บททั้งหมดของ Played By Fate: บทที่ 851 - บทที่ 860

Naikipot ni Ken ang mga hita sa takot na bumaba pa ang tingin ng dalaga. Hindi maari at—naputol ang daloy ng imihinasyon sa kaniyang isipan nang magsalita ang dalaga. "Gusto ko lang makita kung ilang layer ang pandesal mo." Mukhang nahihiyang pagpatuloy na ani Freya. Naging bahaw ang ngiti sa labi

"Daddy, by accident ko lang po naitulak si Mommy dahil hinila ni Sheryl ang buhok ko." Naiiyak na paliwanag ni Freya kahit hindi nagtatanong ang ama. Sabay na umawang ang bibig nila Luisa at Sheryl dahil sa sumbong ni Freya na hindi naman totoo. Pagtingin ni Luisa sa asawa ay galit na ang tingin sa

"Sigurado ka na hindi na kita kailangang samahan?" tanong ni Ken sa dalaga. Ngumiti si Freya sa binata at tumango. "Huwag kang mag alala at hindi ako basta sinasaktan ng ama ko na walang mabigat na dahilan. "Alright, dito lang ako sa silid mo at may kailangan ding basahin sa email." Kinuha na ni K

"Alright, kung ano ang gusto mo ay iyon ang masusunod." Marahan niyang pinisil ang pisngi ng dalaga. "Thank you! Sorry at malaking abala na ang ginawa ko sa iyo, huwag mo sanang kaltasan ang sahod ko?" Pumalatak si Ken, sa daming iisipin ay naalala pa talaga ng dalaga ang tungkol sa pera. "Bakit

"Ken, ipinagtimpla kita ng kape." Nakangiting yumuko si Sheryl sa harapan ng binata. "Uminum ka muna habang hinihintay ang pagbalik ni Daddy." Mabilis na iniwas ni Ken ang tingin sa dibdib ng babae at halos makita na ang lahat. Ang baba kasi ukab ng damit nito kaya namg yumuko, kulang na lang pati