Semua Bab The Girlboss Begs for Remarriage: Bab 1611 - Bab 1620

Kung tutuusin, sina Helen at Frank ang tiyak na dalawang tao na ayaw makita ni Fleur sa mga sandaling ito.Gayunpaman, tila walang pakialam si Frank, naglakad papalapit, kumuha ng mansanas mula sa mesa sa tabi ng kama, at kumagat habang tumatawa. “Hehe… Alam ko kung ano ang hinihintay mo, Fleur Lang.”Hindi nakapagsalita si Fleur, kundi titig lang ang ibinigay niya kay Frank, para bang kaya niyang patayin ito sa kanyang tingin—sayang lang na wala siyang ganoong kapangyarihan.Walang apektado, nagpatuloy si Frank, “Pinadala mo si Jon Lane para kunin ang mga gamot mo, ’di ba?”Napakurap ang buong katawan ni Fleur, malinaw na nagbunyag sa kanya sa oras na iyon.Umupo si Frank sa gilid ng kanyang kama at ngumiti. “Kung ganun, magiging diretsahan ako—ang mga gamot na dapat kukunin ni Jon ay hindi mo na maaabot… dahil pinatay ko na ang tagadala.”Beep! Beep! Beep!Biglang nag-beep ang lahat ng makinang nakakabit, hudyat ng matinding galit at pagkabalisa ni Fleur.“Pero…”Doon nag-ib

Naiinis na ang dalawang nars habang patuloy na sumisigaw nang wala sa sarili si Fleur.“Ma’am, tama na po… At saka, ang hospital chief dito ay nakababatang kapatid mismo ni Professor Lawrence, kaya mas mabuti pang magpahinga na lang kayo.”Pagkasabi niyon, lumabas na ang dalawang nars na may awang ekspresyon, at napabuntong-hininga ang isa. “Sabi ni Professor Lawrence, makakaranas din daw siya ng mga guni-guni… Totoo kaya ‘yon?”Bago pa man nakasagot ang kasama niya, muling nagwala si Fleur at nagsisigaw nang malakas: “Pakawalan n’yo ako! Ako ang ikalawang matriarka ng pamilya Lane! Bitawan n’yo ako, o pagsisisihan n’yo!”“Hay naku, tigilan n’yo na ‘yan. Ang galing ni Professor Lawrence—tingnan mo? Naghahalusinasyon na ang babaeng ito, gaya ng sabi niya.”“Shhh. Huwag mo na lang pansinin.”Narinig ni Fleur ang papalayo nang mga yabag ng dalawang nars, ngunit patuloy pa rin siyang sumisigaw habang nakagapos sa kama. “Frank Lawrence!!! Pagbabayaran mo ito!!!”-"Achoo!"Katatapo

Maaaring sabihin na bagaman si Gavin ang dapat na maging pinuno ng pamilya, ipinasa niya iyon kay Helen.At hindi lang dahil sa sariling kakayahan ni Helen, kundi dahil taglay niya ang pagkatao at karisma na kayang magdala ng pamilya sa mas mataas na antas.At ang katotohanan ay hindi matatanggi—ilang buwan pa lamang matapos si Helen ang maupo bilang pinuno ng pamilya at maging chairwoman ng Lanecorp, kapwa ang pamilya at ang kumpanya ay nagsimulang umunlad mula sa loob hanggang sa labas.Sa katunayan, tila nakahanap sila ng bagong sigla at motibasyon na magsikap nang higit pa kaysa dati, at personal na sinang-ayunan mismo ni Mark Lane ang lakas at kakayahan ni Helen.Ngunit kahit na maayos ang lahat na para bang orasan na gumagana nang eksakto, biglang dumating si Yora na may mga paratang—at sa panahong iyon pa nagkasakit si Mark.At ang pinakamasama, malubha ang kondisyon niya: kahit na matatag ang kaniyang mahahalagang vital signs, hindi pa rin siya nagkakamalay.Ngayon, nagsi

Batay sa pangalan nito, ang Fettle Clinic ay tila isang payak at hindi kapansin-pansing lugar.Kaya’t hindi na rin nagulat si Frank nang matagpuan ang klinika sa isang liblib na sulok ng mga gilid ng bayan, lampas lang ng Lake Cove.Gabi na, at nakapinid ang lahat ng pinto at bintana ng klinika, wari’y sarado para sa negosyo.Subalit malinaw pa rin sa matalim na pandinig ni Frank ang mga tinig mula sa loob.At naroon lamang ang isang tao—isang pamilyar na mukha—si Hardy Xinder!Naningkit ang kanyang mga mata, saka mabilis at magaan na lumundag si Frank papunta sa ikalawang palapag, at pumasok sa pamamagitan ng isang bentilasyong bintana.Si Hardy, na ngayo’y lubusan nang ubanin ang buhok, ay nakaupo sa mesa at nakikipag-usap sa isang antigong rotary phone. “Hoy, ano ba ang nangyayari dito? Sinasabi mong may mga problema sa Zamri, pero bakit nandito pa ako?”“Ano? Bitag? Ano’ng pinagsasasabi mo?!”Lantaran ang pagkainip ni Hardy, hawak pa ang telepono habang palakad-lakad. “Bwis

“Matagal-tagal na rin… Siguradong buto na lamang ang natira sa kanya kahit gaano pa siya kalakas. Ni ang isang nilalang sa rurok ng antas na Ascendant ay hindi makakayanan ang bulok na usok na nilikha ko mula sa isang libong naaagnas na bangkay.”At siyempre, ang maliit na pigura ay walang iba kundi si Baba Yaga.Kahit na nagsasalita siya sa sarili, nanatiling maingat ang kanyang anyo habang paikot-ikot siyang umiikot sa paligid ng klinika.Sa huli, nakahinga siya nang maluwag nang wala siyang marinig kahit na anong ingay.“Kung gayon, tapos na nga siya.” Malamig ang kanyang tawa.“Sinasabi ng lahat na walang kapantay ang lakas ni Frank, pero bumagsak din siya tulad ng iba sa aking lason! Mabuti pa, ipaalam ko na ito sa Hundred Bane Sect… Hmph! Mukhang may utang na loob na sa atin si Titus Lionheart ngayon.”“A, tama… dapat kong halughugin ang kanyang bangkay—baka dala niya ang isang spiritron vein…”Pagbaba ng kanyang pagbabantay, binuksan niya ang mga pinto ng klinika, handa na