Tous les chapitres de : Chapitre 261 - Chapitre 270

DANIEL POV: Napaka-ganda ng sikat ng araw, perfect din ang taas ng alon kaya naman niyaya ko si Madie sa dalampasigan para turuan na siyang mag surfboard. Sa simula, medyo nahihiya si Madie sa akin dahil hindi niya alam ang gagawin, "naku wag na Daniel baka magpagulong gulong lang ako. Hindi ko pati siguro kaya" nag-aalangang sagot ni Madie sa akin pero nakita ko sa kaniyang mga mukha na gusto niya. Palagi kasi naming nagiging topic ang tungkol sa pag-su-surfing ko. "wag kang mag-alala baby, tuturuan kita. Akong bahala sayo! I swear bago matapos ang araw na ito marunong ka na" sumang ayon naman si Madie sa aking plano. Nagsimula na ang aming training. Hindi ko ugaling mag-aksaya ng oras sa kahit na anong bagay at kahit kanino pa yan pero pagdating kay Madie lahat ng pananaw ko nuon dati ay nag-iiba. Naging pasensyoso din ako at maalaga sa pagtuturo sa kaniya. Natutuwa din ako dahil halos yakap ko na si Madie mula sa likod habang inaayos ang bal

MADIE: Mabilis ngang nagdaan ang isang buwan, at sa bawat araw na lumipas, patuloy pa rin ako sa pagbabahagi ng mga nangyayari sa aking buhay sa Siargao sa aking ina, kay Mommy Kate. Iba ang saya at kapayapaang nararamdaman ko sa isla. Isang buhay na malayo sa kinagisnang abalang mundo ng pagmomodelo ko sa France. Mahal ko ang dati kong trabaho, ngunit sa paglipas ng taon ay natuklasan kong mas hinahanap ng puso ko ang tahimik na buhay sa tabi ni Daniel at ng dagat. Isang gabi, habang nagpapahinga ako matapos ang isang araw ng surfing kasama si Daniel, tumawag sa akin si Mommy. May mahalagang bagay daw siyang gustong ipaalam. “Anak, kailangan ka namin ng daddy mo na umuwi sa Manila,” sabi ni Mommy Kate sa telepono. “May imbitasyon tayo mula sa Miller Corporation para sa kanilang charity ball. Pero anak… gusto kong ipaalam sa’yo na dadalo din sila Arthur, at paniguradong kasama niya si Nicole. Kung hindi ka pa handa, kami na lang ng daddy mo ang a-attend.” Natigilan ako ng ilan

MADIE: Napaluha akong muli, hindi dahil sa anumang lungkot kundi dahil sa labis na kasiyahang nadarama ko. At dahil na din sa nararamdaman ko ang sinseridad sa mga salitang binitiwan ni Daniel para sa akin. Ngayon ay nasisiguro kong ang mayroon kami ni Daniel ay hindi gaya ng  pekeng pagmamahal na pinakita sa akin noon ni Arthur. Ayokong magsalita ng tapos at paasahin masyado ang aking sarili na si Daniel na ang magiging tatay ng aking mga anak pero ipagdarasal ko na kung siya man ang lalaking iyon. Sana ay alagaan at pahalagahan niya ako at huwag ng sasaktan. Nangiti ako ng isipin ko iyon.  "Madie umiiyak ka na naman, baby maniwala ka sa lahat ng sinasabi ko. Tanggalin mo ang pagdududa sa puso mo. Hinding hindi kita pababayaan , lalong hindi kita sasaktan. Ang pagmamahal na pinapakita ko sayo ay hindi lang isang pagpapanggap." malambing niyang sabi, "Daniel" bulong ko sa kaniya habang mahigpit kong kapit ang kaniyang mga kamay "i know it's too early too fee

"at talagang ngingiti ngiti ka pa." inis na sabi ni Nicole sa akin. "hayaan mo na mapapahiya lang yan sila mamaya. " mayabang na sabi ni Arthur "bakit kahit simpleng pin ay hindi nila kayang bumili." Natawa na lang si Daniel sa kaniyang sinabi. Hindi ko din alam ang dahilan ng pag-ngiti niyang iyon. Napakunot ang noo ni Arthur sa pagtawa ni Daniel, at mas lalong nag-init ang ulo niya sa di inaasahang reaksyon nito. “Ano bang pinagtatawanan mo? Hindi mo ba alam na ako ang anak ng director ng Miller Corporation? Isang salita ko lang, mapapalabas kita dito,” ani Arthur na may kasamang yabang. Napatingin si Daniel kay Arthur, tahimik pero may bigat ang titig. Lumapit siya kay Arthur at hindi siya nagpatinag sa panlalait nito. Huminga siya ng malalim saka nagsalita ng buong kumpyansa "Alam mo Arthur, hindi ko kailangan patunayan ang sarili ko sayo at kung sino ako, kung anong pinaniniwalaan niyo tungkol sa akin wala akong pakielam kasi kahit anong sabihin ko wala ding mangnyayar

PROLONGUE: Nagsimula ng magsipaglabasan ang mga preciosu jewerly and stones. Nagtawag na ang annoucer at pinakita ang isang mamahaling alahas. "Okay this one is rare diamond, nasuot ito ni Queen Elizabeth once. Start ng bidding ay 10 million pesos " nagtaas ng kaniyang card si Arthur ayaw niyang magpatalo. Bawat bid ay lagi niyang tinataasan. Obvious naman para sa lahat ang gusto niyang mangyari ang maipakita sa tao sa loob ng silid na iyon na kaya niya itong lampasan. Hindi siya nagpapatalo. Sa tuwing may item siyang nakukuha ay nakangisi siyang nakatingin sa amin ni Daniel. "Ok wala na bang mas tataas pa kay Number 21? so going once, going twice, going thrice. Sold to Number 21" pag aanunsyo ng announcer . Napapailing na lang si Daniel sa inaasal ni Arthur gayundin ako. Bumulong si Daniel sa tainga ni Madie "Ano ba naman yang ex mo? pano mo nagustuhan yan, parang bata." nagkatawanan kaming dalawa sa kaniyang sinabi. "hahaha! hindi ko din alam baby, alam mo na puppy stup*d