Para matapos na. Totoo namang pinatawad ko siya saka wala naman siyang kasalanan ah. Nagmahal lang din si Kairus at ganun din ako. Pareho kaming biktima ng pagmamahal. Tulad ng sabe ko, wala siyang kasalanan. Hindi ako galit sa kaniya kase I know from the start naman, ako ang may gusto.Ngumiti ako!"Sorry.." I tssked"Hindi kaba nagsasawang humingi ng tawad?." tanong ko. Napatingin sa akin si Kairus at bumuntong hininga. Umiling siya na ikinatawa ko."Ang cute mo palang umiiyak." hagikgik kong bulong bago ako tumawa. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti tuwing naalala kong hindi lang ito ang unang beses niyang umiyak. Iyakin talaga ang lalaking ito. Ngumiwi si Kairus sa akin bago umiwas ng tingin saka niya pinunasan ang kaniyang luha.Kinagat ko ang pang ibabang labe ko saka ako tumayo rin. Umiwas ng tingin si Kairus sa akin at pasimpleng pinunasan ang kaniyang luha. Napangiti ako at lalapit na sana sa anak ko ngunit sa isang mabilis na galaw kaagad akong hinila ni Kairus sa kamay pah

KAIRUS POV.Saya.Sabik.Yong sayang naramdaman ko ay umuumapaw na halos hindi ko na paipaliwanag ang naramdaman ko. Na halos hindi ko masabe kong gaano ako kasaya. Being with Apollo and Stella is like a home. Kakaiba. Kakaiba sa lahat. Kakaiba sa lahat lahat.Hindi ko maipaliwanag ang sayang naramdaman ko. Hindi ko maipaliwanag yong pakiramdam na sobrang sabik. Hindi matanggal ang ngiti sa mga labe ko na halos mapagkamalan akong baliw dahil sa sobrang pagkangiti na abot hanggang mata ko.Hawak hawak ko si Apollo sa bisig ko habang palabas kami ng hospital. Kakalabas lang ni Apollo sa hospital at ngayon ay palabas na kami. Nasa tabe ko si Stella at mga tauhan ko habang bitbit ang duffle bag na dala namin. Ramdam ko ang pagsunod ng mga tao sa amin ng tingin hanggang sa makalabas kami."Totoo nga, may anak nga siya, ang ganda pa nong stella..""Mag ama nga, magkamukha eh."Rinig kong bulungan ng mga taong nasa loob ng hospital pero hindi ko pinansin. Ramdam kong gusto nilang lumapit sa

"Im sorry, hindi ko sinasadya.." Umiling ako dahil kahit ata ilang beses siyang humingi sa akin ng tawad ay hindi ko parin mahanap sa puso ko ang kapatawarin. Muntik ng mamatay ang anak ko dahil sa kaniya tapos sorry lang?no way.Masakit, halos hindi ko kayang tingnan ang anak kong maraming pasa sa mukha. Maraming mga sugat sa mukha. Tinitingnan ko naman pero umiiwas kaagad ako ng tingin dahil parang binibiyak ang puso ko kong matagal kong titingnan ang anak ko.Hindi ko rin mapigilang magalit sa magulang ko dahil sa kapabayaan nila. Na aksidente ang anak ko ng dahil rin sa kanila.Napailing ako!"Kasalanan mo itong lahat, wala kang ibang magandang naidulot sa buhay ng kapatid ko kundi ang malaking gulo.."Para akong sinampal sa katutuhanan tapos nasapak pa ako, eh mas lalo akong nagmulat. Tama naman si dwayne, wala akong ibang magandang maidulot kay stella kundi magulo, ang magulo kong buhay at magulo kong mundo. Ramdam ko ang galit ni Dwayne para sa akin pero yumuko lang ako dahil t