Semua Bab ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: Bab 381 - Bab 390

ยังไงเสียซูหวั่นคงไม่ออกไปพูดเรื่องไร้สาระข้างนอกอย่างแน่นอน เมื่อนางกำลังจะพูด ก็มีคนเคาะประตูด้านนอก และเสียงเด็กในร้านก็ดังขึ้น "ท่านครับ อาหารที่พวกท่านได้สั่งเอาไว้ล่วงหน้าเสร็จแล้วนะครับ จะให้ยกมาเลยหรือเปล่าครับ?" นางจางรีบพูดทันทีว่า "ยกขึ้นมาเถอะ แล้วนำไปส่งในห้องถัดไป" "พวกเราก

ซูหวั่นเดินตามหลังไป และหมอบลงข้างแม่เฒ่าเพื่อมองดูลานภายในบ้านใหญ่ เพราะมีเพียงกำแพงกั้นเอาไว้ มันจึงทำให้พวกนางได้ยินและมองเห็นได้ชัดเจน นางหลี่ที่ผ่านไปมาเตือนว่า "ทั้งสองคนระวังๆหน่อย อย่าให้ตกลงมาได้ล่ะ ถึงตอนนั้นก็คงจะเดี้ยงเลยล่ะ โดยเฉพาะท่านแม่เฒ่า กระดูกของท่านไม่แข็งแรงเท่ากับคนหนุ

แม่เฒ่าพ่นแกนผลไม้ออกมาบนกำแพง และพึมพำว่า "ตอนนี้มาทำว่าเด็กสำคัญอย่างนู้นอย่างนี้? ตอนแรกไปทำอะไรแล้วล่ะ ยังคิดที่จะทำร้ายเด็กคนอื่นอีก ช่างเสแสร้งเสียจริงๆ!" ลูกของนางสำคัญกว่าชีวิตของลูกคนอื่น? ช่างเป็นการประชดจริงๆ ซูหวั่นยังรู้สึกว่าสิ่งที่แม่เฒ่าพูดนั้นสมเหตุสมผล และนางก็ไม่มีความ

เพราะไม่รู้ว่าแม่เฒ่าเซี่ยงกำลังประชดประชันที่นางกินมากเกินไป หรือให้นางกินจริงๆกันแน่ นางจึงถือชามอย่างประหม่าๆอยู่แบบนั้น ซูหวั่นบีบแขนนางหลี่ด้วยมือ แล้วพูดว่า "ท่านแม่ ท่านแม่ยังไม่รีบขอบใจท่านย่าอีก ท่านแม่เหม่ออะไรอยู่หรือคะ?" "ขอบคุณท่านแม่มากค่ะ" ในที่สุดนางหลี่ก็กลับมามีสติ กล่าวขอบ

ซูหวั่นยิ้มๆ และพูดว่า "เท่าไหร่?" "ข้าไม่สามารถบอกพี่ได้ในขณะนี้ เมื่อสินค้ารอบนี้ขายหมด ข้าจะให้ผลกำไรทั้งหมดแก่พี่ ข้าจะให้พี่สัมผัสกับความรู้สึกรวยในชั่วข้ามคืนอย่างที่พี่พูดอย่างแน่นอน" วุ้ย-- เด็กน้อยคนนี้นำความรู้ของเขาไปใช้จริงๆ และเขาสามารถใช้คำที่เขาได้ยินจากปากของนางได้อย่างรว