Semua Bab A Night with the Billionaire : Bab 21 - Bab 30

“Ate, kanina pa nag riring phone mo, pakisagot naman! Nagising na kami parehas ni Ate Jane sa kwarto!” Nagising ako dahil sa sigaw ni Macoy sa tapat ng pinto ko, doon ko lang naririnig nag riring nga ang phone ko, dumako ang tingin ko sa side table kung saan nakapatong ang table watch, alas otso na ng umaga, at dahil wala na nga akong trabaho, hindi ko kailangan gumising ng maaga. Bukas pa ako ulit maghahanap ng trabaho. Hinayaan ko muna mapahinga utak ko, kung ano ano na nangyayari sakin nitong mga nakaraang lingo, hindi na talaga nakakatuwa, kawawa naman ang mental health ko sa kanila. Mama ang Papa visit Parang mas lalo akong nalungkot nang makita ko na hindi tawag, kung hindi reminder every year, today is papa’s 12th year death anniversary and now, it’s mama’s 2nd year death anniversary. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na ulila na kami sa mga magulang. “Okay, Addi, time to start your day,” kahit tamad na tamad ay tumayo ako at inayos ang kama ko, nag ayos ako n

“You don’t have to do this, pera lang naman sa operation ang kailangan ko,” pakiusap ko,kahit para na kong kandila na nauupos dito sa sobrang hiya ko, wala naman akong mgawa. “Listen,” hinawakan niya ko sa magkabilang balikat at hinuli ang tingin ko, “This is the least that I can do, let me do my part as your husband,” napatingin ang mga doktor at nurses samin, dahil medyo malakas ang boses niya, medyo nahihiya naman ako sa kanya. Tumango na lang ako sa kanya, matapos ko siyang tawagan kahapon, twenty minutes lang ang binilang ko at nakarating na sya, nauna pa nga sya sakin. Nakita ko na lang na kausap na niya ang doctor, tinanong niya ko agad kung gusto ko nang mabilis na paraan para mapagamot si Macoy, syempre, papayag ako. Ngayong araw, dumating sya, para ilipat si Macoy sa magandang facility sa La ciudad, alam ko ito, dahil doon namin unang dinala si mama, nalipat lang siya dito dahil masyado na kaming kinakain ng gastos dito. “Ate, saan nila dadalin si Macoy?” kakarating lang

“This will be your personal room, since sa gabi ka lang naman kailangan nasa kwarto ko, may sariling kama of course, may mini sala set ka, may walk in closet, own bathroom, may intercom, just in case you don’t feel comfortable to go down, you can ask anybody to give you what you need,” Nandito na ko ngayon sa bahay ni Ravi, dala ang mga damit, at ilang gamit ko, alas singko pa lang ng umaga ay tinawagan na niya ako, at sinabi na nasa tapat na siya ng ospital, tinanong kung papasok pa siya, kaya nang sabihin ko na hindi, ay nagmadali na akong mag ayos. Umuwi si Jane kagabi, sakto naman ang dating ni Kei, kaya baka sa bahay ni Kei natulog si Jane, hindi pa ko nakakapgkwento kay Kei, dahil alam ko na pagod siya, tatawagan ko na lang siya, kaso, ano naman sasabihin ko? Na pumayag ako sa six months na may katabi akong iba matulog? Worst, hindi ko pa kilala? Hay. “If I’m not around, pwede ka magsabi kay nana Jo,” lumapit sa amin ang isang matandang babae, yung aura niya, parang aura ni m

“What the hell is happening here?” sabay sabay kami na napatingin sa pinanggalingan ng galit na boses, at hindi nga ako nagkamali, nakauwi na si Ravi, kunot noo habang tinitignan kami. Pero masama ang loob ko ngayon,hindi ako natutuwa sa narinig ko ngayon, panay sya pilit sakin, pero halos hindi ko na rin naman maintindihan ang sinasabi niya, bigla na lang ako nahilo. “Dugo!” narinig ko na sigaw ni Ive, isa sa mga kasambahay namin na kasama dito. “Shit, Addi!” dinaluhan ako ni Ravi, maging ang mga kasama namin, may hawak siyang panyo, at pinunasan ang sentido ko, doon ko lang naramdaman ang sakit, may kaunting dugo din na tumulo sa suot ko na white shirt. “I’m okay,” gusto ko i-congratulate ang sarili ko dahil hindi ako nautal, pero ang totoo ay talagang nahihilo na ko, at ayaw ko nang gumalaw, “Kausapin mo muna yang bisita mo, papasok na ko sa loob,” sagot ko, at pinilit na tumayo. “Who the fuck are you, miss?” rinig ko na sabi niya, pero nakahawak pa rin sa braso ko para alalay

“WHAT?! Jane’s p-“ tumayo ako kaagad at tinakpan ang bibig nya, tsaka hinila sya pabalik sa pagkakaupo niya. “Sabi na huwag ka maingay, tapos isisigaw mo pa?” bulong ko, at inikot ang tingin sa restaurant, ang iba ay nakatingi pa rin samin hanggang ngayon, habang ang ilan ay sandalling tumingin at bumalik na sa ginagawa nila. “Sorry, sorry, I’m just shocked, okay?” sabi niya, tsaka muling ininom ang ice tea, “I mean, okay, baka naman something happen lang, she’s a diligent sister, she’s much mature than you,” sinamaan ko siya ng tingin, kaya ngumiti siya, “Sometimes,” dugtong niya, inirapan ko lang sya, at uminom ng coffee na order ko, habang nakatingin sa labas ng restaurant, sya lang ang nag order ng pagkain dahil wala naman akong gana kumain, nung nakaraan pa, “What’s your plan ba? Kausapin mo na si Janey,” “Yan din sinabi ni Ravi, balak ko naman talaga kausapin si Jane, ayoko lang talaga margining kung bakit, parang di ako ready, hindi naman ako taon nawala, bakit mangyayari yo