C H A P T E R 30 Walang imik na pumasok si Drear sa loob ng bahay matapos na makabalik galing sa airport kaya lang ay parang nahipnotismo siya nang makita si Catharine na nakatalikod, suot ang isang puting bestida kung saan labas ang mga balikat ng dalaga at ang walang kasing puti at kinis na mga hita.The truth is, he never wanted to look at her whenever he gets mad and jealous. Naaawa siya sa mukha nitong ang bata-bata, pero anong gagawin niya? Literal na para siyang sinasapian ng demonyo kapag nagwawala ang inggit at selos niya. And she just never knew how much it had hurt him when she said that she’d soon leave his place because that Professor is waiting for her.Drear’s still battling with his pride. Ngayon lang nangyari sa kanya ang ganoon na parang trap na trap siya sa isang babae at wala ni butas ng karayom para lusutan niya papalabas. It’s been decades and he had been always a winner of his own league that’s why it’s not easy for him to accept that this tim

C H A P T E R 32 Handling his bow, Drear stops at the entryway of the kitchen when he finds Niña Catharine is happily cooking something. May hinahalo ito sa loob ng malaking kaserola at pakanta-kanta pa habang nasa counter top ang mga gulay at mga susò na na wala ng mga buntot. Para siyang tanga na pinapanood kanina kung paano iyon tanggalan ng yaya niya ng mga pwit. And chuckled on his own when Catharine freed those tiny snails just in the small pond of their neighborhood. Paulit-ulit ito kanina na huwag isali ang mga baby snails na alisan ng pwit dahil kawawa naman daw. Tapos parang tanga na paalam nang paalam sa mga malalaking kuhol na tinataga ng yaya Lerma nila. Kulang na lang ay maiyak pa ito dahil naaawa pa yata sa mga iyon. At siya naman ay kung anong pagtataka na bakit naputol na ang mga iyon ay gumagapang pa rin papaalis sa palanggana.At nang banlian ng kumukulong tubig ay maluha luha pa si Catharine at nagbibigay pa ng huling habilin sa lintik na mga ku

C H A P T E R 34 Catharine, anak. Gising na. Gising. Lunes na, may pasok na.” Paulit-ulit na pukaw ng yaya Lerma niya sa kanya kaya lang talagang antok na antok pa siya.“Pesteng bata talaga. Alam na may pasok na ngayon, bakit naman ba pinuyat-puyat ka pa?”Nawala ang antok niya at nahila lalo ang kumot. Hubad nga pala siya tapos ang matanda ay pumasok sa kwarto nila?Susmoday! Nakakahiya.“Y-Yaya, b-bakit po kayo nandito? H-Hubad po ako.” Napasumiksik siya sa may gilid pero ngumiti lang si Lerma.“Susmi, ano pa naman ang ililihim mo sa akin? Buntis ka na nga kaya alam ko naman ang nangyayari sa inyo ni Drear simula pa noong araw na ayaw niyang ipahiwalay ang kwarto mo.” Anito habang inaayos ang mga damit niyang isusuot sa eskwelahan.Si Drear nga pala?Kaagad siyang tumingin sa paligid pero wala na naman iyon, as usual at ano pa bang ipagtataka niya na ang nahagip ng mga mata niya ay pera sa ibabaw ng mesa.Napabuntong-hininga na lang siya at isinaksak ‘yon sa drawer. Ano pa bang mab

C H A P T E R 36 Matapos na lang ang buong klase sa umaga ay masama pa rin ang tabas ng mukha ni Catharine. Naglalakad sila sa pasilyo ng eskwelahan nang bigla na lang siyang makaramdam ng pagkaduwal kaya sa isang sulok na lang siya sa labas ng pasilyo napatakbo at doon sumuka sa may batuhan.Agad naman na sumunod ang dalawa at inalalayan siya.“O, sinisikmura ka ba? Okay ka lang?” Usisa ni Psyche sa kanya habang hinahagod ang kanyang likod.Nagpahid siya ng bibig at saka ngumiti sa kaibigan. “Buntis ako.” Aniya sa dalawa.“Huwaaat?!” Parehas pa ang expressions ng dalawang best friends niya kaya yumuko siya.“Uy, w-wala naman kaming ibig sabihin. Nagulat lang kami ni Pysche.” Hinaplos ni Clarissa ang braso niya kaya ngumiti siya.“S-Sino ang ama?” alanganing tanong pa ni Clarissa.“Ako.”Agaran na napaangat ng tingin si Catharine nang marinig ang pamilyar na boses ni Drear at kulang na lang yata ay mamuso ang mata niya sa kilig at gulat.“Oh Diyos mo Katari

C H A P T E R 38 "Okay ka lang, boss Light?” sinilip ni Catharine ang mukha ni Drear nang mapako ito habang naglalakad sila papalabas ng restaurant. Nauna na silang magpaalam matapos na bumalik ng mga kaibigan niya at nina Greg at Brent sa mesa. Wala ng imik ang Professor Pogi niya at biglang naging malalim ang iniisip. Nang magpaalam siya ay tumitig lang sa kanya nang malungkot at tumango.Tapos ngayon naman ay si Drear ang parang naparalitiko na sa pagkakatayo.“Such a crap.” Galit na bulong nito at humigpit ang pagkakahawak sa kamay niya.Napangiwi siya kasi parang mababali ang buto sa palad niya.What is happening?Sinundan niya ng tingin ang tinutumbok ng mga mata nito at wala naman siyang makita maliban sa isang grupo ng mga kalalakihan na nagtatawanan habang nakatingin kay Drear.“Boss Light,” Hinaplos niya ang panga ng binata na noon lang parang bumalik sa katinuan.He looked at her and she’s shocked seeing his eyes, blazing in rag