Ang sinabi sa akin ni Diego kanina na hindi niya ako iiwan sa tabi niya, ito ako ngayon hindi siya kasama. "So, gaano na kayo katagal magkakilala ni Diego?" tanong sa akin ni Lucy, isa sa girlfriend ng kaibigan ni Diego.Lahat sila ay maraming tinatanong sa akin nang may kausap ang mga lalaki, at naiwan kaming mga babae sa malaking table. Wala akong choice kundi ang makisama sa mga sosyal na mga taong ito. "Bago lang," tipid kong sagot. Nahihiya pa rin ako dahil ramdam na ramdam kong hindi ako nababagay na makasama sa kanila."What do you mean, bago lang? As in, hindi pa matagal?" tanong ng isa, nakalimutan ko ang pangalan niya.Paano ko ba sasabihin na hindi ako mahuhusgahan? Ginamit lang ako ni Diego para may makasama siya rito o bibilhin ako ni Diego para maging asawa niya? Syempre, hindi iyon ang sasabihin ko dahil kahihiya iyon sa amin ni Diego. "Six months," I said. Mukhang naniwala naman sila. Hanggang sa iba't iba na ang usapan, tanong lang din ako nang tanong na pwedeng s

“Hindi ka ba aalis?” tanong ko sa kanya. Kanina niya pa ako sinamahan dito sa hospital, hanggang ngayon ay hindi pa tapos si Tatay. “Tinapos ko lahat ang ginawa ko para rito. Here, kumain ka muna. Pinadalhan ko na rin ng dinner ang family mo kaya huwag ka ng mag-alala.” He sat down beside me after he gave me the food. Pinagmasdan ko siya. Ano bang ginagawa niya? Nag-aantay pa rin ba siyang umuoo ako sa offer niya? “Diego,” tawag ko. Tumingin naman siya sa akin at saka ako umiwas ng tingin sa kanya. I held his right hand na ikinagulat niya. “May sasabihin ako sa iyo.”“What is it?” seryosong tanong niya pero nababakas sa mukha ang kaba. He was about to get off his hand from me pero hinawakan ko ito ng mahigpit. “Bakit? May problema ba sa sasabihin mo?” he asked. I bit my lower lip dahil hindi na yata mapinta ang mukha niya.“Nothing. I just want to say that I am now accepting the offer.” Kumunot ang noo niya kaya nagtaka ako. Bakit? Ayaw niya ba? “Why? I am accepting the offer, wala

Nagsi-alisan lahat ng katulong na nasa kusina kanina. Nasamay pintuan ako, nagiintay na pumasok si Diego. Ako na iyong nahihiya, gusto kong palitan ulit ang table na ginawa nila Mina kahit ilang minuto lang. Ano na lang ang iisipin ni Diego kapag nakita niya ang table na ganoon ang arrangement? Hindi naman kami mag-date.” Todo na iyong kaba ko nang makitang bumaba na si Diego mula sa kotse niya. Inilagay ko ang dalawa kong kamay sa likod ko na magkahawak dahil sa sobrang kinakabahan ako. I gulped twice when he walked towards me and his eyes was serious while looking at me. I smiled slowly nang tingnan niya ako mula ulo hanggang paa at bumalik ulit sa mukha ko. “You…you look beauiful tonight, Janella.” Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Nilalamig ako dahil sa sinabi niya at sa boses husky nito habang sinasabi niya iyon. Totoo ba? Simple lang ang ayos ko ngayon pero hindi ko rin talaga alam sa sarili ko kung bakit ako nag-aayos. Sabay kaming napatigil nang biglang namatay a

Dumating ang araw na nagising na ang ama ko kaya nasa hospital kaming lahat, kasama si Diego. Nahihirapan pa rin siyang magsalita pero iyon lang naman ang problema. Sabi ng doctor, dahan-dahan na siyang gumagaling kaya we can expect na tuloy-tuloy ang recovering niya. Hindi ko pa nga nasabi kay tatay na ikakasal na ako dahil hindi pa naman siya nakapagsalita. Kaya ang ginawa muna namin nila nanay ay maghanda para sa kasal.  “Sa tingin mo, magagalit kaya si tatay kung sabihin ko sa kanya?” tanong ko kay Diego. Lumabas na kami ng hospital at sinabi ni Diego kay Tatay na sa kanila muna kami manirahan, hindi ito sumagot kahit tango kaya wala na rin naman siyang magagawa dahil tama lang din na malapit sila sa akin.  “He won’t get mad, I am sure of that.” Bumaling ako sa kanya. Hindi ko pa rin maisip

Habang nasa biyahe, hindi nagsalita si Nanay at ang dalawa kong kapatid na nasa likod. Pansin ko naman sila na tumitingin sa akin kahit hindi ako nakatingin sa kanila at alam kong gusto nilang magtanong sa akin. Umalis agad ako pagkatapos naming mag-usap ni Diego kanina, hindi niya rin naman ako hinabol at mabuti na rin iyon. Nang makarating kami sa bahay, tahimik pa rin silang tatlo. Tinulongan ko si Nanay na ayusin ang pwesto ni Tatay sa living room. “Sweetie?” Huminto ako at bumaling kay Nanay, umiwas siya ng tingin. “Kumusta ka? Gusto mo bang mag-usap tayo?” mahinang tanong niya. Ngumiti ako ng tipid at lumapit sa kanya pagkatapos kong ayusin si Tatay sa living room. “Mom, I am fine. Ako na po magluluto ng hapunan, ano bang gusto ninyo?” tanong ko. Lumapit ang dalawang kapatid sa akin at nagulat akong may ibinigay sila sa akin sabay na cell phones. “Ano ito? Saan ninyo nakuha ang mga ito?” Nakakunot noo kong tanong. “Ibabalik na namin kay brother Diego. Binigay niya ito sa ami