Kung tutuusin, sina Helen at Frank ang tiyak na dalawang tao na ayaw makita ni Fleur sa mga sandaling ito.Gayunpaman, tila walang pakialam si Frank, naglakad papalapit, kumuha ng mansanas mula sa mesa sa tabi ng kama, at kumagat habang tumatawa. “Hehe… Alam ko kung ano ang hinihintay mo, Fleur Lang.”Hindi nakapagsalita si Fleur, kundi titig lang ang ibinigay niya kay Frank, para bang kaya niyang patayin ito sa kanyang tingin—sayang lang na wala siyang ganoong kapangyarihan.Walang apektado, nagpatuloy si Frank, “Pinadala mo si Jon Lane para kunin ang mga gamot mo, ’di ba?”Napakurap ang buong katawan ni Fleur, malinaw na nagbunyag sa kanya sa oras na iyon.Umupo si Frank sa gilid ng kanyang kama at ngumiti. “Kung ganun, magiging diretsahan ako—ang mga gamot na dapat kukunin ni Jon ay hindi mo na maaabot… dahil pinatay ko na ang tagadala.”Beep! Beep! Beep!Biglang nag-beep ang lahat ng makinang nakakabit, hudyat ng matinding galit at pagkabalisa ni Fleur.“Pero…”Doon nag-ib
Ler mais