All Chapters of BUNGA NANG MALING PAG-IBIG: Chapter 1 - Chapter 10

"Once upon a time, may isang Prinsesa na umibig sa isang Prinsepe ngunit Ang pag iibigan nila ay mahigpit na ipinagbabawal dahil sa Sila ay mag pinsan. Galit Ang Amang hari nang Prinsesa sa Prinsepe sa di malamang dahilan. Nag aral silang pareho sa isang University Kung kaya't Malaya nilang nakakasama Ang isat isa, kahit patago ay naging Masaya Sila. Hanggang sa isang Gabi, kapwa Sila nakalimot at hinayaan Ang mga pusong nagmamahalan Kung kaya ay nakagawa Sila nang isang pagkakamali para sa iba pero para sa kanila ay iyun Ang pinakamasayang nangyari sa Buhay nilang dalawa.Nag bunga Ang kanilang pagmamahalan pero nang malaman ito nang Amang Hari nang Prinsesa ay labis itong nagalit, pilit silang pinaglayo dahil ayaw nitong ma dungisan Ang kanilang Pangalan, ipinadala Ang Prinsesa sa pinakamalayong Lugar na siguradong Hindi mararating nang Prinsepe, nagsilang Ang Prinsesa nang Batang Babae ngunit di nya na ito nakasama nang matagal dahil kinuha nang kanyang Amang Hari at bilang kaparus

"C'mon Astrid, double time! We're getting late" iretabling Saad ni Lolo habang pababa ako nang hagdan. Heto na nga at nagmamadali na ako eh, muntik pa akong matapilok dahil sa suot na heels.Agad akong sumakay sa nakaparadang sasakyan, katabi ko si Lola habang nasa unahan Naman si Lolo.I am wearing a sky blue spaghetti strap dress na bigay ni Lola last week. Naka light make up lang din ako, ayaw ko Rin kasi sa masyadong makapal."Don't do stupid things there Astrid, I'm warning you"Kahit nakababa na sa sasakyan ay paulit ulit paring nag p-play sa isip ko Ang sinabi sakin kanina ni Lolo, it hurts hearing such words from him pero ayaw ko namang Magalit sa kanya.Wala sa sariling napangiti nalang ako nang mapait dahil sa Nakita ko, how I wish ako nalang si Kat, kasi Kita ko Ang pagmamahal dito ni Lolo. Ako kaya? Kelan ko kaya maramdaman yun Mula sa kanya.I was sitting alone in our table kasi umalis saglit si Lola para samahan si Lolo makipag usap sa ilan nilang business partner's na n

"Where's your necklace Astrid?" Nilukob ako nang kakaibang kaba dahil sa tanong ni Lola, Ang mga palad ay biglang naging pawisan. "Ah, Nasa.. nasa bag ko po La" Saad ko rito nang Hindi makatingin nang diretso sa mga mata ni Lola, I hate lying. Kasi pakiramdam ko mabubuko lang din Naman agad ako."Why did you take it off from your neck, alam mo namang Kay Mommy mo yun galing" mahinang sita sakin ni Lola, bukod sa Yaya ko ay alam Rin iyun ni Lola pero itinago nya lang din Kay Lolo."Na-natanggal lang po kanina nang maligo ako La, kaya nilagay ko muna sa bag ko" tumango Naman ito at Mukha namang kumbinsedo. "Isuot mo iyun" tumango nalang ako at nagpaalam nang aakyat na sa kwarto."Always be strong lang Apo, everything's gonna be fine, matatapos Rin lahat nang ito" hinagkan ako ni Lola sa pisngi bago ako umalis. Mula pagkabata ay Yan na Ang laging kataga na sinasabi ni Lola. Sana nga matapos na Ang lahat nang ito nang matapos na Rin Ang paghihirap Ko.Pagkatapos mag linis nang katawan at

Kanina pa ako nakahilata sa bed, nakatulala lang sa kisame habang kinakapa Ang sariling labi.I still can't believe it. Dati pinangarap ko lang, ngayon nahalikan ko na.Parang gusto Kong magtatalon at magsisigaw sa tuwa pero di ko magawa.Dapat na ba akong magpasalamat sa nahulog Kong necklace? O mangamba baka pinaglalaruan nya lang ako.Gosh! Natupad Rin Ang pangarap ko dati na Yung first kiss ko sa first love ko mapunta.Yes! He was my first love.Kinabukasan pagpasok ko sa school ay para akong may nagawang malaking kasalanan, palinga linga ako sa paligid at baka nandyan si Levi. Total nakuha ko Naman na Ang pakay ko ay iiwasan ko na Siya para di na ako masyadong mahulog pa sa kanya.Good thing at nakapasok ako sa classroom nang matiwasay, walang bakas ni Levi sa paligid kaya nakahinga ako nang maluwag.Pagkatapos din nang klase ay hinintay ko muna makaalis Ang mga kaklase ko bago ako nagpasyang lumabas na Rin, sinilip ko muna Ang kanang bahagi at napangiti nang Wala ring bakas ni L

I was avoiding him for days na, I was scared. Scared sa sarili ko dahil pakiramdam ko ay unti unti na Naman akong nahuhulog nang husto sa kanya. Kung bakit ba kasi masyado syang pa fall?Naisip ko na Ang lakas nang loob Kong sumang ayon sa gusto nya at planing iwasan na sya pagkatapos nang pakay ko pero heto at mahigpit isang buwan na muna kaming nagkakasama Araw araw bago ko na nman naisipan ito na iwasan na sya, Kung di ko pa naramdaman to ay siguro di na Naman ako iiwas.I was sitting alone sa bench nang school, what was the right thing I should do?"Why are you avoiding me these days again?" Muntik na akong mahulog sa kinauupoan dahil sa biglang nagsalita, ganun nalang Ang panlalaki nang mga mata ko nang mapagtanto Kong sino ito.It's Levi."Ahh ano.. busy lang masyado" tumango nalang ito pagkuwan ay hinawakan Ang aking kamay "let's go outside,I'm hungry" inalalayan nya akong makatayo, nang palakad na Sana ito ay pinigilan ko, siguro it's time to cut this already.Kunot noo itong