Sabay na napalingon ang dalawa, may narinig silang mga nag-uusap, papalapit nang papalapit ang boses ng mga ito, tila ba papasok nang villa. Naalarma si Blaine, sa isip niya ay hindi maaaring may makakita sa kanila. "Fiero, pumasok ka muna sa kuwarto mo, huwag kang lalabas hangga't hindi ko sinsabi, mamaya na natin pag-usapan ang bagay na ito. Hindi ka pwedeng makita ng mga tao rito dahil siguradong magtatanong sila."Tumango naman si Fiero, sumang-ayon siya sa sinabing iyon ni Blaine."Si-sige po, Sir," tugon niya, mabibilis ang mga hakbang na lumakad para tunguhin ang kaniyang silid. Ang mga paparating ay siguradong sa kusina ang tungo kaya bago pa man makapasok ang mga ito ay nakapagtago na siya sa kaniyang silid.Nakahinga naman ng maluwag si Blaine, ilang saglit lang ay dumating na ang grupo ni Aling Daling, kasama nito ang apong si Tonyo na may bitbit na planggana na may lamang mga tilapya at ang anak naman nitong si Jasmin na may dalang basket ng sari-saring mga gulay na pinit

"Mama, are you sure my twin brother is already dead?" wala sa sarili na naitanong ni Blaine sa ina. Ilang araw na kasing palaisipan sa kaniya kung may koneksiyon ba si Fiero sa buhay niya? Parang hindi naman kasi tama sa isang tao na may makita kang kamukhang-kamukha mo pero hindi mo naman kadugo.Natigil sa pagdidilig ng halaman si Claudia at nabaling ang tingin nito sa anak, nangunot ang noo ng ginang. "What kind of question is that, Blaine? Ano bang pumasok sa isip mo para tanungin ako ng ganiyang klaseng bagay? And what made you think na buhay pa ang brother mo? Ilang araw ko palang kayong naipapanganak ng mamatay sa komplikasyon ang kapatid mo, and now it's been twenty five years since he was gone." Ipinilig ni Blaine ang kaniyang ulo. Sinisi niya ang sarili kung bakit ba naitanong pa niya ang bagay na iyon sa kaniyang ina. Kanina lang ay masaya silang nag- uusap tungkol sa plano nitong pagpapatayo ng bagong branch ng Claudia's Kitchen. Hindi niya alam kung bakit bigla kasing su

"Good evening, Mama!" bati ni Mikaela kay Claudia, nakasalubong niya ang biyenan, kababa lang nito nang hagdan at sila naman ay paakyat na sana.Tiningnan lang ni Claudia ang manugang at bumaling agad ito ng tingin sa anak."O, Blaine... bakit nandito ka na, akala ko ba sa lunes pa ang balik ninyo?"Napamaang si Fiero. Hindi niya inasahan na makikita sa malaking mansiyon na iyon si Madam Claudia, ang may ari ng Claudia's Kitchen, kung saan nagtrabaho siya bilang part time dishwasher. Napakaliit lang talaga ng mundo, wala rin siyang ideya na ito pala ang ina ni Blaine, katulad ng hindi niya rin inaasahan na ang asawa ng babaeng lihim niyang hinahangaan ay si Blaine pala."Honey, ano'ng sinabi mo kay Mama na bukas pa ang balik mo? Wala ka namang nababanggit sa akin," takang binalingan siya ng tanong ni Mikaela.Lumakas ang kabog ng dibdib niya. Napipilan siya, hindi niya alam kung paano lulusutan ang sitwasyong iyon. Malay ba niya na may ganuong sinabi si Blaine sa Mama niya, hindi rin n

Ilang araw ring na-stranded sa isla si Blaine kasama ang kaniyang team. Personal nilang hinatid ang isang dalaga na humingi ng tulong sa kaniya para makabalik sa kaniyang pamilya. Na-recruit ito para magtrabaho bilang kasambahay sa Maynila, ngunit sindikato pala ang nakakuha rito. Mabuti na lang at nadiskubre na ang modus ng mga sindikatong iyon at isa nga ang dalaga na nailigtas sa ginawang rescue and operation program sa lugar na nasasakupan ng kongresista."Maraming salamat po, Sir. Pasensiya na po kayo at naabutan pa kayo ng bagyo dahil sa paghatid ninyo sa akin," kiming sabi ng dalagang si Gina kay Blaine."It's okay, ang mahalaga ay nakauwi ka na sa pamilya mo," aniya. "Salamat din sa pag-aaskaso ninyo sa amin. Huwag kayong mag-alala, babalik kami rito para mamigay ng tulong sa pamilya mo at sa mga kababaryo ninyo.""Naku, maraming salamat po, Sir, tiyak na matutuwa ang mga kababaryo ko nito," tuwang sabi ni Gina.Ang ama ni Gina ang naghatid sa kanila hanggang kabilang isla, h

Hindi maipaliwanag ni Fiero ang nadarama, ayaw niyang umalis pero nakahanda na ang lahat para sa paglisan niya ng bansa. Sinamahan siya ni Maureen, hanggang sa America, sinigurado nito na magiging maayos at komportable siya sa bago niyang tirahan. Isang apartment iyon na tama lang ang sukat, hindi ganu'n kalaki ngunit maganda naman at pulido."Sa Monday ay magsisimula na ang klase mo. Bago ako umuwi ay mamili muna tayo nang lahat ng kakailanganin mo sa school," sabi ni Maureen. Kasalukuyan itong nagluluto sa kusina at siya naman ay pinapanuod lang ang ginagawa nito."Kailan ka aalis?" tanong niya."Sa makalawa pa, bakit?"Bumuntong hininga nang malalim ang binata."Kaya ko bang mabuhay ng mag-isa rito? Lahat sa lugar na ito ay estranghero para sa akin at wala pa akong kakilala," nangangambang pahayag niya.Ngumiti si Maureen at pagkatapos ay tinapik siya sa balikat. "Kaya mo 'yan, matalino ka, mabilis kang matuto at maka-adapt sa mga bagay-bagay. Marami tayong kababayan dito, imposibl