บททั้งหมดของ Tainted Series 9: The Billionaire's Regret: บทที่ 1 - บทที่ 10

"Are you sure you are fine, Sam? Tell me where are you, please. I'm worried." I took a deep breath and control myself from sobbing while talking to my manager. I am all alone in the middle of the night, looking at the dark sky. Tahimik ang paligid, tanging tunog lang ng mga hampas ng alon mula sa dalampasigan ang aking karamay. Wala ni isang bituin ang nagpakita sa akin sa gabing ito. Nakikidalamhati ang kalikasan sa lungkot at muling kasawian na aking nararamdaman. Gusto kong umiyak ng malakas na malakas hanggang sa maubos lahat ng mga luha ko. Sa lahat ng tao dito sa mundo bakit sa akin pa kailangan mangyari lahat ng to. I've been a good friend, good colleague and a good fiancee, but why they have to betray me?Is it bad to be good?Mom taught us to always be nice with people around us. I grew up being one, but I didn't expect that being nice with people could end up like this. "Sam? Oh God, darling thank you for answering my call. Where are you?" dama ko ang pag-aala sa boses

Kinabukasan, maaga palang nakahanda na ako. Pero hindi kagaya kahapon na excited akong pumasok. Maaga lang talaga akong nagising dahil halos wala naman akong maayos na tulog kakaisip paano ako magso-sorry kay Knight dahil sa kalokohang ginawa ko sa kanya kahapon.Hindi naman totoong bukas yung zipper niya. Nagjo-joke lang naman ako pero mukhang hindi niya nagustuhan. Nung pinuntahan ko siya pagkatapos ng klase ko kahapon hindi niya lang ako pinansin kundi pinagalitan niya pa ako.Pagkatapos nun iniwan niya na ako dun. Oo, dati nagsusungit siya sa akin pero kahapon lang ata siya nasagad. Hindi ko naman kasi alam na may nakarinig pala nung sinabihan ko siyang bukas ang zipper niya at nagreport pa talaga. Nalaman kong pinatawag siya sa office pero ang pinagtataka ko ay bakit siya lang ang pinatawag gayong ako naman ang gumawa ng kalokohan. "What happened to our princess? Bakit malungkot ang baby na yan? Masama ba pakiramdam mo? Do you want me to bring you to the hospital?" sunod-sunod n

I had to go somewhere na hindi niya ako pwedeng masundan. Mabilis akong tumakbo palabas ng room at pumunta doon sa pinakatagong parte ng university, sa may bandang likod ng gym. Tumakbo pa ako dahil akala ko susundan niya ako gaya ng mga nakikita ko sa movies pero ang gago di man lang sumunod. Kahit respeto man lang, kunwari pero waley. Bwesit!Dahil wala naman akong maisip na gawin, nilibang ko nalang ang aking sarili. Kinuha ko ang camera na nakasabit sa leeg ko at nanguha na lang ng magagandang larawan. Dahil maraming halaman sa parteng yun may nagliliparan din mga paru-paru. Magaganda ang mga kulay kaya nalibang ako. Ilang minuto din ang ginugol ko doon. Nang makuntento na sa mga kuha ko saka pa ako tumigil. I was all smiles looking at the pictures in my camera but my smile faded when I saw two familiar men approaching my way. If I'm not mistaken I saw them hanging out with Kuya Joe before. I don't know much of Kuya Joe's friends since he didn't grow up with us.The one with a m

"Staring is rude, young Miss." mahinang saway ni Knight sa akin pero inirapan ko lang siya. Anong rude? Walang rude-rude sa akin dahil gusto ko siyang titigan. Ang gwapo niya kaya, kailanman hindi ko pagsasawaan ang mukhang yan. Kaya nga nagka-crush ako sa kanya eh. Tapos ngayon sabihin niyang staring is rude? Hell no! Tititig ako kung kailan ko gusto.Bumalik na ang dating sigla ko dahil sa maraming pagkain na nakahain sa harapan ko ngayon. Para akong bata na tuwang-tuwa na akala mo naman ngayon lang ako nakatikim ng mga ganitong pagkain. "Para may tinitingnan lang eh, ang damot." Dumukwang ako palapit sa kanya at kunwari may inaabot sa mukha niya. "Ano to?"He waited for me to take something from his face, pero wala naman talaga akong kukunin doon. Eme lang para mapalapit ako sa kanya at malanghap ko ang mabango niyang hininga. His midnight black eyes stared at me intensely habang nagkukunwari akong may kinuha sa mukha niya. Lambot naman ng face ng poging to. Wala man lang ka po

"This is Samantha Corrine Dela Vega, my girlfriend." Nag-loading ang utak ko ng mga two seconds dahil sa sinabi niya. "Love?" he called me lovingly. "Aren't you gonna say anything?""H-huh?" I looked at him confused but he just smiled at me sweetly. Does it mean sinasagot niya na ako? Sheeettttttttt! I want to scream at the top of my lungs in so much glee. Boyfriend ko na si Knight in shining patotie?"You mean?" My eyes widen still unable to process what's happening."Yes, Love." he said smiling. Hinapit niya pa ang bewang ko palapit sa kanya."Promise?" he nodded. My mouth parted. I was like..."Eeeehhhhh!" I giggled, smacking his broad shoulder and hard chest. "Really love? You're not joking?" he nodded cupping my face. Omg! This is what I've been waiting for. Shit! Shit! Finally!"You're so cute, Baby. Come on, hug me." then he gently pulled me closer to him, kissing my forehead. OMG! I cant believe it. After years of stalking and flirting, finally, naging akin din siya? Yes!