ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / รักโบราณ / ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน / บทที่ 321 - บทที่ 330

บททั้งหมดของ ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: บทที่ 321 - บทที่ 330

1850

บทที่ 321

“บาดแผลของท่านจำต้องพักฟื้น และรอให้เกิดสะเก็ดแผล อย่าวิ่งไปไหนมาไหน เพราะแผลจะเปิดอยู่ตลอดและจะหายช้า” นางกล่าวตงฟางหลีส่งเสียงหึอย่างเย็นชาในแสงสลัว สีหน้าของเขาไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนเขายังคงนอนตะแคง โดยวางศีรษะอยู่บนหน้าตักของนาง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า “เฝือกบนข้อมือเอาออกได้ไ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 322

“เหยี่ยนเย่ว์ เรื่องนี้พยายามอย่าเข้ามายุ่งมากเกินไปเสียจะดีกว่า หากพี่สามรู้ว่าเป็นความเห็นของเจ้า เขาจักเป็นสุนัขจนตรอก วิธีการของคนผู้นั้นน่าหวาดกลัวมากทีเดียว” เนิ่นนานที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์ไร้คำตอบตงฟางหลีเหลือบสายตาขึ้นมอง ถึงได้พบว่า ระหว่างที่กำลังพูดนั้น หญิงผู้นี้ได้พิงพนักพิงผล็อยหลับไปแล้ว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 323

ทว่า คนที่ยืนมองอยู่รอบ ๆ เอาแต่มองดู และพูดคุยซุบซิบเท่านั้น ตั้งแต่ต้นจนจบกลับไม่มีผู้ใดเดินออกมาช่วยเหลือข้าง ๆ ของสาวใช้ มีคนผู้หนึ่งนอนอยู่บนเสื่อ และถูกคลุมด้วยผ้าห่มผืนหนาหนึ่งชั้นคนในผ้าห่มสีหน้าซีดเผือด กลิ่นเลือดแผ่กระจายออกมาจากตัวของนาง“พี่ชาย ที่นี่เกิดอะไรขึ้นงั้นรึ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 324

“หญิงมีครรภ์คนนี้กำลังตกอยู่ในอันตราย จำต้องหาสถานที่เงียบ ๆ ไร้คนเพื่อรักษานาง” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เดินมาหยุดตรงหน้าของเขา “พานางขึ้นรถม้าของพวกเราเถอะเพคะ”ตงฟางหลีสีหน้ารังเกียจเสียเต็มประดา “ไม่มีทาง”“ตงฟางหลี สถานการณ์อันตรายยิ่งนัก หากล่าช้าอีกต่อไป นางอาจตายได้นะเพคะ”“ไม่มีทางเด็ดขาด” ตงฟางหลี
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 325

เพลิงโทสะสายหนึ่งของฉินเหยี่ยนเย่ว์ถูกขวางเอาไว้ ระบายออกไปไม่ได้ จึงทำได้เพียงกัดเขาอย่างแรงตงฟางหลีรู้สึกเจ็บ ทว่าไม่ได้ปล่อยตัวนางเขาจุมพิตอย่างอ่อนโยน ราวกับว่ากำลังปลอบโยนฉินเหยี่ยนเย่ว์มิอาจฝืนทนต่อไปที่จะออกแรงกัด จึงหลับตาลง“เจ้าช่างโง่เขลาเสียจริง” ผ่านไปสักพัก ตงฟางหลีถึงได้ปล่อยนางไป
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 326

ตงฟางหลีแก้มแดงระเรื่อเขาแค่นเสียงเย็นจากนั้นก็ดึงอีกฝ่ายเข้ามา “ข้าไม่อยากเบิกตามองเจ้ากระโดดเข้าไปในกับดัก”“ไม่น่าจะใช่กับดักนะเพคะ อาการของหญิงมีครรภ์คนนี้ไม่สู้ดีจริง ๆ สิ่งนี้เสแสร้งกันไม่ได้ แล้วก็ไม่ใช่การสร้างสถานการณ์ด้วย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูด “ต่อให้บิดามารดาเลวร้ายสักเพียงใด แต่เด็กยังเป็
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 327

ตอนนี้หญิงตั้งครรภ์เกิดเรื่องขึ้น ไม่แน่ว่า...“ท่านกลัวว่าจะถูกเหลยอันโหวแว้งกัดอยู่หรือ?” มือฉินเหยี่ยนเย่ว์เย็นเฉียบ มือข้างหนึ่งถูกเขากุมเอาไว้แน่น จึงเหลือมืออยู่หนึ่งข้าง แต่กุมเตาไฟอุ่นมือไว้ไม่ได้ ได้แค่ปล่อยไว้จนหนาวเย็นนางดิ้นหนีไม่หลุด จึงยัดมือที่เย็นเฉียบเข้าไปในสายเสื้อของเขามือเปล่า
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 328

“เสี่ยวจิ่ว ข้าเอง” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตบเขาเบา ๆ “จำข้าได้หรือไม่ คนที่พาเจ้ากลับมาเมื่อเช้า”ตงฟางจิ่วคุ้นเสียงของนาง ก็โผล่ออกมาจากในผ้าห่มช้า ๆ มองไปรอบ ๆ ด้วยความกริ่งเกรง กลัวว่าจะมีคนมาทุบตีทำร้ายเขา“เด็กดี” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ปลอบโยนเขา “ไม่ต้องกลัว ที่นี่ไม่มีคนไม่ดีหรอก”นางเข้าไปใกล้อย่างเชื่องช
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 329

ตงฟางหลีและตงฟางเจวี๋ยโน้มกายเข้ามาบนกระดาษแผ่นนั้น จุดที่วาดเครื่องหมายถูกคือมีลักษณะพิเศษที่คล้ายคลึงกันในหนึ่งบรรทัดจากเครื่องหมายถูกทั้งหมดนั้น พวกเขาสี่คนพี่น้องมีความคล้ายคลึงกันทุกประการ“หม่อมฉันรู้สึกว่านี่เหลวไหลไปบ้าง แต่ว่า...” ฉินเหยี่ยนเย่ว์คิ้วขมวด “ในบรรดาพวกท่านสี่คน มีเพียงข้อนี้
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 330

“เรือนโยวหลานของข้าเล็กยิ่งนัก อีกทั้งยังอากาศหนาวอีกด้วย พวกเจ้าพักผ่อนอยู่ที่นี่ให้ดีเถอะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ลูบศีรษะพวกเขา “จริงด้วย เสี่ยวจิ่ว แม่นมเองก็พักผ่อนอยู่ในที่ที่อบอุ่นเช่นกัน เจ้าอย่าได้เป็นห่วงนางเลย”ตงฟางจิ่งหยักหน้า เปล่งเสียงอืออาออกจากลำคอ“เสี่ยวจิ่วบอกว่าเขาเคยไปเยี่ยมแม่นมแล้ว แ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
3132333435
...
185
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status