Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Hidden Heirs : Kabanata 31 - Kabanata 40

Gabrielle's Point of View "Bakit pumayag ka sa arrange marriage na ito? Bakit hindi mo pigilan si Dad?" Singhal ko sa kuya ko nang makaalis ang mga magulang namin."Bakit hindi ikaw? Bakit hindi mo aminin na buntis si Eumerriah at ikaw ang ama? Baka gusto mo ako na lang magsabi sa kanila at sabihin kong ako ang ama?" Nakangisi niyang tanong sa akin. Alam kong pino-provoke niya lang ako para magsimula na naman ng away at ako na naman ang maging masama sa paningin ng parents namin. "Wag mong idadamay ang anak ko!!" Pagbabanta ko. "Bakit? Ano bang kaya mong gawin? Sa tingin mo ba talaga kilala mo na si Eumerriah? Sa tingin mo ba basta lang siyang babae na papayag tumira sa isang kubo? Hindi mo siya kilala!" Ani niya at naglakad palabas ng dining area. Wala akong mapapala kung makikipagsagutan sa walang kwentang kapatid ko. Walang mahalaga sa kaniya kundi ang image at si ate Shaira. Hindi naman niya pinapakinggan sila Mom and Dad pero siya pa din ang may posisyon sa kompanya. Hindi k

Eumerriah's Point of View Hindi umuwi si Gabrielle kagabi hanggang ngayong umaga wala pa din siya. Sobrang namimiss ko na siya. Dahil abala sila Lola at Kate sa kanilang ginagawa ay naisipan kong maglakad lakad sa paligid. Ayoko na munang isipin si Gabrielle, bak may kailangan lang siyang tapusin doon. Nagikot-ikot ako sa paligid. Nang mainip ako ay dumiretso ako sa resort. Hindi masyadong mainit kaya masarap ang maglakad-lakad. Umakyat ako sa kubong tinutuluyan namin ni Gabrielle. Aminin ko, umaasa akong umuwi siya ngayon at nakatulog lang sa kwarto. Ngunit wala, kung paano namin iniwan ang bahay na ito ay ganoon pa din siya ngayon. Maliban sa mga alikabok na hinangin sa ibabaw ng mga plato at kaldero. Naupo lang ako sa sala at pumikit. Ninamnam ang mariwang simoy ng hangin at inaalala mga pinagsamahan namin ni Gabrielle. Ang unang linggo namin na walang kibuan, mga araw na kinakausap niya ako ng walang emosyon hanggang isang araw ay puno na ng concern. Ang sarap isipin kung pa

Eumerriah's Point of View Mga 30 minutes na din mula ng umalis si Gabrielle. Nagmamadali siyang umalis kaya naisip ko baka sumama ang tyan niya. Bigla na lang siyang natigilan habang nagkukwento ako. Sa loob ng dalawang araw na natutulog siya natututo akong kumilos mag-isa. Hindj pa naman nakakasagabal ang pagbubuntis ko sa mga simpleng gawain sa bahay. Medyo nahihirapan lang pero nagpupursigi naman akong matutunan ang lahat. Ilang sandali pa ay natanaw kong may mga kasama si Gabrielle. Mukhang seryoso ang usapan nila kaya pinanuod ko na lang sila. Mas lalong gumagwapo si Gabrielle sa paningin ko habang tumatagal. Matangkad siya, morena ang katawan, may abs at ang mukha niya saktong hugis lang, masasabing perpekto ang pagkahulma, may kissable lips at mapuputing ngipin. Tumingin sila sa akin at kumaway. Hindi ko man alam pero kumaway na lang din ako. Ilang sandali oa ay naglakad na palayo ang mga taong kausap ni Gabrielle, siya naman ay umakyat diretso sa akin dito sa may sala.

Gabrielle’s Point of ViewNawalan ng malay si Yumi habag umiiyak kanina. Hindi ko alam kung anong dahilan kaya agad kong inuwi si Yumi para makapagpahinga. Nahimatay lang siya siguro dahil sa pagod na ginawa namin ngayon maghapon.Binuhat ko siya at nagmamadaling ihiga sa kama dito sa bagong bahay namin. Hindi pa ito naha-house blessing pero ready na ito para gamitin.“Anong nangyari kay Ate Yumi?!” nagaalalang tanong ni Kate.Kanina kasi abala siya sa pagaasikaso ng kwarto habang si Lola naman ay nagaasikaso sa kusina. Lahat kasi ng gusto niyang gamit ay ilalagay niya sa lugar na madali niyang maabot.“Napagod yata.” Simpleng sagot ko.Kinumutan ko si Eumerriah habang pinapanuod lang ako ni Kate.“Hayaan na muna natin siyang makapagpahinga. Humihinga pa naman siya kaya wala siguradong nangyari sa kaniya. Tatawagan ko din ang doctor sa clinic para ipatingin ang kalagayan niya.” Saka sinarado ang pintuan ng kwarto. Binalikan ko ang cellphone ko sa garden para tawagan si Manager kim par

Gabrielle's Point of View Maghapon na ang nakalipas pero wala man lang akong natatanggap na balita mula kay Yumi. Sinubukan ko siyang tawagan pero walang sumasagot. Gano'n din kay Manager Kim. Gusto ko man siyang puntahan pero ayokong magkaroon ng gulo. Umuwi ako sa mansyon kanina ngunit wala din doon sila Mommy at Daddy. Sabi ng kasambahay namin isinugod daw si Shaira sa hospital dahil nagdugo ito kaya nandoon si kuya Jerome. Isang malaking compound ang mansyon namin kung saan may tig-isang bahay kami ni Kuya kaya naiiuwi niya si ate Shaira. Naghintay pa ako ng ilang sandali sa sala ng mansyon pero walamg isa ang umuwi. Pinuntahan ko na lang ang bahay ko dito na hindi ko man lang tinirahan kahit ilang beses, simula nag-aral ako dito, sa mansyon na ako umuuwi. Hindi ko alam kung anong mayroon sa isip ko at instinct ko pero palagi ko na lang itong sinusunod mula noong bata pa lang ako. "Anong mayroon?" Tanong ko ng may isang hindi pamilyar na sasakyan ang pumarada. Tiningnan ko