23

“You don’t have to do this, pera lang naman sa operation ang kailangan ko,” pakiusap ko,kahit para na kong kandila na nauupos dito sa sobrang hiya ko, wala naman akong mgawa.

“Listen,” hinawakan niya ko sa magkabilang balikat at hinuli ang tingin ko, “This is the least that I can do, let me do my part as your husband,” napatingin ang mga doktor at nurses samin, dahil medyo malakas ang boses niya, medyo nahihiya naman ako sa kanya.

Tumango na lang ako sa kanya, matapos ko siyang tawagan kahapon, twenty minutes lang ang binilang ko at nakarating na sya, nauna pa nga sya sakin. Nakita ko na lang na kausap na niya ang doctor, tinanong niya ko agad kung gusto ko nang mabilis na paraan para mapagamot si Macoy, syempre, papayag ako.

Ngayong araw, dumating sya, para ilipat si Macoy sa magandang facility sa La ciudad, alam ko ito, dahil doon namin unang dinala si mama, nalipat lang siya dito dahil masyado na kaming kinakain ng gastos dito.

“Ate, saan nila dadalin si Macoy?” kakarating lang