บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: บทที่ 21 - บทที่ 30

ถ้าไม่ใช่หลี่เจิ้งยังอยู่ นางก็คงจะกระโจนเข้าไปแย่งสิ่งของกลับคืนมาตั้งนานแล้วและก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไมตาเฒ่าคนนี้ถึงได้ยอมตอบตกลงด้วย!“เร็วเข้า รีบไปรินน้ำมาให้ข้า ข้าจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว”แม่เฒ่าเซี่ยงตบหน้าอกของตัวเอง น้ำตาไหลอาบน้ำ แต่ความชั่วร้ายนั้นไม่ได้ลดลงไปเลยและนางจากก็รีบยื่นแก้วน้

โดยนางหลี่ไม่คิดสงสัยเลยแม้แต่น้อย และยังคุกเข่าลงตรงหน้าประตูใหญ่เพื่อไหว้ขอบคุณในทันทีเมื่อครู่ที่ผ่านมาตอนที่นางได้ยินว่าขาของซูเหลียนเฉิงไม่สามารถรักษาให้หายได้ นางก็เกือบจะล้มพับไปเสียแล้ว หากไม่ใช่ซูลิ่วหลางที่คอยพยุงตัวนางอยู่ข้างๆตลอดเวลาและเกรงว่าคงจะรอจนกลับไปที่ห้องฝั่งตะวันออกไม่ได้เสี

ซึ่งกว่าจะเติบโตขึ้นมาได้ ขออย่าให้เป็นอะไรไปเลยฝูงชนที่เข้ามาห้อมล้อมเพื่อดูเหตุการณ์เริ่มซุบซิบวิพากษ์วิจารณ์ไปต่างๆนานา และต่างก็บอกว่าป้าฟางไม่ควรจะเชื่อในคำพูดของซูหวั่นก็แค่สะอึกเอง ดื่มน้ำเยอะๆก็พอแล้ว“โว้ว!”เพียงครู่เดียว เสียงร้องไห้ของโก่วต้านก็ดังขึ้นมา พร้อมกับอ้วกเอาแกนผลไม้ป่าออกมา

และซูหวั่นก็ทำได้แค่ตอบตกลงกลับไปเมื่อมาถึงห้องครัว สองแม่ลูกก็ได้กลิ่นหอมของซุปไก่ และเมื่อเงยหน้าขึ้นมามอง พวกผู้หญิงบ้านใหญ่ต่างก็มายืนเบียดเสียดกันอยู่ด้านนอกแม่เฒ่าเซี่ยงชำเลืองมองทั้งสองด้วยสายตาที่เฉียบคม จากนั้นก็รีบเปิดฝาหม้อทันทีแล้วตักไก่และซุปที่อยู่ข้างในขึ้นมาและก็พูดด้วยน้ำเสียงที่

เจ้าเด็กเหลือขอพวกนี้กินเนื้อก็ไม่ได้เหลือไว้ให้พวกแม่ได้กินเลย เนื้อไก่ที่หอมเตะจมูกจานนั้นถูกเด็กพวกนี้กินหมดจนเหลือแต่เศษกระดูกเท่านั้นและแม้แต่ซุปก็ถูกกินไปหมดเกลี้ยง!แต่นางก็ไม่อาจทนเห็นลูกชายของตัวเองถูกแม่เฒ่าเซี่ยงทุบตีจนตายด้วยเช่นกัน ดังนั้นนางจึงรีบพูดเกลี้ยกล่อมออกไปว่า“ท่านแม่ ไหนๆก็ก