Semua Bab Played by Mafia & Billionaire : Bab 71 - Bab 80

DERIE MAY VEGAS POINT OF VIEW Hindi ako galit sa kasambahay namin sa kung ano nang nasabi niya na nakasama ng loob ko. Siguro ay malayo na nga talaga ang itsura ko ngayon sa dating ako. Nandito na ako ngayon sa kwarto namin ni Stefano at nakatayo sa harapan ng salamin. Its a full body size mirror at nakikita ko ang kabuuan ko. Oo nga. Malaki na nga ang pinag-iba ng katawan ko. Nagsasabi lang ng totoo ang aming kasambahay. Malaki na nga talaga ang nilapad ko at halos Malaki na talaga ang ipinangit ko. Marami akong adjustment ngayong nagdadalang tao ako. Proud naman ako dahil kahit na magbago pa ang katawan ko at hindi man bumalik sa dati ay ang mahala is maipanganak ko ng safe at healthy ang baby namin ni Stefano. Nakita ko kung gaano na siya kasabik maging isang ama at magpakaama. Me, my self, I can't wait also to see my child. Paniguradong mas magiging masaya ang pagsasama namin ni Stefano kapag naipanganak ko na ang aming anak. Ayoko kasing nakikita na hinahabol niya si Cassa

Huli na nang mabasa ni Stefano ang nangyari sa asawa. Kaagad niya itong tinawagan hanggang sa ang katulong ang nakasagot at sinabi nito na nasa maayos na kalagayan ang kaniyang mag-ina at pauwi na rin daw sila. Napanatag man si Stefano dahil nasa maayos nang kalagayan ang kaniyang mag-ina ngunit naroon pa rin ang konsensiya niya sa nangyari. Pakiramdam niya ay wala na naman siyang kwentang asawa kay Derie. Yung pakiramdam ni Stefano ay naroon yung hindi mapakali. "Ayoko nang magkamali! Ayoko nang sirain ang tiwala ng asawa ko!" ito yung paulit-ulit niyang sinasabi. God knows na wala naman siyang masamang ginawa ngayong gabi. Kung uminom man siya at nagpaalam naman siya kay Derie. Yung tungkol naman sa paghahalikan nila ni Cassandra, hindi niya inaasahan iyon at hindi niya ginusto. Nagalit pa nga siya pero still, naguiguilty pa rin siya sa nangyari. Hanggang sa nakauwi na rin ng bahay ang kaniyang asawa. Siya mismo ang sumalubong dito ngunit dahil nga nakainom siya ay ang mga ka

KINABUKASAN Sabay-sabay na nag-aalmusal ang pamilya. Si Stefano at Derie ay nag-uusap tungkol sa ilang mga bagay-bagay habang ang kanilang anak naman ay walang imikan. Nagsimula at natapos kumain ay hindi nag-uusap. Hanggang sa makapasok sila sa eskwelahan. Si Andrei at Alfa ay parehong nasa ika apat na sekondarya. Graduating sila pareho. Tiniis talaga ni Alfa na hindi kausapin ang kaniyang kapatid. Pagdating nila sa school ay mabilis na hakbang ang ginawa niya para agad na malampasan si Andrei. Sa kanilang roon ay naroon ang kaniyang mga kaibigan. Mga kaibigan na ayaw ng kapatid niya na kasamahin niya. "Hi, Alfa! Anong problema ng kapatid mo kahapon? bakit parang galit yata siya? magkaaway ba kayo?" tanong ng isa niyang kaibigan. "Hindi. Ganoon lang talaga yon." Sagot naman ni Alfa sabay baba ng kaniyang bag sa upuan. Andrei is a campus heartrob at kaya siya kinakaibigan ng mga Classmate niya ay dahil gusto ng mga ito na mapalapit sa kapatid niya bagay ba hindi alam ni

"Mommy, i'm sorry... i lied. Sorry kasi umalis ako nang hindi nagpapaalam.. Alam ko naman po kasing hindi niyo ako papayagan. Sorry po dahil nagsinungaling ako. Uminom po ako ng alak out of curiousity. Dahil dito nagalit tuloy si Andrei sa akin and worst is napaaway pa siya dahil lang sa akin. Sorry po talaga!" Inamin naman ni Alfa kaagad sa harap ng kaniyang mga magulang ang maling nagawa. Ngayon na medyo nahimasmasan siya ay ngayon niya narerealize na mali ang mga nasabi niya rin sa kuya niya. Nagmmagandang loob lang naman ito pero masasakit na salita pa ang isinukli niya. "ANO?!! AT KAILAN KA PA NATUTONG MAGSINUNGALIMG SA AMIN, ALFA? MY GOD NILOKO MO KAMI. ANG SABI NO SA AMIN AY MAY SAKIT KA TAPOS GANITO KA UUWI? AT ANONG SINASABI MONG NAPAAWAY SI ANDREI?" "Sorry po talaga, hindi na po mauulit. Napaaway si Andrei dahil sa akin. Nagalit siya sa mga kaibigan ko dahil sa pag-aya at pagpapainom sa akin. Mommy, im really sorry po talaga. Gusto ko lang naman po maranasan ang gumimik.

ALFA POINT OF VIEW I think parang mali ang pagtugon ko kay Chloie kanina. Parang napahiya siya dahil maraming nakarinig sa sinabi ko. Hindi ko naman intensyon na siya ay ipahiya. Sadyang sinagot ko lang ng tapat ang mga tanong niya. It happens na nasaktan siya and worst is napagtawanan pa siya ng mga classmate namin. Gusto ko lang naman na sabihin sa ka kaniya kung bakit ko kailangan nang umiwas sa kanila in a nice way pero ganito pa ang nangyari. Sa nangyari for sure na sila mismo ang lalayo na talaga sa akin. I feel sorry again. Buong maghapon tuloy ako nawala sa mood at hindi nakapag-focus dahil sa nararamdaman kong bigat sa aking kalooban. Hihingi na lang ako ng tawad mamaya kay Chloie. Sana lang ay hindi siya galit. Sila ng mga kaibigan niya. _______________ Pagsapit ng uwian, Everything around me seemed to slow down as she approached I was left speechless. Hindi ko kasi matantya kung paano ako magsisimula na kausapin si Chloie. Paano ba naman nakasimango