Tainted Series 9: The Billionaire's Regret のすべてのチャプター: チャプター 21 - チャプター 30

Hindi na ako muling nagsalita. Nilipat ko ang tingin sa labas. Nothing has changed. The same busy and crowded street. Siguro kong may nadagdag man yun ay ang naglalakihang billboard ng mga artista."Miss Sam, until when are you planning to stay in the island?"Nabaling ang atensyon ko ng magsalita si Pamela. Lumingon pa ito sa akin para hintayin ang sagot ko. I don't stay that long, three days I must say is the longest. But this time I'm planning to stay for a week or two or depende nalang sa mangyayari. I can even stay more. I am planning to spend more time with my family this time. I want to take a break and stay for a while. Matagal na rin akong nawala dito sa Pilipinas. Maraming bagay din akong na-miss. I missed my Kuya Sandro who has been very busy working for the company and fixing all the mess my dad did. Sa isang taon nasa dalawa o tatlong beses lang kaming nagkikita ng personal. We video call a lot but still it's different.I also missed my Dad, the old Samuel Dela Vega. Yu

"Samantha!" A familiar voice calling my name stopped me from walking. "Oh Shit! It's really you! How are you, Babaeng Amazona?"Awtomatikong tumaas ang isang kilay ko sa babaeng tumawag sa akin ng ganun pero ang bruha, walang hiyang tumawa pa sa akin. "Nothing changed! Years passed but you're still the freak and trouble maker, Samantha Dela Vega. I heard what you did inside gurl. " saka ito yumakap sa akin. "I miss you, Samantha Maldita!"Don't act like we're close, Marjorie. I accepted your apology but it doesn't mean we're friends. I still hate you for pulling my hair." Maldita kong sabi saka nagpatuloy na sa paglakad pero walang hiya naman itong sumunod sa akin. Inangkla pa ang kamay sa braso ko at deadma lang sa pagsusuplada ko sa kanya. The Marjorie I'm talking about is the same Marjorie I fought back then. Nagkita kami three years ago sa Paris. Nagkausap kami at humingi ito ng tawad sa akin. Pinatawad ko na ito at piniling kalimutan kung ano man yung naging hidwaan namin nu

"C'mon, Knight! Don't be a loser! Catch me!"Malayo pa lang dinig ko na ang malakas na boses ng anak ko. Natigilan pa ako saglit pagkarinig ko sa pangalang nabanggit niya pero agad din napawi ng marinig ko ang malakas na kahol ng alaga naming aso. Yes! We have a dog, a Giant Schnauzer. The only gift my son, Rook Ashton, wanted on his 6th birthday. And since sa kanya yung dog wala akong nagawa nung yun ang gusto niyang ipangalan sa alaga niyang aso. Knight. He named his dog Knight to match his name, Rook. Sinubukan ko pang papalitan sa kanya ang pangalan ng aso niya pero wala naman akong maibigay na rason nung tinanong niya ako kung bakit. So, I let him be. "Agh! You're a loser, Knight! See you can't even beat me." The dog barked at him, nagpapaawa ang tingin na tila ba naiintindihan nito ang sinasabi ni Rook sa kanya. Then, Rook patted his head gently. "It's okay buddy, we'll train again next time. Come here hug me." I smiled when the dog wiggled his tail and jump into him. They w

"Sam, please! Please...Love don't leave me."Hindi ako lumingon. Hinayaan ko siyang magmakaawa at tawagin ang pangalan ko habang tumatakbo ako papasok ng bahay. "Love please! Sam! Listen to me Baby please..." Narinig ko ang komosyon pero hindi ko na tiningnan. Kasabay ng malakas niyang sigaw ng pagmamakaawa ay ang biglaang pagbuhos ng ulan. "Sam! Please! Baby, please listen to me. Nagmamakaawa ako.""Sir, bawal po! Pasensya na!""Sam, Love! Please, nagmakaawa ako."Kahit malakas ang buhos ng ulan dinig ko ang pagmamakaawa niya. Sinubukan kong wag siyang lingunin pero bago ko pa mapigilan ang sarili ko nagawa ko na. Kita ko siyang nakaluhod sa buhanginan, basang-basa sa ulan at nagmamakaawa ang mga matang tumingin sa akin. Hindi makalapit dahil sa mga tauhang nakabantay sa kanya.Agad kong iniwas ang tumalikod na sa kanya. Sumalubong sa akin si Tatang at Nana na may pag-aalala at mabilis akong pinapasok sa loob ng bahay. "Diyos ko! Ano bang nangyayari sa inyo? Heto tuwalya, mag

KNIGHTThere are times in my life that I'd like to be alone. I'd like to have my own peace, my own serene, calm and untroubled surrounding. I want to enjoy a tranquil and quiet environment. For there are times that I felt like I'm losing myself. I feel like I am drowning, the place is suffocating. Just like what I'm feeling today. I woke up with a heavy heart. Maaga pa lang mabigat na ang pakiramdaman ko. Wala naman akong sakit at kumpleto naman ang tulog ko. Hindi ko alam pero bigla na lang ganun ang naramdaman ko kanina pagkagising ko. Feeling ko may kulang sa akin na hindi ko matanto."Wharton, son. Do you want us to come with you today?" My dad's concerned voice made me look at him. Don Mariano Sarmiento our father in his formal business suit. Beside him is my mother, former beauty queen and actress Miranda La Torre-Sarmiento who look effortlessly pretty very early in the morning. I remember I have a doctor's appointment today for my monthly heart check up. I was born with a wea