Chapter 2

Dumating ako sa mansyon, pagpasok ko ay Si Lola at Lolo agad Ang Nakita ko,lumapit ako Kay Lola at nag Mano "kaawaan ka nang Diyos" lumapit din ako Kay Lolo at akmang magmamano nang hinawi nito Ang aking kamay "don't bother! Just go to your room qand never show your face when I'm around" nakayukong tumalikod nalang ako at laglag Ang balikat na umakyat nalang ako nang hagdan, simula pagkabata lagi nang ganyan si Lolo sakin, nagpapasalamat nalang ako Minsan kapag may bisita dahil tinatrato ako nito nang maayos at inuutusan pero kahit na ganun Ang pakikitungo nito sakin ay mahal na mahal ko parin ito at naghahangad parin ako na Sana dumating Ang araw na mahalin din ako ni Lolo gaya nang pagmamahal na binibigay nya Kay Katarina.

Pagkatapos ko maglinis nang katawan at mag bihis ay agad na akong bumaba sa kusina para tumolong sa paghahanda.

"Naku! Senorita kami nalang ho dito" Ani ni Manang Precy Ang matagal nang naninilbihan dito sa Mansyon nang mga Fuentes "okay lang po Manang, kayo Naman parang di pa nasanay" Masaya akong ginagawa ito, nakakalimutan ko Ang mga hinaharap na problema.

Masaya kaming nagkukwentohan nang mga katulong habang hinahanda Ang hapag nang mapahinto dahil sa masungit na boses nang isang babae "does my parents paid you para lang mag chismisan kayo?" Agad Naman kaming napatahimik at pag tingin ko ay Si Tita Karina pala ito "and you! Ikaw talaga Ang pasimuno sa ingay dito ano" dinuro Naman ako nito, Nakita ko pang umiling Ang ibang katulong para Sana ipagtanggol ako "t-tumolong lang Naman po ako dito Tita" napaigik ako sa sakit nang bigla nitong haklitin Ang braso ko "don't you ever called me Tita, you daughter of a bîtch! Isa Kang produkto nang mga hayöp na magulang mo" Wala nang tutumbas pa sa sakit nang mga salitang binitawan nito "stop that Karina, Kliah was still your sister" padarag akong binitawan ni Tita nang pumasok si Lola "are you okay Hija?" Tinulongan ako ni Lola na makatayo dahil napasalampak ako sa sahig "sige! Ipagtanggol mo iyang bàsurang iyan para sa susunod sirain na talaga nyan nang tuloyan Ang pangalan nang pamilya natin" di ko na naman napigilan Ang mga luha ko na kusang nag landasan sa pisngi ko.

"Enough Karina! Nasa hapag kainan kayo" nakahanda na Ang lahat nang pagkain sa mesa , napahinto Naman si Tita dahil sa maawtoridad na boses ni Lolo "and you! Wala ka na bang ibang alam Gawin kundi Ang umiyak? You know how much I hate it, fix yourself bago ko pa maisipang wag Kang pakainin" agad Naman akong nag punas nang luha at parang Wala lang Ang lahat na umopo sa pwesto ko kahit pa para na akong pinàpatáy ni Tita sa talim nang mga titig nya.

Matapos Kong Kumain ay agad na akong umakyat sa kwarto at di na pinakinggan pa Ang usapan nila Tita at Lolo, siguradong may kailangan na Naman ito kaya nandito.

Isinubsob ko Ang Mukha sa unan at doon ibinuhos Ang lahat nang luha at sakit nadarama. Nang may kumatok sa pintuan nang aking kwarto , agad Kong inayos Ang sarili bago binuksan Ang pinto "hi Lola" nabungaran ko si Lola kasunod Ang Maid na may Buhat na isang box "next Sunday, may gaganaping gatherings sa bahay nang mga Madrigal and we are invited there" kinuha ko Ang box na iniabot nang made sakin"pwede bang wag nalang akong sumama Lola" agad Naman itong umiling"Hindi pwede! Magagalit Ang Lolo mo, yang nasa loob nang box Yan Ang isuot mo".

Kanina pa nakaalis si Lola pero Ang isip Koy ukopado parin nang sinabi nya, haist! Siguradong makikita ko na Naman nito si Levi doon. Haist! How can I move on agad ?