Hinawakan agad ni Javier si Janiyah nang mahina itong umupo sa upuan. “Hindi ko inasahan na magagawa niya ito,” Janiyah said, her voice even more weaker. Biglang nakaramdam ng awa si Javier sa kanya, hindi niya man alam kung ano ang ano ang pinagsamahan njna Janiyah at Aaron pero ramdam niya ba nasasaktan si Janiyah sa nalaman tungkol kay Aaron.“I know, wife. Kahit ako ay hindi ko rin alam kung bakit niya iyon ginawa pero kailangan mong mag-ingat. Ngayon na alam mo na at kapag dumating ang araw na makita mo siya sa daan, kailangan mo siyang iwasan. He is not your friend,” mahabang sabi ni Javier. Hindi sumagot si Janiyah, hindi niya na rin alam kung ano ang saaabihin. Naisip niya lang kung ano ang ginawa ni Aaron sa kanya, nasasaktan siya ng sobra dahil akala niya iba si Aaron kay Javier at Angela pero sa ginawa ni Aaron sa kanya at sa pamilya niya ay nakaramdam siya ng galit at takot kay Aaron.“Please, magpahinga ka na muna. Ako na ang bahala sa problemang ito. Hindi ka pwedeng ma

Hindi pa rin sila nakatanggap ng update kung ano na ang nangyayari kay Javier. Tumayo si Janiyah at akmang lalabas ng bahay nang pinigilan siya ni Angela.  “Where are you going? Hindi ka pwedeng umalis, delikado.” Seryosong sabi ni Angela. Tumingin si Janiyah sa kanya na umiiyak pa rin. “Walang mangyayari kung nandito lang ako, Angela. Kailangan kong tumulong sa paghahanap kung nasaan si Javier at Liam. Wala pa tayong natanggap na update mula sa kanila, nag-aalala na ako. Paano kung may nangyari din sa mga guards na naghahanap sa kanila?” Mahabang sabi ni Janiyah, nanginginig ang kanyang kamay.  Natahimik si Angela, alam niya na totoo ang sinabi ni Janiyah. Kahit siya ay naiinip mag-antay ng update pero wala talaga silang natanggap. 

Ilang oras ang lumipas, nakaramdam ng antok si Javier hanggang sa makatulog siya kahit nangangalay na ang kanyang katawan na nakasabit sa ceiling. Si Liam naman ay inantay na makatuloga ng mga taong nagbabantay sa kanya bago niya pakawalan ang sarili niya. Dahil nawala na ang takip na tela sa kanyang mata at nakakita na siya, naisip niya na kung paano umalis sa abunadong lugar para humingi ng saklulo.  Dahan-dahan niya munang iginalaw ang kanyang mga kanyang kamay na nakatali at nagtagumpay naman siyang maalis ang tali sa kamay niya ng halos isang oras, umupo siya at mabilis niyang inalis ang tali sa kanyang paa hanggang sa natanggal na rin ang tali. Hinihingal siyang tumayo, tumingala siya para tignan si Javier. Gustong sumigaw ni Liam para tawagin ang pangalan ni Javier ngunit ayaw niya namang marinig ng mga kalalakihan. May kalayuan ang ceiling kaya alam niyang hindi niya kakayanin ma

“No…I mean, hindi pa lang namin siya nakikita pero hindi pa naman confirm na nakaalis sila na kasama si Javier. Hindi pa namin nakikita ang buong paligid, right?” Bumaling si Angela sa mga kasamahan niya para humingi ng tulong sa pamamagitan lang ng tingin upang sabihin kay Janiyah na nasa paligid lang si Javier. Bumuntong hininga si Periyah at bumaling kay Janiyah. “Yes, you are right. Javier is gone now—” “Periyah!” agad na sigaw ni Angela kay Periyah dahil sa sinabi nito. “How dare you?” inis na sabi ni Angela. Sa kanya naman bumaling si Periyah, tumingin ng seryoso. “Angela, hindi na bata si Janiyah at hindi rin siya tanga para magsinungaling pa tayo sa kanya sa mga nangyayari dahil alam naman natin at al

Natahimik ang pamilya dahil sa sinabi ni Javier, nagkatinginan sila at walang kahit na isa na nagsalita. Nakatingin lang si Javier sa kanila, nag-aantay ng sasabihin. “Parang awa niyo na, ibalik niyo na ako sa amin…” mahinang sabi ni Javier.“You are in a mountain side at mahirap umalis dahil sa panahon ngayon,” sabi ni Lenard. “Kung wala ng malakas na ulan at hangin bukas ay ihahatid ka namin sa sakayan,” dagdag pa ni Lenard. Nagtaka naman si Javier pero hindi na siya nagsalita pa ulit. Habang pinagmamasdan niya ang pamilya na nasa harap niya, iniisip niya kung mga mabubuting tao ba sila o hindi. Hindi siya dapat magtiwala agad sa mga nakakausap niya dahil siya lang ang mapapahamak. Dumating ang gabi at naghahanda na ang pamilya ng dinner nila. “Ang lakas pa rin ng hangin at ulan, mabuti na lang ay hindi kayo nagta-trabaho ngayon dahil delikado,” sabi naman ng nanay nila. “Kaya nga, Mom. Mukhang tatagal pa ang ulan na ito,” sagot naman ni Lenard. “Handa na ang pagkain, tawagin ni