All Chapters of Soldier's First Love (Sanchez Series #4): Chapter 1 - Chapter 10

Amara POVNagpatuloy kami sa paglalakad. Kahit na malayo ang kuta nila. Dalawang gabi pa ang inilagi namin sa kagubatan. Bago namin narating ang kuta nila.Nagpupumiglas ako. Dahil sa higpit ng kapit nito sa akin."Nandito na sila, Marcus!" isang sigaw ang umalingawngaw mula sa kuta nila.Sumalubong sa amin ang isang may katandaan na, na lalaki."Mabuti naman ay dumating ka na anak." Nagulat ako sa sinabi ng lalaki.'Anak? Paanong naging anak nito si Marcus? Kilala ko ang ama nito.'Nilingon ko si Marcus. Wala sa akin ang paningin nito."Ito na ba si Amara?" tanong nito sa asawa ko."Oo, ama. Mabuti na lang at hindi ako masyadong nahirapan sa pagkuha sa kanya.""Sige, ilagay na iyan sa kulungan.""Hindi, ama. Bihag ko siya. Kaya sa akin siya."Natahimik ang ama nito. "Sige, since bihag mo siya. Ikaw na ang bahala sa kanya.""Sige, ama, aalis na kami. Malayo-layo pa ang kuta ko."Hinila ako ni Marcus. "Marcus," tawag sa kanya ng isang babae."Bakit, Jane?" tanong nito sa tumawag. Di ni

Amara POVHawak ako ng isa sa mga tauhan ng babaeng nasa harapan namin."Jane, ano ba ang binabalak mo?""Patayin ang babaeng iyan. Mamatay din naman iyan. Unahan ko na si ama!""Jane, magagalit si ama.""Wala akong pakialam. Gusto kong mawala sa landas ko ang babaeng iyan. Dahil balakid siya sa pag-iisang dibdib namin ni Marcus."Napatawa ako."Kung gusto mo pa lang makasal sa asawa ko, bakit hindi siya ang kinuha mo," taas kilay kong sambit."Alam mo bang nang dumating ka ay nawala na ang atensyon ni Marcus sa akin. Dapat ay sa susunod na kabilugan ng buwan ay magpapakasal na kami. Ngunit alam ko, nagdadalawang-isip na si Marcus, dahil nandyan ka!" sigaw nito."Hehe, kahit na wala ako. Alam ko hindi ka papakasalan ni Marcus. He still love me."Galit niya akong tinignan. Itinutok niya sa akin ang baril na hawak niya."Go, kill me. Kung iyan ang makakapagpaligaya sa iyo.""Subukan mo, Jane! Magkakamatayan tayo dito."Sabay naming nilingon si Marcus. Kasama nito ang mga tauhan nito."T

In year 2004Sue Amara POV"Sue, please. Wag mo naman akong iwan," pigul sa akin ni Gerald.Tumigil ako sa paglalakad. Humarap ako sa kanya."Kung naging matapat ka lang sa akin. Hindi tayo maghihiwalay. I love you, Gerald. Nagpaka martyr ako sa iyo. Kahit ilang ulit mo akong niloko, tinanggap kita nang paulit-ulit. But this is enough. Tama na ang pagiging tanga ko sa iyo," lumuluha kong sambit.Hindi ito nagsalita kaya tinalikuran ko ito at iniwan na lang siya doon. Nasa harapan na ng gate ng school namin ang dalawa kong kaibigan na babae.Nakita nila ang hitsura ko. Kaya agad nila akong nilapitan at niyakap."Mabuti naman at nagising ka na sa katangahan mo sa kanya."Hindi ako umimik. Patuloy lang ako sa pagluha. Nakarating ako sa hacienda na sawi. Kaya nang makita kong pababa ang kapatid ko ay agad akong tumakbo papunta sa kanya at niyakap ito nang mahigpit."I heard na naghiwalay na daw kayo ng gago mong boyfriend." Mas lalo akong humagolhol.Hindi ko agad napansin ang isang pigur

Sue Amara POV"Marcus, ano ang ginagawa natin dito?"Walang imik si Marcus. Kanina pa kami dito, tapos na ang mga subject kaya lumiban na lang kami sa klasse namin."Look, Amara. What did Tiffany isn't true. Please, wag mo naman akong iwasan." Humarap ito sa akin. Hinawakan nito ang dalawang kong kamay. "Amara, alam ko na hindi mo na ako maalala."Kumunot ang noo ko. Dahil sa sinabi nito, "Masyado pa tayong mga bata noon. Noong unang tayong magkita. Dinala ka ng parents mo, kayo ng Kuya Angelo mo, kaya naging matalik kaming magkaibigan. Amara, I like you." Nagulat ako sa sinabi nito.Bigla akong napabitaw kay Marcus."Marcus, please don't. Balang araw ay ikakasal ako. Kaya ayaw kong sumugal.""Amara, I am your fiance. Pumunta ako dito, dahil gusto kitang makilala. Gusto kitang makasama, bago tayo magpakasal. Gusto kong magustuhan mo din ako, iyong hindi ka napipilitan na magpakasal sa akin. Dahil kailangan."Umatras ako, "Please, Marcus. Give me time. Gusto ko ding maka-usap si Kuya A

Galit na galit akong lumabas sa banyo. Pero hindi pa ako nakakalayo ay isang kamay ang pumigil sa akin upang mahinto ako. Pagharap ko ay isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ko.Hindi agad ako nakagalaw. Pakiramdam ko ay namanhid ang buong mukha ko."Marcus is mine. Hindi ako makakapayag na mapunta siya sa iyo!" galit na galit na sigaw ni Tiffany sa harapan ko.Dahil sa galit ko ay humarap ako sa kanya ay binigyan ito ng isang malakas na suntok sa mukha. Bumulagta ito. Dumudugo ang ilong."Damn you, Tiffany!" sigaw ko dito. "Kung makaasta ka, akala mo mahal ka ng lalaki. Eh, di sa iyo na. Pakasalan mo na ngayon. Sawang sawa na ako sa mga kaartehan mo!"Tinalikuran ko ito. Inayos ang buhok ko. Papunta na ako sa classroom ko ng sumakit ang mukha ko. Kaya naisipan ko na lang ang umuwi.Pagdating ko sa mansion ay nagkulong agad ako sa kwarto ko. Kahit sino ang kumatok ay hindi ko pinagbuksan.Hanggang sa magsalita ang isang boses na ayaw kong marinig."Amara, open the door, please