บททั้งหมดของ Pursuing the BILLIONAIRE GARDENER : บทที่ 31 - บทที่ 40

"I'M ON MY WAY now, Ara. Just wait for me there, and I'll be there in a few minutes." Luke said over phone. He was coming over to pick Zarah up from her school. Whole day ang schedule ng klase ni Zarah ngayon kaya inabutan siya ng alas-sienko ng hapon. Tumawag si Luke at tsenek kung nasa bahay na ba siya pero sinabi niyang nasa school pa at sabi naman nitong dadaanan na lang daw siya. Hindi na bago sa kanya ang laging sunduin ni Luke sa ganitong pagkakataon. Kadalasan ay nagyaya itong mamasyal o di kaya'y kumain sa labas. Hindi niya naman matatanggihan dahil maging siya'y gustung-gusto niya rin itong makakasama ng madalas. Wala mang label ang relasyon nila ngunit batid niyang tila may espesyal na itong nararamdaman para sa kanya. Maalaga si Luke at maalalahanin. Napakasuwerte ni Angela na naging isang espesyal na babae na minahal ni Luke noon. Ang hindi niya lang maiintindihan kung bakit nagawang hiwalayan ng babae si Luke gayong lahat ng magagandang katangian ng lalaki ay nasa kay

NASA villa ng mga Guevarra sa Batangas tumuloy sina Luke at Zarah. Gabi na nang makarating sila sa naturang villa. Kaya sa halip na mamasyal ay mas pinili na lamang ng dalawa ang magpahinga dahil sa haba ng oras na kanilang binyahe agad silang nakakaramdam ng pagod. Halos inabot nila ang apat na oras sa pagbibiyahe dahil sa sobrang traffic kaya hindi sila umabot sa oras na kanilang inaasahan. Tapos na rin silang kumain sa restaurant na kanilang nadadaanan kanina. Nasa kuwarto na ngayon si Zarah hinanda niya ang susuotin ni Luke sa pagtulog. Si Luke naman ay nasa banyo na ito upang maligo. Nauna na siyang naligo dito kaya sumampa na siya sa kama. May tatlong kuwarto ang villa na kanilang tinutuluyan at ang pinakamalaking kuwarto ang kanilang inuukupa. Gusto niya sanang okupahin ang kabilang kuwarto ngunit ayaw naman siyang payagan ni Luke, bakit niya pa raw gagawin iyon, eh, magkasama naman daw sila sa iisang kuwarto sa mansiyon nito, kaya sa huli ito na rin ang nasusunod. Nais n

"HEY, MAUUBOS mo ba yan? Andami ng kinuha mo, Ara." tanong ni Luke. Nasa bakuran sila ngayon ng kubo at sa lilim ng punong mansanitas nilagay ni Zara ang transparent mini table. Meron ding mga upuan. Dahil kanina pa ay naglalaway sa nakitang buko kaya hindi siya nag aksaya pa ng panahon. Kumuha siya ng bunga nito ng hindi lamang isa kundi lima. Pinabuksan niya ito kay Luke. Mabuti na lang at marunong pala itong magbiyak ng buko. "Hmm.. kung hindi natin mauubos e pwede naman natin itong dalhin sa villa, right?" sagot niya na tila siguradong-sigurado sa sariling desisyon. "What?! We can't bring all of these, Ara. Don't you notice how heavy these are?" Hindi makakapaniwala si Luke sa kanyang tinuran. This feeling she had was something strange. Dati-rati ay nako-kontrol naman niya ang pagki-crave ng pagkain lalo na at hindi niya naa-afford. Pero ngayon, pansin niya sa sarili na may nagbago sa kanya. Lalo na pagdating sa pagkain, napakatakaw niya ngayon at lahat ng pagkain na p

NAKAUWI na ng mansion sina Luke at Zarah pagkatapos ng dalawang araw nilang bakasyon sa Batangas. Gusto pa sanang mag-extend ni Luke ngunit tinawagan ito ng sekretarya na marami pa itong dadaluhang conference regarding sa mga foreign investors na kakarating lamang sa bansa. Those are infuential investors na hindi niya pwedeng baliwalain kaya napauwi na rin sila ng maaga.Dagdag pa ang ilang beses na tumawag ang kanyang ama. Nagtatanong kung kailan niya ito bibisitahin. Alam niyang kukukilitin na naman siya nito kung kailan siya mag-aasawa at nang magkakaroon na ito ng apo. Sa loob ng campus, abala si Zarah sa paggawa ng kanyang thesis at mga assignments. Kailangan niyang tapusin agad ang mga yon dahil sa susunod na linggo ay magkakaroon sila ng outreach program sa probinsya. As a pre-med student isa rin ito sa mga pagdaanan nila bilang parte sa kursong may kinalaman sa medisina. Ito ang pangarap niya noon pa, ang makakatulong sa mg taong kapus-palad na walang kakayahang magpapagamo

"Tara na, Zarah, sabay na tayong mag-lunch, tayo na lang ang naiwan dito." yakag ni Mitch sa kanya. Pangatlong araw nila ngayon dito sa Zambales at pansin niyang hindi na masayadong marami ang mga taong nagpapacheck-up ngayon kung ikokompara sa unang araw pa lamang nila dito. Kakagaling niya lang sa rest room. Hinintay siya ni Mitch sa labas. "O, sige, tara na." "Teka... sandali lang, kanino kaya yong bagong sasakyan na paparating?" Tanong ni Mitch na bahagya pang napatigil. Tiningnan niya ang itinuro nito. Biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso dahil kilala niya kung sino ang may-ari ng sasakyan na yon. Kay Luke ang sasakyan na yon. Is he going to visit her?Marahang sumilay ang ngiti sa kanyang mga labi. Nagkakaroon ng excitement ang puso niya na tila hindi niya mahintay na salubungin si Luke. "Teka...teka... sandali dzai, bakit ba tila excited kang lumapit sa sasakyan na yan? Kilala mo ba yan?" napakunot-noong tanong nito. Ngumiti siya. "Yes, kilalang-kilala ko, Mitc