na kama.Mas lalo ko pang diniinan ang katawan ko sa mainit na katawan. Dahil medyo malamig kapag ganitong maaga tapos sabayan pa ng lamig ng electric fan lalo at hindi naman ako sanay.“Hmmm," niyakap ko pa lalo ang aking mga braso sa katawan ng mama ko dahil sobrang lamig talaga. Nilagay ko pa ang aking isang binti malapit sa kanyang bewang. Narinig ko na may nagmura pero binalewala ko lamang dahil inaantok pa ako. Hindi ko nga rin alam k

CHAPTER 58CALL ME, KUYA!“Are you okay, baby? Baka may sakit sa'yo at ayaw mong lumabas, pwede tayong bumalik sa bahay kung gusto mo.” Agad akong napabaling kay mommy Maribel at umiling. Katabi ko si mommy na nakaupo sa backseat at si daddy ay nasa front seat kasama ang driver, samantalang sina kuya ay hiwalay ng kotse. “Hindi naman po! Iniisip ko lang po siguro kung ano ang next na kakainin ko pagdating natin sa venue,” tanging nasabi ko kahit katunayan hindi naman iyan ang gusto kong sabihin. Hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni ate Samantha. “Marami kang pagpipilian baby. Just choose whatever you want and I'll pay for it., okay? Kung hindi mo magustuhan ang restaurant na pinuntahan natin, well let me know para hahanap tayo ng ibang venue. Di ba, may favorite ka na restaurant na gustong-gusto mong pinupuntahan palagi? Korean restaurant iyon? Naalala mo pa ba? Doon tayo pupunta ngayon!” Masayang wika ni mommy na ikinatuwa ko naman. Pero hindi pagkain ang pinoproblema ko sa mg

CHAPTER 60CALL ME, KUYA “Mommy?"Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko dahil sa pagkabigla. Ito na ba yon? Wala naman kaming relasyon pero sa sobrang lapit naming dalawa ay baka kamalan kami na may something. Hindi ko yata mawari na sa ganitong eksena malalaman ni mommy ang pagpapanggap namin ni Kuya. Ngumiti si mommy at lumapit sa amin ni kuya Izaak. Hindi na kami magkayakap kundi magkahawak kamay na lamang kami ni kuya. Nasa likod ko ang kamay ko at naroon kay kuya, hindi niya ako binitawan dahil ramdam niya siguro ang pagkagulat at panginginig ko. “May bagay ba akong hindi alam mga anak?"“Mo-mommy!" Ako na nauutal, halos hindi makatingin sa kanya ng diretso sa kanyang mga mata. “Ikaw ba ang may problema Izaak? Tungkol ba ito sa trabaho mo sa kumpanya?” Bumuntong hininga si mommy at pinagmasdan kami ni kuya. "Kung may kinakaharap man kayo na problema, huwag ninyong suluhin na dalawa o mag-isa. Nandito kami ng daddy niyo, hmm. Handa kaming makinig sa inyo kasi walang