Semua Bab The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Bab 681 - Bab 690

INAANTOK PA AT pagod ang mga matang marahang iginala ni Briel ang kanyang mga mata sa kabuohan ng silid ng lumang apartment. Pamilyar na pamilyar naman siya doon ngunit hindi niya mapigilang palagi iyon gawin kada maaalimpungatan siya at magigising. Madilim pa ang loob ng kwarto ngunit naaaninag naman niya ang kabuohan noon sa kabila ng saradong kurtina. Hinila niya ang kumot nang makaramdam ng halik ng lamig ng aircon na yumakap sa walang saplot niyang katawan. Isa na namang panibagong gabi iyon na pumayag siyang walang pakundangan na gamitin ni Giovanni ang kanyang katawan. Ang sabi niya noon sa sarili, hindi siya papayag sa gusto nitong mangyari ngunit hindi niya alam kung bakit natagpuan na lang niya ang kanyang sarili na hinayaan niyang gamitin nito ang kanyang kahinaan. Isang halik lang nito at haplos sa kanya, lunoy na lunoy na naman siya sa alindog ng Gobernador na di kailanman nagbago. Ni hindi naman siya pumayag sa pakiusap nitong hintayin niya ang lalaki ng dalawang taon pe

PAGDATING NG MANSION ng mga Dankworth ay agad na sumalubong sa kanya sina Gabe at Brian na pawisan ang buong katawan dahil kasalukuyang naghahabulan sa kanilang malawak na bakuran ang dalawang bata. Ini-enjoy ang malilim na kalangitan kahit pa ang alinsangan ng paligid at mainit na malagkit ang ihip ng hangin. Nag-uunahan ang dalawang bata na patakbong lumapit nang makita ang pagdating niya. Lumapad ang ngiti ni Briel nang makita sila. Parang ang lahat ng kanyang iniisip ay nawala nang matitigilan ang inosenteng mga ngiti ng mga batang magkamukha na.“Mommy!”Si Brian na mas tumagaktak pa ang pawis sa kanyang buong katawan. Nakitakbo na rin si Gabe na nang-aasar na inunahan pa talaga ang babagal-bagal sa takbo na si Brian.“Oh ayan na pala ang Mommy mo, si Tita Briel! Unahan tayo sa kanya, Brian! Dali!”Natawa nang mahina si Briel. Malamang lugi ang anak niya kay Gabe na ang hyper. May pagkalampa pa naman ang anak niya na hindi niya alam kung sa kanya ba ito nagmana.“Hello…kumusta ka

SUBALIT NGAYON NA ang kapatid ay nakauwi na at nasa harap na niya ang Kuya Gav niya, parang letrang nakasulat sa blangkong buhangin na hinawi ng mga halik ng alon na naglaho ang lahat ng iyon. Hindi niya na rin maalala pa at lalong hindi na niya maramdaman pa ang sakit at hirap na idinulot noon sa kanya at pinaghirapan niyang kimkimin ng mag-isa. Ang makita ang kapatid na okay na kumpara ng nakaraan ay sapat na iyon kay Briel. Hindi na niya kailangan pang paulit-ulit na sumbatan ang kanyang kapatid doon.“Ang mahalaga, magaling ka na. Hindi ka rin bumitaw. Hindi ka gaanong nagtagal at bumalik ka rin naman agad. Nag-lie low ka lang. Na-miss lang ng utak mo ang pagiging isang abogado mo, kaya ka ganyan.”Malambing na niyakap ni Gavin na ang ina sa tinuran niyang iyon. Isang tango naman ang ibinigay niya sa ama na siyang nakakaalam ng lahat ng mga plano niya. “Kalimutan na natin ang nakaraan, Gavin. Ang mahalaga ngayon ay hindi mo na pinatagal pa ang paglayo mo. Bumalik ka rin naman aga

ISANG YAKAP NA mahigpit ng ilang minuto ang nangyari bago maghiwalay sina Briel at Giovanni ng araw na iyon. Ganundin ang ginawa niya kay Brian na halos ayaw pang umalis sa bisig niya. Si Giovanni pa-akyat ng Baguio, at sina Briel naman ay pabalik na ng Maynila. Ilang araw pa ang lumipas at nakuha na rin agad ni Giovanni ang PSA ng anak na sa kanya na naka-apelyido. Ang sunod niyang ginawa doon ay ang kunan ito ng passport na agad din naman niyang nakuha dahil ginamitan na naman niya iyo ng kapangyarihan. Masiglang ibinalita niya iyon kay Briel nang makauwi ng mansion, na kahit pareho silang pagod sa trabaho ay nagawa pang halos isang oras na mag-usap sa video call upang pag-usapan ang excitement nila pareho.“Two weeks tayo doon, Briel. One week para sa trabaho ko at another week para sa pamamasyal natin.”Sa narinig ay mas na-excited pa si Briel na kulang na lang ay hilahin ang bawat oras upang mangyari na ang araw na pinakahihintay nila. Hindi na sila nagkita ni Giovanni ng Linggon

NANATILING NAKAUPO LANG si Giovanni at ayaw na tumayo kahit pa tinawag na siya ni Briel. Tandang-tanda niya ang panahong iyon na wala pa siyang nararamdaman para sa bunso ng mga Dankworth. Mahinang natawa pa ang Gobernador nang maalala iyon hanggang sa nanliit ang kanyang mga mata. Para kasing tutang inabandona ito ng may-ari at nanghihingi ng atensyon sa kanya. Napilitan tuloy siya noong tumayo para dito. Walang imik na lumapit na sa kanilang table at tiningan na ng masama doon si Albert. Si Albert na sinuyod ang kabuohan ni Giovanni na para bang sa ibang planeta siya nanggaling at sumulpot.“Hmm, hija narito ka pala...” approach ni Giovanni dahil wala pa rin talaga siyang masabi sa babae.Napaungot na si Briel nang marinig ang boses ni Giovanni. Biglang yumabang din ang kanyang mga mata. Para tuloy gusto na lang niyang yumakap sa bulto ng katawan ng Gobernador at isumbong ang mga maling ginawa ni Albert sa kanya. Hindi niya alam kung bakit ang komportable niya talaga sa kanya kahit