Lahat ng Kabanata ng แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Kabanata 791 - Kabanata 800

"โอ๊ย...นังแพศยา แม่งอยากตายหรือไง!""วันนี้กูจะเล่นมึงจนหนำใจไปเลย!"ในระยะกระชั้นชิดนี้ เย่เฟิงไม่สามารถหลบหลีกได้ทันเวลาตาข้างหนึ่งของเขาถูกแทงเข้าอย่างจัง ทำให้เลือดทะลักออกมาในทันที!ด้วยความเกรี้ยวกราด เขาก็ยิ่งกระโจนเข้าใส่มู่ชิงชิงอย่างรุนแรงมากยิ่งขึ้น!"ฟุ่บ!"อย่างไรก็ตาม เนื่องจากดวงตาของเขาบาดเจ็บไปแล้วข้างหนึ่ง จึงทำให้เจ็บปวดเป็นอย่างมากซึ่งนั่นก็กลับทำให้มู่ชิงชิงหลบหลีกได้อย่างง่ายดายมากขึ้น!และเขาก็ได้ล้มลงไปที่พื้นอย่างเต็มแรงในทันที!"นังนังเลว! นังสารเลว! นังสารเลว!!""แม่งมึงคอยดูนะ กูจะไม่เพียงเล่นมึงจนหนำใจ แต่แม้กระทั่งแม่ของมึงก็จะจับมาด้วย แล้วเล่นไปด้วยกันเสียเลย!""แล้วมึงจะต้องเสียใจกับสิ่งที่มึงทำในวันนี้!""ตระกูลมู่ของพวกมึงรอหายไปจากเมืองนี้ได้เลย!"เย่เฟิงลุกขึ้นมาจากพื้นด้วยความโกรธ เอามือทาบผนังห้องเอาไว้ จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อจะโทรหาใครสักคนมาทำการแก้แค้นในทันที!"พ่อคะ แม่คะ...เปิดประตูเร็วเข้า!""พ่อกับแม่รีบปล่อยหนูออกไปเถอะค่ะ เย่เฟิงต้องการจะทำร้ายพ่อกับแม่นะคะ!""รีบปล่อยหนูออกไปเร็วเข้า!"มู่ชิงชิงอาศัยเว

สามตระกูลใหญ่จะยืนหยัดอยู่เคียงข้างพวกเขาอย่างไม่ลังเลใจ!"ดูเหมือนว่าทั้งหมดจะเป็นเพราะเห็นแก่หลินเฟย!"แน่นอนว่ามู่อวิ๋นเฮ่อรู้จักเจียมตัวอยู่แล้วเขาไม่คิดว่าด้วยพลังและระดับชั้นของตัวเองจะสามารถทำให้สามตระกูลใหญ่เข้ามาประจบเอาใจได้แบบนี้หรอกนะ!"ลูกรัก ลูกบอกความจริงกับแม่หน่อยสิ ลูกกับหลินเฟยมีความเกี่ยวข้องแบบไหนกันแน่?""พวกลูกคบหาดูใจกันแล้วใช่ไหม?""ไม่เช่นนั้น เป็นไปไม่ได้เลยที่สามตระกูลใหญ่จะมามอบเงินและเสนอช่วยเราด้วยตัวเองแบบนี้ได้!"ในขณะที่หลี่ซืออินดีใจเธอก็รีบเข้ามาหามู่ชิงชิง พร้อมกับถามเบาๆ ว่า"แม่คะ มันไม่ใช่อย่างที่แม่คิดนะคะ หนูกับหลินเฟยเป็นแค่เพื่อนธรรมดาๆ เท่านั้นเอง"ใบหน้าของมู่ชิงชิงแดงระเรื่อย พร้อมกับถอนหายใจออกมาเบาๆ"หนูก็อยากจะคบหากับเขานะคะ แต่ข้างกายเขามีผู้หญิงมากมายเกินไป เขาคงไม่ชอบหนูหรอกค่ะ...""เด็กโง่ ถ้าหลินเฟยไม่ชอบลูก แล้วเขาจะให้สามตระกูลมาช่วยพวกเราแบบนี้ทำไม?"หลี่ซืออินอาบน้ำร้อนมาก่อนเธอสามารถมองผ่านความคิดของมู่ชิงชิงได้อย่างรวดเร็วจากนั้นก็ตบมือของมู่ชิงชิงเบาๆ แล้วพูดว่า"คนใหญ่คนโตแบบนั้น มีผู้หญิงมากมายอยู่รอบกา

