Lahat ng Kabanata ng BEAUTIFUL BASTARD (EL FRIO QUADRO): Kabanata 131 - Kabanata 140

AUDREY PRISCILLA... "Putang'ina naman oh! Papatayin ko na nga lang kayong dalawa!" nanlilisik sa galit na sabi ng lalaki at iniumang ang baril sa kanilang dalawa ng kan'yang anak. "No! Huwag po! T-Tatayo na po ako!" nanginginig sa takot na sabi n'ya sa lalaki habang yakap-yakap ang anak. Kahit masakit ang kan'yang paa ay ginawa n'ya ang lahat para lang makatayo at masunod ang utos ng lalaki sa kan'ya. Hindi matatawarang panalangin ang kan'yang ginawa at nagpapasalamat s'ya na dininig naman ito ng nasa itaas. Nagawa n'yang ihakbang ang kan'yang paa kahit paika-ika lang. Sa bawat hakbang na ginawa n'ya ay napapangiwi s'ya dahil sa sakit ngunit hindi n'ya iyon binigyan pansin dahil ang kan'yang isip ay nasa kaligtasan ng kan'yang anak. "Bilisan mo!" may diin na utos ng lalaki sa kan'ya at sinundot pa s'ya ng dulo ng baril sa tagiliran na ikinaigtad n'ya. Naiiyak at pigil na pigil ang kan'yang paghikbi habang inihahakbang ang mga paa. "Nakita n'yo na ba? Kailangan nating mahan

AUDREY PRISCILLA... "Hintayin n'yo kami sa daan at tawagan mo na rin ang contact natin doon. Kailangan na maibenta agad itong dala ko para magkapera na tayo!" natigilan s'ya ng marinig ang sinabi ng lalaking kasama. Nilingon n'ya ito at nakita n'ya na may kausap ito sa cellphone habang nakatalikod sa kan'ya. At sa kan'yang narinig mula rito ay sigurado s'ya na silang dalawa ng kan'yang anak ang tinutukoy nito. Ibebenta s'ya nito at ang kan'yang anak kapalit ng pera. "Oh bakit ka tumigil, huh?" sita sa kan'ya ng lalaki ng balingan s'ya nito ng tingin. Dahil sa sobrang pag-iisip n'ya ay hindi n'ya na napansin na tapos na pala ito sa pakikipag-usap sa kung sino at ngayon ay nakatingin na sa kan'ya. "A-Ahhhh! H-Hinihintay kita, h-hindi ko kasi alam kung saan ang saan," pagsisinungaling n'ya rito at hindi sinabi na narinig n'ya ang sinabi nito sa kausap. "Dumiretso ka lang, sa dulo nito ay may tulay ulit pero hindi na hanging bridge. Pagkatapos ng tulay ay may daan at doon tayo hihin

AUDREY PRISCILLA... May mga boses s'yang naririnig na nag-uusap ngunit napakalayo ng mga ito. Pilit n'yang pinapakinggan ang usapan ng kung sino ngunit hindi n'ya masyadong marinig kaya naman ay dahan-dahan n'yang iminulat ang kan'yang mga mata para lang mapapikit ulit ng masilaw ng liwanag mula sa ilaw. "Hmmmmm!" ungol n'ya habang mariin na nakapikit. Ilang segundo muna ang kan'yang hinintay bago dahan-dahan na ibinuka ulit ang kan'yang mga at sa pagkakataong ito ay hindi na s'ya nasilaw sa liwanag. Nagsalubong ang kan'yang kilay ng makita ang hindi pamilyar na kinaroroonan n'ya. Inilibot n'ya ang kan'yang tingin sa paligid at doon n'ya lang napansin ang mga swero na nakakabit sa kan'ya. "N-Nasaan ako?" mahinang tanong n'ya sa sarili habang inisa-isa tingin ang mga gamit sa loob ng silid na kinaroroonan n'ya at nagbabasakali na may maalala kung nasaan s'ya ngunit wala at lahat ng naroon ay bago lang sa kan'yang paningin. Sinilip n'ya ang kan'yang katawan para lang mapaawang ang l

AUDREY PRISCILLA... Dahil sa nangyari sa kan'ya na trahedya at mga bugbog sa katawan ay nagkaroon s'ya ng matinding pananakit ng katawan lalo na s'yang dahilan para halos dalawang buwan s'yang hindi nakakalakad. Lalo na ang kan'yang paa na natapilok noong kasagsagan ng pagtakas n'ya mula sa lalaki na gusto silang ibenta. Nasa kama lang s'ya at kung bababa man ay kailangan n'yang sumakay sa wheelchair. Kumuha si senyor Elpidio ng mag-aalaga sa kan'ya at mayroon din ang kan'yang anak. Madalas din pumupunta sa bahay nito ang doctor para personal na tingnan ang kan'yang kalagayan ganon din sa kan'yang anak. Malaki ang pasasalamat n'ya sa matanda na halos dalawang buwan n'ya na rin na hindi nakikita. Ang huling pag-uusap nila ay noong bago pa ito umalis at nagpaalam na mawawala muna saglit dahil may asikasuhin daw ito. Pagkatapos nito ay hindi pa nakabalik ang matanda at naiwan s'ya sa pangangalaga ng mga taohan nito sa mansyon. Hanggang ngayon ay hindi pa rin sila nakapag-usap ng ma

AUBREY PRISCILLA...Katatapos n'ya lang maligo at kasalukoyan n'yang inaayos ang mga damit sa closet ng makarinig s'ya ng katok sa pinto."Sino yan?" tanong n'ya rito."It's me, iha! Can I come in?" natigilan s'ya ng makilala ang boses ng matanda. Nakabalik na pala ito sa mansyon. Ngayon n'ya lang ulit ito nakita pagkatapos ng dalawang buwan."Iha?" tawag ulit nito sa kan'ya ng hindi s'ya sumagot. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at inayos ang sarili. Nakakahiya sa matanda na pinaghintay n'ya ito."Po? P-Pasok po, bukas po yan!" dali-dali na sagot n'ya rito at agad na binitawan ang tinutupi na damit at inayos ang sarili.Bumukas naman ang pinto at iniluwa ang matanda na nagligtas at tumulong sa kanilang dalawa ni Andrei."Senyor Elpidio, kamusta po?" tipid na ngiti na bati n'ya rito at nilapitan ang matanda at nagmano. Mahina itong natawa na tinanggap ang kan'yang kamay at pinagmano s'ya."Napaka-magalang mo naman iha. Nakakatuwa ka! Kamusta na kayong dalawa ni Fifth? Maayos ba kayong