Tous les chapitres de : Chapitre 361 - Chapitre 370

Mature na ako ngayon para mas maunawaan si Rowan at ang kanyang mga aksyon. Nawala ang babaeng akala niya ay makakasama niya habang buhay. Kung ako ang nasa kalagayan niya, ganoon din ang magiging reaksyon ko. Ilalabas ko sana ang galit ko sa taong may pananagutan sa sakit ko, tulad ng sinubukan kong ilabas ang galit ko sa kanya pagkatapos ng hiwalayan namin sa pamamagitan ng pagtrato sa kanya ng walang iba kundi poot at pait."Pasensya na kung natagalan ako para makita kung gaano kita nasaktan noon" Bulong ko, nakaramdam ako ng labis. “Sa tagal kong naging bitter. Lalo na nang bumalik si Emma at napagtanto ko na hinding hindi ako maaaring maging kung ano ang gusto o gusto mo. Nagtagal ako at marahil kung hindi, ikaw at si Emma ay nagkaroon ng pagkakataon sa isang buhay na magkasama. Sorry talaga. Hindi mo malalaman kung gaano ako nagsisisi."Napaatras ako nang maramdaman ko ang malalakas na kamay sa braso ko. Nagulat ako nang makitang tumawid siya sa gilid ko at ngayon ay nakaupo sa

Umabot siya pabalik at hinawakan ang aking puwet, hinila ako papasok sa kanya. “Pakiusap huwag tumigil. Gusto ko ito, Rowan," Daing niya.Iginalaw ko ang aking mga kamay at hinila ang kanyang camisole pataas, inilantad ang kanyang mga suso. Mula sa kanyang balikat, nakikita ko ang kanyang maliliit na kulay rosas na utong. Para silang mga seresa, at gusto kong dilaan, sipsipin, at lamunin. Kinurot at pinipihit ko sila hanggang sa maging matigas na maliliit na nubs.Itinaas niya ang kanyang ulo, para lamang ilapat sa balikat ko.Hinawakan ko ang isang dakot ng kanyang buhok na nasa batok pa rin ng kanyang leeg at pinaikot ang kanyang ulo sa gilid para mahiga at dilaan ko ang kanyang leeg. Hindi ako mapakali sa panlasa niya. Ang sarap niya kasing amoy niya. Hinawakan ko ang magkabilang tite niya sa mga kamay ko at pinisil. Itinulak niya ang kanyang dibdib at ibinalik ang kanyang pwet sa aking singit, halos sirain ang aking kontrol.Umatras ako ng isang hakbang sa kanya at masungit na

I glance down sa kung saan ang aking titi ay poised sa kanyang pasukan at panoorin habang dumudulas ako bawat solong pulgada sa na may isang makinis, slow motion."P*ta, Ava." Malalim akong umungol habang sumisigaw siya sa comforter.Mahigpit siyang nakakapit sa akin, nakakapagtaka na hindi ako nilabasan sa sandaling pumasok ako. Parang heaven and hell yung feeling na nakayakap siya sa akin, mainit at malambot. Isa ito sa pinakamatamis na bagay na naramdaman ko, at alam kong ito lang ang pagkakataong mararamdaman ko ito.Hinila ko pabalik ang balakang ko hanggang dulo na lang ang natira sa loob. Nakikita ko ang kanyang pagkabasa na kumikinang sa aking titi ay nagpakagat ako sa likod ng isang daing at nakikipaglaban sa salpok na bayuhin ang fuck out sa kanya. Dahan dahan akong dumausdos pabalik sa loob at pinigilan ang sarili ko, hinayaan siyang umayos sa laki ko. Ng maramdaman ko ang pagre relax niya, hinawakan ko ang balakang niya at humampas paharap. Sabay hila ko sa kanya pabalik

“Oo, tama ang sinabi ni uncle Gabe... Hindi tatakbo si Mom. Masaya na siyang pakasalan ka ulit. Ang kanyang kaligayahan ay napakatamis, sapat na upang bigyan ang isang tao ng isang sugar rush."Ngumiti siya sa akin, isang sobrang kahawig ng sa akin at ng kay Gabe.Magsasalita pa sana ako nang magsimula ang martsa ng kasal. Nakatayo ng tuwid kaysa sa isang pamalo, nakaharap ako sa pasukan.Ang unang pumasok ay si Corrine. Ang kulay na pinili niya ay mukhang nagliliwanag, ngunit wala akong pakialam sa kanya o kay Letty, na susunod na pumasok. Gusto ko lang makita ang anak ko at ang magiging asawa ko.Sa wakas ay pumasok si Iris na may dalang maliit na basket ng bulaklak, na naghagis ng mga talulot sa lupa. Siya ngayon ay dalawa at kalahating taong gulang, dahil ang aming pakikipag ugnayan ay tumagal ng isang taon at kalahati. Lumakas ang puso ko sa sobrang pagmamahal.Nakatingin ako, nakangiti, habang sinusubukan niyang mag-focus sa kanyang gawain. Sa kalagitnaan ng pasilyo ay tumin

Hindi iyon ang aking lugar. Si Rowan ang namamahala sa pagsasama at pagkuha ng mga bagong negosyo. Magaling siya noon, ngunit sa ngayon ay wala siya sa posisyon na gumawa ng anuman para sa bagay na iyon.Twenty two na taong gulang pa lang, nangunguna na kami sa larangan namin. Hindi ako nagyayabang, ngunit alam ng lahat sa aming industriya ang Wood twins. Maayos ang takbo ng lahat hanggang sa nasira ni Ava ang lahat. Ang asong iyon ang dahilan kung bakit nabaliw ang kapatid ko."Alam ko iyon, ngunit hindi ito ang dahilan kung bakit ako nandito," Nanlalamig niyang sabi sa akin.Kailangan ko siyang palakpakan. Kung kinuha niya ang negosyo kanina, baka nailigtas niya ang kumpanya nila, dahil nakikita ko sa likod ng kanyang berdeng mga mata. Si Andrew ay kasing tuso niya."Kung gayon ano ang gusto mo?"Alam ko kung ano ang ginagawa niya. Pinananatili niya akong suspense. Isang bagay na hindi ko talaga pinahahalagahan."Simple lang ito, talaga," Huminto siya at parang gusto ko siyang