หลัวชางคารวะแล้วหมุนตัวเดินออกไปทางด้านของกู้เสวี่ยเจี้ยนยามนี้นางได้มาถึงบนท้องถนนแล้วหิมะที่ตกเมื่อคืนยังละลายมิหมด แต่บนถนนยังมีผู้คนสัญจรไปมามิน้อยเมื่อมองไปยังแผงลอยริมทางที่มีของแปลกใหม่ต่าง ๆ นางก็สำรวจดูไปทั่วราวกับเด็กน้อยช่างสงสัยสายตาของผู้คนเดินเท้าที่มองมายังนางนั้นล้วนเต็มไปด้วยความประหลาดใจกู้เสวี่ยเจี้ยนสังเกตเห็นสิ่งนี้ได้อย่างรวดเร็ว คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเล็กน้อย นางจึงถามพ่อค้าคนหนึ่งว่า “ท่านลุง เหตุใดผู้คนเหล่านี้จึงมองข้าด้วยสายตาเช่นนั้น? หรือว่าหน้าข้ามีสิ่งใดติดอยู่หรือ?”พ่อค้าลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “แม่นาง ท่านมิได้สังเกตหรือว่าบนถนนสายนี้มีเพียงท่านที่เป็นหญิงสาว?”เมื่อได้ยินดังนั้น กู้เสวี่ยเจี้ยนจึงมองไปรอบ ๆ อย่างพินิจพิเคราะห์จากนั้นก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าผู้คนที่เดินขวักไขว่บนถนนเส้นนั้น ล้วนเป็นบุรุษและสตรีสูงวัยนางถามด้วยความประหลาดใจว่า “ท่านลุง หรือว่าเป่ยเยี่ยนของพวกท่านมีกฎว่าหญิงสาวห้ามออกนอกบ้าน?”“มิใช่เช่นนั้น แต่หลายวันมานี้ในเมืองมีหญิงถูกฉุดคร่าไปอยู่บ่อยครั้ง ดังนั้นหญิงสาวในเมืองจึงเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านกัน แม่นาง
Baca selengkapnya
Masuk
