Semua Bab MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER : Bab 171 - Bab 180

Hindi nagkaroon ng pagkakataong ipagtanggol ni Roxanne ang sarili, at ang kanyang ibabang likod ay tumama nang malakas sa marmol na gilid ng lababo. Napakasakit nito kaya't namutla ang kanyang mukha. Mabilis naman na sinalo ni Vincent si Daphne, na siya ring natumba. Pero sinasadya niya lang iyon. "Daphne, ayos ka lang ba?" May pasa na sa noo ni Daphne, ngunit pinilit niyang ngumiti nang mahina. "Vincent, ayos lang ako. Hindi naman sinadya ni Roxanne... At saka, naghiwalay sila ni Devon kaya natural lang na ako ang sisihin niya..." Nagdilim ang mukha ni Vincent at tiningnan niya nang malamig si Roxanne. "Roxanne! Kahit hindi mo matanggap, wala ka nang magagawa. Kung sasaktan mo pa si Daphne, hindi kita patatawarin!" Labis ang inis ni Roxanne sa ginawang panlilinlang ni Daphne, lalo na nang itinulak siya ni Vincent, dahilan upang sumakit ang kanyang likod. Hanggang ngayon, ramdam pa rin niya ang sakit. Nang marinig niya ang mga sinabi nito, hindi na siya nakapagpigil at napangis

"Salamat, pero hindi na kailangan. Dapat hindi tayo madalas na nagkakasama. Ayoko nang masermunan ng nanay mo dahil dito." Matapos sabihin iyon nang malamig, akma nang lalampasan ni Roxanne si Miles para makapasok sa loob, pero hinawakan siya nito sa braso. "Roxanne, humihingi ako ng tawad. Kinausap ko na siya, at nangako siyang hindi ka na niya guguluhin. Huwag ka nang magalit, pwede ba?" Nagpakawala si Roxanne ng mapait na ngiti. "Kung talagang pinagsisisihan niya ang mga sinabi niya, hindi ikaw ang nandito ngayon." ***Pag-uwi ni Miles sa bahay, nasalubong niya si Martha na dumaan lang para kunin ang ilan sa kanyang mga gamit. Napansin ng babae ang hawak niyang thermos box at agad na kumunot ang noo nito. "Saan ka galing?" Kalma lang ang ekspresyon ni Miles. "Nagpadala ng pagkain kay Roxanne." Agad nagdilim ang mukha ni Martha at napataas ang boses, "Hindi ba sinabi kong bawasan mo na ang pakikitungo mo sa kanya?" "Hindi ko naman iyon sinang-ayunan. At isa pa, pinsan ko siya

Pagbalik ni Secretary Kenneth agad siyang nag-report sa kanyang amo. "Boss Devon, kaninang umaga, nagkaroon ng pagtatalo si Roxanne at isang empleyado sa may elevator. Tinulak si Roxanne at natumba siya. Dinala siya ni Miles sa ospital." Kumunot ang noo ni Devon. "Anong nangyari? Bakit sila nagtalo?" Sandaling nag-alinlangan si Secretary Kenneth bago maingat na sumagot. "Mukhang may kinalaman ito sa pagkakabalikan ninyo ni Daphne... Narito po ang surveillance video, pakiusap panuorin ninyo." Kinuha ni Devon ang tablet na inabot sa kanya at pinanood ang video. Habang lumilipas ang mga segundo, unti-unting sumama ang kanyang ekspresyon. "Palayasin ang empleyadong gumawa ng gulo." "Boss Devon, hindi po ba masyadong mabigat ang parusa? Matapos siyang itulak, sinampal din naman ni Roxanne ang empleyado." Nanlamig ang ekspresyon ni Devon. "Kung tama ang pagkakaalala ko, naglabas na ako ng pahayag noon na ipinagbabawal ang pagtalakay sa aking personal na buhay sa loob ng kumpanya." Na

Hindi nagtagal, natuklasan ni Secretary Kenneth na si Jameson ay palihim na nakikipag-ugnayan sa taong namamahala sa kumpanyang nais makipagkasundo sa PharmaNova sa susunod na buwan. Agad niyang ipinaalam ito kay Devon."Boss Devon, ipinatawag ni Jameson si CEO Laurell para magkita sila sa restaurant ngayong tanghali."Nanlamig ang mga mata ni Devon. “Reserve me a seat.""Sige."***Pagsapit ng tanghali, kakarating lang ni Jameson sa pinto ng Laurell nang makita niya si Devon. Bahagya siyang nagulat."Devon, anong ginagawa mo rito?"Tumaas ang kilay ni Devon at ngumiti nang bahagya. "Bakit? Ikaw puwedeng pumunta, pero ako hindi?"Sumilay ang bahagyang lamig sa mga mata ni Jameson, ngunit ngumiti siya. "Hindi naman, nagkataon lang na hindi ko inasahan na magkikita pa tayo dito kahit sa tanghalian.""Talagang nagkataon."Sabay silang pumasok sa restaurant, at nang makita ni Jameson na patungo si Devon sa kabilang mesa na malapit lang sa kanila, dumilim ang kanyang tingin.Bago pa makaupo

Pagkababa niya ng sasakyan, isang pigura ang lumitaw sa pintuan ng gusali ng apartment. Huminto ang kanyang mga hakbang, at ang kanyang mga mata ay biglang naging malamig. Tumigil si Miles kay Roxanne at tumingin ito pababa sa kanya. Bahagyang kumunot ang noo ni Roxanne. Ang maliit niyang mukha na kasinlaki lang ng palad ay walang kahit anong makeup, ngunit napakaganda nito na parang nakakagulat, at hindi niya namalayang nagkaroon ng kakaibang sensasyon sa kanyang puso. "May problema ba?" Napansin ni Miles ang malamig niyang tono, kaya sumilay ang lungkot sa kanyang mga mata, ngunit pilit siyang ngumiti. "Roxanne, kakagaling ko lang sa pagbisita kay Tito Emman. Miss na miss ka na niya. Kung libre ka bukas ng gabi, puntahan natin siya nang magkasama." Pinagdikit ni Roxanne ang kanyang mga labi. "Alam ko na, pupunta ako kapag may oras ako." Ayaw niyang magkaroon ng masyadong maraming koneksyon kay Miles, kaya agad siyang tumalikod upang umalis. Susubukan pa sanang pigilan ni Mile