All Chapters of Here Comes the CEO’s Wife : Chapter 31 - Chapter 40

Pagpatak ng alas singko ay dumiretso ako sa women’s comfort room at ngayon ay ilang minuto ng nakaupo sa loob ng isa sa mga cubicles nito. Hindi kasi ako sigurado kung tama bang sumama ako sa team dinner.Rumehistro sa isip ko ang nangyari noong tanghalian – nahuli kaming kumakain ng asawa ni Mr. Coldwell. Inihilamos ko ang dalawang kamay sa mukha. I could only imagine the awkwardness between us tonight, especially after I found out that she has a boyfriend.Wala naman akong intensyong ikalat ang unconventional setup nilang mag-asawa. Bumalik nga ako kaagad sa trabaho at nagpanggap na para bang walang nangyari. Gusto ko talagang umiwas sa office drama pero tila ito ang kusang lumalapit sa ‘kin.Malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago tumayo. Bubuksan ko na ang pinto nang marinig ko ang pag-uusap ng mga katrabaho.“Bakit may pa-team dinner bigla?”“Baka para sa mga new hires? Ang dinig ko, si Mr. Coldwell daw ang nagpa-arrange nito.”“Talaga? Ibig sabihin sasama siya?”“Baka

"Good evening, everyone. Thank you all for being here tonight. We're especially lucky to have our boss with us, despite his incredibly busy schedule. Sir, perhaps you’d like to share a few words with the team?" positibong panimula ni Mrs. Coldwell. Nakatayo siya at malawak ang ngiti nang magpalakpakan kaming lahat. Umupo siya nang si Mr. Coldwell naman ang tumayo. Habang ang lahat ay nakatingin dito, naiwan akong nakatitig sa table centerpiece."I know it’s Monday, and this dinner was called on short notice, but I think it’s long overdue—especially to formally welcome our new hires. Welcome to all of you, including Ms. Del Rosario…” Hinigit ko ang hininga ko nang mamutawi sa labi ni Mr. Coldwell ang pangalan ko. It sounded familiar yet unusual. Mabuti at inisa-isa naman niya ang pagtawag sa lahat ng bago."It feels like perfect timing, as we’re starting the month with a strong push. Seeing our teams grow alongside our client pool is a great reminder of how far we’ve come. Yes, the yea

“Ma’am, nandito na ho tayo,” paalala ng taxi driver sa ikalawang pagkakataon. Pagbaling ng tingin sa bintana, nakumpirma kong nakahinto na kami sa harapan ng Coldwell Corporation.Oo’t kahit may ideya na ako kung paano magmaneho, pinili ko pa ring mag-taxi papasok sa trabaho. Bukod sa kulang pa ang kumpyansa ko sa sarili para magmaneho ng kotse, may ibang bagay na gumugulo sa isip ko ngayong araw kaya alam kong hindi ako makakapag-focus.Bumagsak ang tingin ko sa suot at dito napabuntong-hininga. Maaga pa naman, kung umuwi na lang kaya ako at magpalit ng damit? May oras pa para umatras ako sa plano ko…Narinig ko ang pagtikhim ng taxi driver. Tuloy ay napilitan akong bumaba bago pa ito tuluyang magalit sa pagiging indecisive ko. Humarurot ito paalis at naiwan akong nakatayo sa entrance.Napunta sa ‘kin ang atensyon ng dalawang security guards, halata ang pagkabigla at pagtataka. Inasahan ko naman na ang reaksyong ito – pero iba pa rin pala talaga sa pakiramdam kapag nasa sitwasyon ka

Nasa loob ng unit ko si Mr. Coldwell, ang boss slash ex-boyfriend ko (as far as I don’t remember).Sinundan ko siya sa sala at dito niya ako pinaupo sa sofa bago siya lumapit sa harap ng TV. Tahimik kong pinanuod ang pagbukas niya ng isang drawer dito.Alam kong maganda ang intensyon niya. Gusto lang niyang gamutin ang paso ko. Pero alam ko ring hindi ito tama dahil gabi na, lalaki siya, boss ko siya, at higit sa lahat ay may asawa siya. Kahit saang anggulo ko tingnan, having him inside my unit doesn’t sit right with me. “Ah ako na pong gagamot, sir—”“Everything that happens to you in the office is my responsibility,” pagputol niya. Grabe naman ang dedikasyon niya kung ganito ang mindset niya bilang boss.Kumunot ang noo ko nang makita ang inilabas niyang first aid kit galing sa drawer. May ganito pala ‘ko? Dinala niya ito paglapit sa sofa; naupo siya sa tabi ko. “Paano niyo po nalamang may first aid kit doon?” hindi ko napigilang magtanong dahil kahit ako na nakatira rito ay walang

“Matteo?” Hindi makapaniwalang tawag ni Mrs. Coldwell sa anak. Agad nadepina ang lukot sa noo niya bago ibinaling sa ‘kin ang matalim na tingin. “Why is he with you?” malamig niyang tanong, as if I was never supposed to be seen with her son…Umikot ang tyan ko sa kaba. Magaling siyang magtago ng totoong emosyon kapag kausap ako, pero ngayon, parang nahulog ang maskarang suot niya.“Nakita ko lang siya sa cafeteria—”Hindi ko pa natatapos ang paliwanag, pilit na niyang inagaw si Matteo mula sa ‘kin. Imbes na makipaghilahan, agad akong bumitaw sa takot na masaktan ang bata.“Mommy!” Naiiyak na sigaw ni Matteo, dahilan para magtama ang tingin namin ni Mrs. Coldwell.“We’ll go to your daddy,” pag-alo ni Mrs. Coldwell pero lalo lang humagulgol si Matteo, halatang ayaw sumama. Tumindi pa ang pag-iyak nito nang pilit hinila papasok sa elevator.May kirot sa dibdib ko na hindi maipaliwanag. Normal lang naman mag-tantrums ang bata. Pero hindi ko mapigilang magtaka at mag-alala kung bakit ganit