"Please let me explain, Hon..." His voice is pleading. " I can't...I can't...let you go..I'm so s-sorry... I-I'm so sorry, wife."" tuluyan na ngang pumiyok ang boses niya.Bakit parang ang dali-dali lang sa kanyang paglaruan ang damdamin ko? Anong akala niya sa akin robot na walang pakiramdam? Pero bakit ang sakit sakit sa puso marinig ang mga sinasabi niya? hindi ako gumalaw at hinayaan ko lang siyang yakapin ako.For tha last time gusto kong madama ang init ng mga yakap niya. Dahil pagkatapos nito magbabago na ang lahat at hindi ko alam kung may pagkakataon pa ba akong madama uli ang mga yakap niya.Naramdam ko pa ang pagyuyog ng katawan niya habang nakayakap siya mula sa aking likuran. I sobbed because the pain I felt yesterday started to consume me again. Bumalik lahat sa akin ang masasakit na salitang binitawan niya kahapon, mga salitang nagpamulat sa akin sa katotohanan.I tried to remove his arms again pero lalo niya lang hinigpitan ang pagkakayakap sa akin. Isiniksik niya an

"Babe, may chika ako sayo." bungad ni Cassy. Ayoko sanang sagutin ang tawag niya kasi kagagaling ko lang ng photo shoot. I'm so tired and I just wanted to rest. Pero ewan ko din ba pagdating sa kanya nakukonsensya talaga ako kapag hindi ko siya sasagutin.Minsan kasi tumatawag lang ito para ngumawa dahil hanggang ngayon hindi pa rin nakaka-move on sa lintek niyang ex-boyfriend. Si Jordan na walang bayag. Letse!Kung sana nagfocus na lang siya sa bagong buhay niya sa states e di masaya pa. Ang kaso hanggang ngayon stalk pa rin ng stalk sa gagong lalaki na wala namang ginawa para ipagtanggol siya. Mama's boy ang gago!"Babe still there?" Tanong nito ng hindi ako nagsalita."Make it fast Cassandra, I'm so sleepy." Sagot ko habang nakapikit. Inaantok na kasi talaga ako. Wala din kasi sa ayos si Cassy minsan kapag tumatawag. Walang sense parin pero hindi ko naman matiis."Wag ka mabibigla ha..." pa thrill pa nitong sabi na ikinairita ko. Kung mabibigla pala ako e di sana wag niya na lang

"I miss you so much, Hon." Bulong niya at muli akong niyakap. Dama ko ang pangungulila sa paraan ng pagyakap niya sa akin. Hindi man lang niya alintana kung may nakatingin man sa amin o wala. Tila ba kaming tatlo lang ng anak ko ang tao dito sa airport.Parang napako ang mga paa ko. Biglang nablangko ang aking isipan. Hindi ako nakasagot o nakagalaw man lang dahil hanggang ngayon hindi pa rin ma proseso ng utak ko ang bumungad na sorpresa sa akin.Naramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko na tila ninanamnam nito ang amoy ko. " I miss you so much, wife. I've been praying for this day to come." bulong nito sa akin.My heart melted after hearing what he said. Magkahalong kaba at excitement ang aking nararamdam. I won't deny that he still has that effect on me. Isang malaking sorpresa para sa akin ang pagsundo niya sa amin. Nagtataka pa ako kung paano niya nalaman na uuwi kami.Ang pamilya ko lang ang nakakaalam na uuwi kami ngayon. Ibig sabihin ba sila Nathaniel pa rin ang nagbabantay p

"Daddy will be back tomorrow, Baby, okay?" masuyong pakiusap nito sa anak niyang nakapulupot ang mga kamay sa leeg niya. Sinusuklay niya pa ang buhok nito gamit ang kanyang daliri at malambing na nakatingin dito. He's looking at my daughter with so much love. Panaka naka niya pang hinahagkan ang noo nito para kumbinsihin itong payagan na siyang umuwi. But I know deep inside, he also wanted to spend more time with her. Hindi ko alam na ganito pala sila ka-close dalawa. Feeling ko naisahan nila ako pero kung ganito namang masaya ang anak ko ayos lang. Kung ako lang siguro ang involve dito baka kanina pa ako nagwala. Living in Paris for almost three years with my daughter taught me a lot. I can now control my emotions. Hindi na rin ako impulsive when it comes to decision making. I have Natasha now to consider. Hindi na lang ito para sa sarili ko. When I took her in the orphanage I promised to myself that I I will do everything to make her happy. And if being with her daddy makes her h

" Ako bulag? Nahiya na man ang natural gray eyes ko sa blue contact lens mo gaga." Tessa repeated. Yes si Tessa ang babaeng maputla na binansagan kong snow white ay kaibigan ko na ngayon. Funny but life is like that, we find friendship in the most unexpected way.We became friends when I started working with that lingerie branch here in Philippines. It so happened that she's one of their models too. Noong una naiinis pa rin ako sa kanya. But she is so persistent, talagang kinukulit niya ako. Totally different from the Tessa that I'm so annoyed before. Pulang-pula na ang mukha ng babaeta dahil ilang beses na nitong paulit-ulit na binabalikan ang insidenteng nangyari sa pagitan naming dalawa noon. "Stop it Tessa, you're annoying me again." saway ko sa kanya pero parang wala itong narinig. "Ito pa brat may ipapaalala pa ako sayo." pagpapatuloy niya sabay hampas sa akin. I rolled my eyes on her. I can't imagine that I will be friends with her. Para din siyang si Cassandra,sobrang dal