จางกุ้ยหลานเหลือบมองหลินเฟิงถึงแม้ว่าแววตาจะมีความรู้สึกผิดอย่างอธิบายไม่ได้ แต่ก็เงยหน้าขึ้นและพูดว่า :“ถูกต้อง นี่คือลูกเขยของฉันเอง คุณไม่รู้เหรอว่าอะไรคือการโอ้อวด อะไรคือการทำตัวเรียบง่าย?”“ลูกเขยของฉันก็เป็นคนแบบนี้แหละ พวกคุณจะอิจฉาไม่ได้นะ”คำพูดนี้ของจางกุ้ยหลานไม่เพียงจะทำให้หลินเฟิงตะลึงงันเท่านั้นแม้แต่หลี่ฮุ่ยหรานที่อยู่ด้านข้างก็ยังตกตะลึงด้วยเช่นกันเธอจ้องมองหลินเฟิงอย่างเหม่อลอย ก่อนจะได้สติกลับมา พร้อมกับใบหน้าที่มีรอยยิ้มสดใสราวกับดอกไม้รอยยิ้มนี้ทำให้ชายหนุ่มที่อยู่โดยรอบต่างก็ตกตะลึงกันทั้งหมดในที่สุดจางกุ้ยหลานก็ยอมรับหลินเฟิงคนนี้เป็นลูกเขยแล้วถึงแม้จะไม่รู้ว่าที่จางกุ้ยหลานพูดแบบนี้ จะเป็นเพียงการรักษาหน้าตัวเองหรือแค่โอ้อวดก็ตามแต่เมื่อเทียบกับท่าทางที่ดูถูกหลินเฟิงก่อนหน้านี้แล้ว นี่ก็ถือว่าเป็นการก้าวหน้าครั้งใหญ่แล้ว ท่าทางในวันนี้ของจางกุ้ยหลานทำให้หลินเฟิงรับมือไม่ทันอยู่เล็กน้อยในความเป็นจริง เขาก็พร้อมที่จะถูกกลั่นแกล้งอยู่แล้วจู่ ๆหลินเฟิงก็รู้สึกแปลก ๆขึ้นมาในใจ“ฮ่าฮ่าฮ่า อะไรคือการโอ้อวด อะไรคือการทำตัวเรียบง่าย จางกุ้ยหลาน
Read more