All Chapters of Destined to be Mr. CEO’s Wife: Chapter 121 - Chapter 130

Hindi na siya nakapagsalita. Napaiyak na lang siya habang yakap-yakap ni Tito Riley. Ako naman, gusto kong magmukmok sa sulok. Lahat ng ito, gawa ko. "ano ba talagang ngyari Lucas?" tanong sakin ni Charlie. "nagka-ayaan kami ni Cassandra mag karera, nung papaliko na kami sa kalsada ay hindi niya na na kontrol pa dahil sa poste na nasa gilid. Dun sumalpok ang kotse niya. I'm sorry , hindi ko dapat pinayagan ang gusto niyang mangyari" sabi ko sa kaniya. "huwag kang mag-alala bro. Fighter ang kapatid ko." sabi pa ni Christopher. "sana nga , hindi ko alam ang gagawin ko kapag may ngyaring masama kay Cassandra." nakayuko kong sabi "everything will be fine." sagot ni Charlie. Lumapit sila kay Tita Chloe na sobrang nag-aalala para kay Cassandra. Lumabas ang doktor mula sa operating room. Agad kaming sumugod papalapit sa kaniya “Doc, kumusta ang anak namin?” tanong ni Tito Riley, halata ang kaba sa boses niya. “Stable na po siya,” sagot ng doktor. “Pero kailangan pa siyang obserbah

LUCAS POVAnim na buwan ang lumipas.Ang araw ng kasal namin ay dumating na. Ginanap ito sa isang malaking simbahan na napapaligiran ng mga puno at bulaklak. Sa loob nito ay punong-puno ng puting rosas, kandila, at kristal na chandelier na parang kinuha mula sa isang fairytale. Habang hinihintay ko si Cassandra sa altar, kabado akong nakatayo. Nang bumukas ang mga pinto ng simbahan, halos huminto ang puso ko."you look great anak, wag kang kahaban" sabi ni Mommy sa akin"ewan ko ba mommy sobrang kinakabahan talaga ako" sagot ko kay mommy"everything will be fine" tugon niya ng nakangiti sa akin.Ilang minuto pa ang lumipas at bumukas na ang pinutan ng simbahan.Naroon si Cassandra, naglalakad sa aisle habang hawak ni Daddy ang braso niya. Suot niya ang isang gown na gawa sa pinong lace at tulle, may mga detalyeng parang mga dahon at bulaklak na hinabi sa tela. Ang laylayan ng gown niya ay mahaba at kumikinang sa bawat hakbang niya.Ang buhok niya ay nakaayos sa isang eleganteng bun n

Makalipas ang apat na taon mula nang ikasal kami ni Cassandra, naging mas maayos ang buhay namin. Si Caleb ay apat na taong gulang na, malikot at masayahin. Ang tingin ng iba, perpekto ang pamilya namin, pero hindi nila alam na may mabigat na bagay na unti-unting sumusubok sa pagsasama namin ni Cassandra. Nagsimula ang lahat nang pumasok si Cassandra sa trabaho muli. Pagkatapos ng ilang taon na nakatutok siya kay Caleb, bumalik siya sa corporate world. Masaya ako para sa kanya, pero hindi ko inasahan ang pagbabagong dala nito. Isang gabi, habang nag-aalmusal kami… “Love parang lagi ka ng late umuuw ngayong mga panahong to?. Hindi ba pwedeng huwag ka nang mag-overtime, Cassandra?” “Lucas, sinabi ko naman sa’yo, kailangan ito sa trabaho. May deadline na kailangang habulin.” sagot niya sa akin. Magmula ng huli naming malaking pagtatalo na muntikan ng mauwi sa hiwalayan ay nagbago na si Cassandra sa pakikitungo sa akin. “Pero paano si Caleb? Lagi ka na lang wala, alam mo bang palagi

PRESENT TIME “Sabihin mo sa akin, Cassandra. Ano ba talaga ang meron sa inyo ni Ian? Bakit sobra kung ipagtanggol mo siya laban sakin?! Bakit ? Mas gusto mo na ba siya? Ipagpapalit mo ba kami ni Caleb sa kaniya?!” Tanong sakin ni Lucas. Bigla akong sumabog ng marinig ko ang mga salitang iyon sa kaniya. “How dare you to accuse me Lucas, alam mo ba kung bakit naging malapit ako kay Ian? Ngayon sasabihin ko sayo lahat-lahat tutal ayaw mong tumigil ng kaka duda. Alam mo bang nung mga oras na nahuli kita sa bar two years ago? Hinimatay ako sa labas noon dahil hindi ko napigilan ang sama ng loob na nararamdaman ko ng mga sandaling nakita kitang nakikipaglandian sa ibang babae. And that time? Si Ian ang tumulong sakin, dinala niya ako sa ospital at siya ang nagdala sakin sa ospital. Imagine ilang beses akong tumatawag sayo nun! Pero ano? Nasan ka?! Nasa kandungan ng ibang babae habang ako halos hindi magkandamayaw sa pag aasikaso sa inyo . Kahit anong sabi kong hindi maganda ang pakiramd

Nang makabalik na kami sa aming tent site. Habang naglalakad kami ni Cassandra sa Safari, hawak niya ang kamay ni Caleb na tuwang-tuwa sa paligid, parang biglang bumagal ang oras. Pinagmamasdan ko silang dalawa—ang mag-ina ko. Napansin ko ang liwanag sa mga mata ni Cassandra na parang matagal nang hindi ko nakikita, at ang walang kapantay na saya sa boses ni Caleb tuwing may makikitang hayop sa paligid. Sa gitna ng saya, biglang bumigat ang pakiramdam ko. Hindi ko maiwasang maalala ang mga panahong sinayang ko. Flashback Dalawang taon na ang nakalipas, nasa bar ako kasama ang mga kaibigan ko, hawak ko ang isang baso ng alak habang nakikipagkwentuhan sa isang babaeng halos hindi ko na maalala ang pangalan. Ang cellphone ko ay paulit-ulit na nagri-ring sa bulsa. Si Cassandra ang tumatawag, pero hindi ko iyon sinasagot. “Mamaya na,” bulong ko sa sarili ko habang inilapag ang baso. Ni hindi ko naisip kung ano ang nar