FINALLY ay makakauwi na rin ako, hindi ko na kaya pa na mag-stay pa rito ng ilang araw. Para akong mababaliw. Matapos kong ayusin ang mga gamit ko ay tinawagan ko si Dad. Hindi nila alam na lalabas na ako ngayon. Gusto ko sana e surprised sila pero wag na lang, tawagan ko na lang si dad to fetch me up.“Mrs. Solise,” tawag sa akin ng doctor ko pagpasok niya sa room ko.“Doc, is there something wrong?” Kinabahan kong salita, baka hindi pa ako palabasin nito. “Just to remind you, hindi ka pa fully healed. You have to rest. You have to take care of yourself, physically, emotionally, mentally.” My doctor said, I nodded. “Thank you, doc.I’ll try to do better, I will help myself to be more productive, and sociable, however my heart can't be fixed again. It's already broken. I don't know if there's still a chance, doc, but I am not hoping for it. I just want to have a peaceful life, and enjoy everything.” I said. Doctor held my hands.“You have a brave soul.Malalampasan mo rin ang lahat, C

NANG marinig ko ang boses ni Diego ay tumahan ako, galit akong lumingon sa kanya. I gritted my teeth, gusto ko siyang saktan. Gusto kong maramdaman at maranasan niya ang sakit na naranasan ko. Hinawakan niya ako sa kamay ngunit marahas kong binawi ang aking kamay, at tumayo. Napaluhod kasi ako kanina sa sobrang sakit ng aking dibdib.“B-babe, please… Alam kong galit na galit ka sa akin,dahil sa kataksilan ko.Pero gusto kong malaman kung ano ba talaga ang nangyari. Kaya please, sabihin mo sa akin. Please!” pagmamakaawa niya. Lumuhod siya sa harapan ko at parang alam na niya kung bakit.“Alam mo kung bakit na wala ang baby natin! Bakit mo pa tinanong kung ano nga ang nangyari?!” He lifts his head and stares at me. There's sadness and regrets! But it won't ease the pain that I am feeling. “Pakiramdam ko kasi na may hindi ka sinasabi sa akin,” pabulong niyang salita at hinalikan ang likuran bahagi ng kamay ko.“So,ano pakiramdam ng may nililihim, Diego. Masakit ba? Nakaka praning ba? Nak

ONE week had passed and yes, Diego didn't show himself to me for that week. I know that I said na ayaw ko muna siyang makita, pero may part sa akin na nalulungkot. He should have pursue me, pero bakit ba ako nagrereklamo? Ako naman may request nun sa kanya.What if andun siya sa babae niya? Hindi ko talaga maiwasan na mag overthink.No calls. No text. No flowers or anything na nakakapag-pagaan ng loob ko. Hindi ba dapat nag-effort din siya kahit ayaw ko siyang makita?At least, e-text man lang niya ako, e update man lang niya ako, pero wala talaga. Mas lalo tuloy akong nainis sa kanya.“Okay ka lang ba?” tanong ni Dina. “Kanina ka pa d’yan tulala, may masakit ba sayo?” dagdag pa n’ya.“Iniisip ko lang asawa ko, ano na kaya ginawa niya ngayon? Dati ganitong oras, palagi akong excited na makita siya. Kasi ganitong oras naman siyang bumisita dito sa bahay. Dalhan niya ako ng foods, chocolate, flowers, anything na pwede niyang ibigay sa akin.I mean it, na mi-miss ko na siya,” mahabang salit

CAROLINE POVNARAMDAMAN ko na lang ang mainit niyang kamay sa aking pusunan, pababa sa aking bukana. Napaungol ako ng wala sa oras dahil sa sobrang sarap sa pakiramdam. Marahan niyang hinaplos ang aking pagkababae. Alam ko na panaginip lamang ito pero bakit parang totoo? Dahil siguro miss na miss ko na ang asawa ko kaya ganito na lang mag react ang katawan at isipan ko. Napakagat labi ako ng mas ibuka niya ang mga hita at ng malaya niyang maipasok ang kanyang namamasang mga daliri sa aking kuweba. Hindi ko mapigilan ang umungol ng maramdaman ko ang apoy na lumalagablab, at gusto kumawala sa loob ko. Napasinghap ako ng ipasok niya ang isa pang daliri, at sa pagkakataon na ito ay ramdam ko ang kanyang mabibigat na hininga. Napaungol ako sabay igtad ng aking balakang, mahigpit naman ang kanyang pag-hawak sa paa ko habang patuloy sa kanyang ginagawa. Nakaluhod habang naka-gapos ng kanyang braso ang hita ko. Ramdam ko ang gigil niya ng mariin ng hawakan ang hita ko, kasabay nun ang bilis

Pag-pasok ni Caroline sa kanilang bahay ay tahimik ito at parang walang bakas na may tao na pumasok. Dumeretso siya sa sala at nakita ang ibang gamit na nagkalat sa paligid. Nagulat si Caroline bakit nagkalat ang ibang mga gamit. Dali-dali niyang hinanap ang asawa at tinawag ito, ngunit walang sumagot. Hanggang sa mapansin niya ang pamilyar na amoy. “It smells like blood!" Saad niya sa kanyang sarili.Nang sumalubong sa kanya ang matapang na amoy.Mabilis niyang sinundan ang amoy ng dugo, and to her surprised ay agad siyang napasigaw ng makita ang nakahandusay na katawan ng isang lalaki. “B-babe?" lumuluha niyang salita habang niyuyugyug ito. “Please, wake up. Diego, please! Sino ang gumawa nito sayo," humahagulgol nitong salita.“Please. Please. Please. Gumising ka! Ahhhh, gisinggggg.." sigaw niya sa asawa. Hindi n nito napigilan pa ang umiyak ng malakas.“No, please. Wag mo akong iiwan, hindi! Mag-usap pa tayo, aayusin pa natin ito. Mahal naman kita, please. Gising ka na!" Patuloy