หลี่ซืออินเป็นคนแรกที่เริ่ม พร้อมกับก่นด่าอย่างเดือดดาลขึ้นมา"สัตว์เอ๊ย! ไอ้สัตว์เดรัจฉาน!""อย่าคิดว่าตระกูลเย่มีพลังมาก แล้วมึงจะทำทุกอย่างได้ ไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตา!""ถ้ามึงกล้าแตะต้องชิงชิง คุณหลินจะต้องไปปล่อยมึงไปอย่างแน่นอน!""คุณหลิน? คุณหลินบ้าบออะไรกัน!""มึงไปบอกมันให้ไสหัวเข้ามา กูจะบดขยี้มันด้วยมือข้างเดียว!""คิดจะขู่กูน่ะเหรอ พวกมึงไม่มีสิทธิ์!"ดวงตาที่เหลือเพียงข้างเดียวของเย่เฟิงเต็มไปด้วยความดุร้าย!ในเมืองนี้ นอกจากตระกูลเจียงและตระกูลอู๋แล้ว ตระกูลเย่ก็ถือว่าเป็นตระกูลใหญ่ลำดับต้นๆ ด้วยเช่นกัน!และเย่เฟิงก็ไม่เคยได้ยินว่ามีตระกูลใหญ่อย่างตระกูลหลินมาก่อน!ฉินหลินและคนอื่นๆ ที่ระงับอารมณ์โกรธมาโดยตลอด เมื่อได้ยินแบบนี้ พวกเขาต่างก็ตะคอกออกมาว่า"สามหาว แค่คุณชายเล็กๆ ในตระกูลเย่คนหนึ่งมีสิทธิ์อะไรถึงมาลามปามผู้หญิงที่คุณหลินชอบแบบนี้?""กระทั่งกล้าที่จะดูถูกเหยียดหยามคุณหลิน ฉันว่าพวกแกตระกูลเย่คงอยากจะหายสาบสูญไปจากเมืองนี้เสียแล้วมั้ง!""จริงด้วย ก็แค่คุณชายกะล่อนๆ คนหนึ่งเท่านั้นเอง!""มาทำให้คุณหลินโกรธแบบนี้ ใครเขาไม่ต้องออกแรงมาก แกก็หายสาบสู

"พ่อครับ ผมยอมไม่ได้จริงๆ พ่อจะต้องช่วยผมแก้แค้นนะครับ!"เย่เฟิงรู้สึกอัดอั้นตันใจแบบสุดๆ และเอาแต่ทุบฝากระโปรงรถอยู่อย่างนั้นและผลลัพธ์ที่ได้ก็คือ เขาได้เผลอทุบไปโดนเศษกระจก เจ็บปวดจนร้องครวญครางออกมา!"เสี่ยวเฟิง ตอนนี้แกอยู่ที่ไหน พ่อจะพาคนไปแก้แค้นแทนแกเอง!""ต่อให้สามตระกูลจะร่วมมือกันมาขวางเอาไว้ พ่อก็จะทวงความยุติธรรมมาให้กับแก!""ไม่อย่างนั้นแล้ว ตระกูลเย่ของเรายังจะมีหน้าอยู่ในเมืองนี้ได้อย่างไรกัน?"เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วเย่อู๋เฟิงก็กำหมัดเอาไว้แน่น พร้อมกับถลึงตาโตออกมา!หลังจากทราบที่อยู่ของเย่เฟิงแล้ว เย่อู๋เฟิงก็วางสายโทรศัพท์โดยตรงจากนั้นเขาก็โค้งคำนับเลขาหลิว พร้อมกับบอกเรื่องราวทั้งหมดไป"เลขาหลิวครับ พูดอย่างไม่ปิดบัง ผมได้พบกับเรื่องที่ไม่ยุติธรรมเอาเสียมากๆ ลูกสาวของมู่อวิ๋นเฮ่อไม่เพียงคบชู้ แต่ยังแทงตาของลูกชายผมจนบอดไปข้างหนึ่งอีกต่างหาก ผมอาจจะต้องรบกวนเลขาหลิวช่วยเสียแล้วนะครับ!""สำหรับความร่วมมือของพวกเรา ตระกูลเย่สามารถแบ่งกำไร 80% ให้กับคุณ ถือว่าเป็นสินน้ำใจนะครับ!"เย่อู๋เฟิงไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีกว่าตระกูลเย่ยากที่จะต่อต้านกับสามตระกูลใหญ่แบบน

มู่ชิงชิงหน้าตาสะสวย แถมหุ่นยังดีเยี่ยมอีกต่างหากต่อไปแทนที่จะให้คนอื่นมาร่วมหลับนอน สู้ตัวเองกินเสียก่อนไม่ดีกว่าเหรอ!และเขาก็กอดเอวเล็กๆ ของมู่ชิงชิงเอาไว้อย่างทันควัน พร้อมกับนวดบริเวณเนื้อนุ่มอย่างเปิดเผยหลังจากได้ประกาศออกไปแล้ว สิ่งนี้ก็คืออาณาเขตส่วนตัวของเขาไปโดยปริยาย!"ฮือ...หลินเฟย คุณนี่กะล่อนจริงๆ พ่อกับแม่ของฉันยังอยู่ที่นี่นะ...""รีบเอามือออกไป รอให้ไม่มีคน แล้วแต่คุณจะลูบเลย…"มู่ชิงชิงรู้สึกว่าบั้นท้ายของตัวเองราวกับถูกไฟไหม้เธอร้อนรุ่มไปทั้งตัว พร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำยากจะหาที่เปรียบได้"เหอะๆ ดี ดี งั้นเชิญคุณหลินเข้ามาพักผ่อนก่อนเถอะครับ!"หลังจากที่มู่อวิ๋นเฮ่อและหลี่ซืออินมองหน้ากันแล้ว ไม่เพียงแต่ไม่ได้แสดงความไม่พอใจใดๆ ออกมาในทางตรงกันข้าม พวกเขากลับมีความสุข พร้อมกับเชิญให้หลินเฟยเข้ามาพักในห้องโถงใหญ่อีกต่างหาก"ได้ครับลุงมู่ คุณติดต่อตระกูลเย่โดยตรงเถอะ ให้ตระกูลเย่พาเย่เฟิงมาที่นี่ด้วย""ผมอยากจะฟังคำอธิบายของตระกูลเย่เป็นการส่วนตัวน่ะครับ!"หลินเฟยหรี่ตาลงและพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาในตอนนี้ ในเมื่อหลินเฟยได้ถือว่ามู่ชิงชิงเป็นผู้หญิงขอ