Semua Bab SHE RETURNS WITH MR. CEO’S BABY: Bab 291 - Bab 300

“Good evening, Sir and Ma’am, this way, please.” Magalang na salubong sa kanila ng staff ng restaurant na mag aassist sa kanila. Tumatawang pinalo ni Hazel si Steve ng kumuha ito ng red roses sa waiter na dumaan at nilagay sa tenga niya. “Nakakahiya, ano ka ba!” Baka mamaya ay mayron may arise ang rosas na kinuha nito. “Hindi nila mapapansin, isa lang naman.” Nagtaas-baba ang dalawang kilay na dahilan nito. Habang nililibot niya ng tingin ang paligid ay hindi niya maiwasan na hindi mahiya. Sa mumurahin niya lang kasi ito nilibre. Pinakain pa niya ito ng fishball at kikiam. “Don’t you like it here? Kung gusto mo lumipat tayo sa ibang restaurant. What do you prefer? Japanese restaurant, or American?” “Naku, hindi. Nahihiya lang kasi ako dahil mukhang sobrang mahal ng mga pagkain dito. Walang-wala to sa pagkain na nilibre ko sayo.” Napanguso siya ng tumawa ito. “Anong nakakatawa? Tama naman ang sinabi ko ah. Malay ko bang sumakit pala ang tiyan mo sa pagkain na binili ko sayo

Pinahid ni Steve ang dugo sa gilid ng kanyang labi. Mula sa kalayuan, nakasunod siya kay Hazel na ngayon ay walang tigil sa pagluha. Ngayong araw dapat niya gustong sabihin sa dalaga ang totoo, ngunit nagdesisyon siyang ipagpaliban muna ito. Kumuyom ang kamao ng binata. Paano nagawa ni Frank at ni Yassie na paglaruan si Hazel ng ganito? Malayo ito sa inakala niya na ginawang panakip-butas ang dalaga ng mga ito. Mas masahol pa sa hinala niya ang ginawa ng mga ito sa dalaga. Isang oras… dalawang oras.. Hindi na tanda ni Hazel kung gaano kalayo ang nilakad niya. Wala siyang madamang pagod kundi puro sakit lamang. Nang makakita ng bench ay umupo ang dalaga na hilam ng luha ang mukha. Hindi niya alintana ang mga taong may pagtataka o awa na tumitingin sa nakakaawa niyang pag iyak. Tumingin siya sa panyo na inabot sa kanya ni Steve. Hindi niya alam na sinundan pala siya nito. Mukhang malubha ang pag aaway nito at ni Frank dahil putok ang gilid ng labi at isang kilay nito. “Salamat…

“Well, no, bițch. Pero ikaw, kilalang-kilala ko!” Sigaw nito sabay hampas ng bag sa mukha niya. “How dare you steal him from me! Malandi ka! Mang aagaw ka!” Sigaw ni Aika Sigurado dala ng nainom at sakit ng hampas nito ay hindi nakontrol ni Hazel ang sarili niya. Gumanti siya dito ng hampas. Paulit-ulit niyang hinamapas ang sling bag niya sa mukha ng kaharap. “Mang aagaw?” Natawa siya na parang nahihibang na. Wala siyang inaagaw… wala siyang ginawan ng masama kaya ang kapal ng mukha ng babaeng ito na pagbinatangan siya ng mang aagaw. Muli niya itong hinampas ng sling bag sa mukha. “Ito ang bagay sayo!” KANINA PA NAGHIHINTAY si Steve kay Hazel kasama si Lolo Henry. Ngunit dalawang oras na ay wala parin ito. Ngayon lamang nahuli ang dalaga sa usapan nila kaya hindi ng binata na maiwasan na hindi mag alala. “Nag aalala ako kay Hazel, Steve. Mabuti pa ay puntahan mo siya.” Ani ng matanda na may pag aalalang nakabalatay sa mukha. “Masusunod po, Lolo.” Ani Steve bago uma

Samantala… nanlalamig si Arcellie habang nakatingin sa kanyang ama at sa babaeng kasama nito na kamukhang-kamukha ni Harley. Nang matanggap ng babae ang report ay nagmamadali itong bumalik ng bansa upang malaman kung tama ang report na natanggao niya sa mga tauhan. “H-hindi… tiyak ako na kamukha lamang ni Harley ang babaeng iyan! Hindi ito maaari!” Nagmamadali na nilisan ni Arcellie ang lugar. Hindi siya makapaniwala nakita ng mismong mga mata niya. Ito ba ang tinutukoy ni Aika na kamukha ni Harley? Negative ang results ng DNA ayon sa kanyang anak kaya bakit hindi parin pinuputol ng kanyang ama ang ugnayan nito sa babaeng ‘yon? Hindi kaya? “Ahhhh! Hindi!” Naisahan sila! Natitiyak ni Arcellie na naisahan sila ng mga ito at pinalabas lamang na hindi ito ang anak ni Harley. Bakit? Dahil alam ng kanyang ama na masasaktan ito sa kamay niya? “You’re a cunning man, Steve! Alam kong kayo ni Ranz ang nagplano nito! Ahhh!” Ang lahat ng mahawakan ni Arcellie ay kanyang pinagtatapo

Hindi mabura ang ngiti sa labi ni Hazel ng lumabas siya ng silid ng lolo niya. Akala niya ay hindi sila magkakasundo agad dahil hindi naman sila nagkasama ng matagal, pero mali siya. Kahit na hindi sila matagal na nagkasama ay agad nilang napalagayan ng loob ang isa’t isa. Malayo sa pamilya ng papa niya—matagal niyang nakasama ang mga ito ngunit hindi niya naramdaman ang ganito. Napakagaan ng dibdib niya… masaya siyang kasama ang lolo niya. Gano’n yata kapag pareho niyong tanggap ang isa’t isa.. wala kang mararamdaman na bigat ng kalooban. "HAZEL." Huminto si Hazel ng marinig ang boses ni Steve. “K-kuya Steve…” Noon naman ay hindi siya nakakaramdam ng pagkailang, pero simula ng halikan siya nito ay naiilang na siya sa binata. Bumuntonghininga si Steve. Agad na napansin ng binata ang pagkailang sa mukha ng dalaga ng makita siya. “About the kiss—“ "K-kalimutan mo na 'yon, Kuya Steve. Wala naman ibang ibig sabihin yon para sakin. A-Ang totoo ay hinayaan lang kita dahil gusto