The Spoiled Wife of Attorney Dankworth のすべてのチャプター: チャプター 671 - チャプター 680

MARAHANG HINAPLOS NI Bethany ang mukha ng anak. Pilit na kinakalma ang kanyang sarili kahit na pakiramdam niya ay wala na siyang lakas pa para gawin ang bagay na iyon. Kung anu-ano na ang masasamang bagay na pumapasok sa kanyang isipan at naglalaro doon habang wala pa ang asawa. Naisip niya na hindi kaya bunga iyon noong naaksidente ang kanyang asawa? Kaso ang tagal na noon. Apat na taon na halos kaya imposible na ngayon pa lang iyon lalabas ngunit malaki rin ang posibilidad na ito ang rason.“Huwag kang mainip, Gabe. Darating na rin ang Daddy. Baka nga ilang minuto lang ay narito na siya.”Sabay na napatingin ang mag-ina sa may pintuan ng marinig nila ang pagdating ng sasakyan na alam nilang kay Gavin. Tila nagdilang-anghel si Bethany sa huling sinabi niya sa anak. Punong napatayo na ang babae at walang pag-aalinlangang binuhat na ang anak kahit na mabigat upang salubungin ang kanyang asawa sa labas. Lumabas naman ng sasakyan si Gavin na pilit pinasigla ang katawan nang makita ang bu

MABILIS NA LUMIPAS ang ilang mga araw na para bang palaging nagmamadali. Natagpuan na naman ni Briel ang kanyang sarili na nasa study room ng ama sa kanilang mansion ng umagang iyon. Kaharap sina Bethany at Gavin na animo ay may napaka-importanteng sasabihin sa kanila. Sa harapan nila ay naroon ang makapal na mga documents na ipinahanda ng kanyang kapatid sa kanyang secretary na kung hindi nagkakamali si Briel ay may kaugnayan sa kanyang kumpanya na hinahawakan. Hindi niya alam kung bakit kinakailangang naroon pa rin siya gayong hindi naman siya ang tatanggap noon kundi ang kanyang hipag. Kumbaga ay support lang siya. Ginagawa lang silang witness ng kapatid niya na alam niyang masakit din sa kalooban ng kanilang mga magulang. Medyo natawa siya doon ngunit hindi na niya ipinakita pa sa kanila. Nagawa pa kasi niyang mag-absent sa trabaho ng araw na iyon nang dahil lang dito. Napag-isipan niya na ang lahat, pwede naman siyang tumulong sa hipag kahit na may trabaho siya. Nag-usap na rin s

WALANG MAY ALAM na parating ang Gobernador sa villa ng mga Dankworth kung kaya naman ganun na lang ang gulat ni Gavin na prenting nakaupo sa sofa ng living room ng villa nang makita siya. Bagama't kunot ang noong napatayo na ito upang sumalubong sa tiyuhin ng kanyang asawa ay na pilit niya pang bigyan si Giovanni ng malaking ngiti upang ipakita na okay lang siya at walang anumang karamdaman na iniinda ang katawan. Hindi man lang umabot sa mga mata. “Tito, anong ginagawa mo dito?” medyo nababagabag ang tono ng kanyang boses.Lingid sa kaalaman ng dating abogado na alam na niya ang tungkol sa sakit nito. Wala pa kasi silang pinagsabihang iba kung kaya naman hindi siya umaasang pupunta ang Gobernador doon upang mangumusta sa kanya o kung ano pa man ang pakay nito. Medyo nailang si Gavin sa kanya.“Narito ba ang pamangkin kong si Bethany?” Umiling si Gavin na hindi pa rin inaalis ang tingin sa Gobernador na halatang wala namang alam.“Wala siya dito, Tito. Umalis lang saglit upang mayro

KUMIBOT-KIBOT ANG BIBIG at lihim na natawa na si Giovanni na kakasa na sanang tikman ang luto ng dating kasintahan. Gusto na niyang humalakhak sa pagiging isip-bata ng asawa ng pamangkin niya. Mahal niya ang kapatid, inaasar niya lang ito para paiyakin? Ganun naman ito. Pero alam ni Giovanni na malalim ang pagmamahal sa kanila ng dating abogado. Nasasaktan siya na hindi niya mawari habang nakatingin sa kanilang magkapatid na nag-aasaran dito.“Hindi na ako magtatagal. Dumaan lang naman ako saglit. Sa weekend na lang, Gabriella.”Napaangat na ng paningin si Gavin na humigop na ng sabay ng tinola. Hindi niya iyon malasahan ngunit nakita niya kung paano sumugat ang ngiti sa labi ng kapatid sa sinabi ng Gobernador. Hindi mapigilan ni Gavin na mapangiti doon. Alam niyang kailanman ay hindi ito pababayaan ng abogado kahit na hindi niya ibilin sa kanya. Nakikita niyang mahal din nito ang kapatid niya. Estado at sitwasyon lang ang nagpapagulo sa utak ng Gobernador na pinapaniwalaan ni Gavin n

PAREHONG SUMANG-AYON SINA Gavin at Bethany sa iminungkahi nina Mrs. Dankworth. Pansamantala ay lumipat sila sa mansion kung saan ay maraming mag-aasikaso kay Gavin na mga katulong. Hindi lang iyon, kumuha rin sila ng itatalagang caregiver. Noong una ay nahihirapan sila sa sitwasyon dahil hindi sila sanay na ganun makita si Gavin, ngunit hindi naglaon ay nakasanayan nila ang mas lumalala pa nitong sitwasyon.“Hindi mo kailangang pilitin ang sarili mo na palaging alalahanin kami, Gavin. May mga panahon talaga na makakalimutan mo kami at may mga araw na matatandaan mo naman kami. Hindi ba at iyon ang sabi ng doctor? As long as may gamot kang iniinom, hindi tayo maaaring mawalan ng katiting na pag-asa dito.” Narinig ni Briel iyon nang hindi sinasadya nang magtungo siya sa silid ng kapatid isang hapon pagkatapos ng kanyang trabaho. Nakasanayan na lang niya iyong gawin kung kaya siya naroroon. Sa halip na magpakita ng kanyang sarili, ikinubli niya pa iyon sa may pintuan habang tutop ang ka