บททั้งหมดของ NINONG MAYOR (SPG/R-18+): บทที่ 91 - บทที่ 100

THIRD PERSON POVNakauwi ng maayos si Yanne sa kanilang hideout. Pagdating niya ay umalis na rin si Elias. Hindi niya pinuntahan ang lalaki dahil pagod siya at kailangan niya munang magpahinga. Habang nakahiga siya ay hindi niya maiwasan na isipin ang pamilya niya.Hindi niya maiwasan na isipin ang lalaking mahal niya. Kaya naman tumayo siya at binuksan niya ang laptop niya. Sinilip niya ito sa CCTV dahil may access siya dito. Inayos ito ni Gene bago ito umalis. Habang pinapanood niya ang mga footage ay hindi niya maiwasan na malungkot. Miss na miss na niya ang mag-ama. Nakita niya na nakahiga si Anica sa kama nito at parang may binabasa na book. Habang si Alden naman ay naglalaro. Hindi pa natutulog ang mga ito. Nagdadalawang isip siya kung sisilipin rin ba niya ang lalaking mahal niya. Sobrang miss na miss na niya ito. Pero kahit pa miss na miss niya ay kailangan niyang magtiis. Ginagawa niya ito para sa kanila. Ginagawa niya para makabalik kaagad siya. Nakita niya na nakatayo ito

MARIANNEKahit pa pinipigilan ako ang kaibigan ko na ‘wag na niyang itanong ay talagang tinanong niya. Hindi ko alam kung ano ba ang tinutukoy ni Ayra na ginawa niya para iwan niya ang mag-ama niya. Ano man ang dahilan niya ay wala na akong balak na alamin pa. Ayaw kong maawa sa kanya dahil hindi nga siya naawa sa anak niya. Hindi nga niya naisip ang magiging epekto kay Anica nang ginawa niya.Nakakalungkot lang na sana siya ang magprotekta sa anak niya ay siya pa ang gumawa ng dahilan para masaktan ito. Ngayon ko naisip na sarili lang niya ang tanging mahalaga sa kanya. Kahit pa sinasabi noon ni Alden na walang pakialam ang mommy niya ay pinilit ko pa rin na intindihin niya ito.“I miss you, baby.” nakangiti na sabi ko dahil miss na miss ko na si Alden.Alam ko na hindi ko dapat ito gawin pero ewan ko ba. Sinuway ko ngayon ang utak ko at sinunod ko ang sinasabi ng puso ko. Mabilis akong nagbihis para umuwi sa bahay ni ninong. Alam ko na tinapos ko na ang lahat sa amin pero pupunta ako

MARIANNEAyaw ko pero hindi ko rin mapigilan ang sarili ko. Gusto ko, gusto ko siyang makita. Gusto ko siyang puntahan pero nanatili muna ako dito sa room ni Alden ng isang oras. Gusto kong siguraduhin na tulog na siya. Binuksan ko ang phone ko at sinilip ko siya sa CCTV. Nakita ko na nakahiga na siya sa kama niya. Tumayo na ako dahil tingin ko ay tulog na rin siya. Hindi na rin kasi siya kumikilos kaya sa tingin ko at tulog na talaga siya. Maingat akong lumabas sa room ni Alden at maingat rin akong pumasok sa silid ni ninong. Pagkapasok ko ay muling bumalik ang lahat ng mga alaala ko na kasama ko siya. Ang maganda niyang ngiti, ang paglalambing niya sa akin at ang mga bangayan naming dalawa ay nangyari rin sa silid na ito.Ang mga masasayang alaala naming dalawa. Ang mga ginawa namin sa bawat sulok nitong silid niya. Nakikita ko ulit ang sarili namin. Naalala ko kung paano niya ako angkinin sa bawat parte nitong room niya. Miss na miss ko na siya, sobrang miss na miss ko na siya. K

THIRD PERSON POV“Dad, tell me. Bakit po ganito ang name ni Ate Yanne sa phone mo? At bakit po siya ang wallpaper mo? Ano po ba ang hindi namin alam, dad? Sabihin mo sa amin,” tanong niya kay mayor.“Sweetie, ang totoo kasi ay–” “Ay ano po?” tanong niya sa daddy niya.“Gusto kong sabihin sa inyo pero sa tingin ko ay hindi pa ito ang tamang oras para d’yan.” sabi ni Andrew sa anak niya.“Gusto po namin ngayon na–”“Sweetie, listen to me. Hindi ko pa masabi sa ‘yo ngayon, sa inyo ngayon,” sabi niya sa mga anak niya.“Kailan? Kailan mo po sasabihin? Gusto mo po ba na ako na ang magtanong kay Ate Yanne? Na siya na ang magpaliwanag sa akin/sa amin?” matapang na tanong ni Anica dahil gusto niya. Gusto niyang marinig na ngayon din.“Sweetie, magagalit ba kayo sa akin?” malungkot na tanong niya.“Magagalit kami kapag hindi ka nagpaliwanag ngayon,” sagot ni Anica kaya naman napabuntong hininga na lang si Andrew sa narinig niya mula sa anak niya.“Ang totoo ay ako at si Yanne ay..”“Ay…”“Ay ma

MARIANNE“Anong nangyari? Okay ka lang ba?” nag-aalala na tanong ko sa kanya na dahilan para kumunot ang noo niya.“Why are you here?” masungit na tanong niya sa akin kaya para akong napahiya. “Nandito ako dahil pinapunta ako ng mga bata,” mahina na sabi ko.“Daddy, kami po ang nagpapunta kay ate dito. Nag-aalala po kasi kami sa ‘yo,” sabi ni Anica.“Aalis na lang ako,” sabi ko sa kanila.“Huwag po, ate. Stay with us po, minsan nga lang po tayo magkakasama eh,” sabi niya sa akin.“Okay, pero uuwi ako mamaya.” sabi ko sa kanila.“Okay po,” nakangiti na sabi niya at kumapit na siya sa braso ko.“Nagugutom na po ako, ate.” nakangiti na sabi ni Alden.“Maghahain lang ako,” nakangiti na sabi ko at bumalik ako sa kusina.Napabuga ako ng hangin dahil ang sungit niya sa akin. Iniisip ko tuloy ngayon kung ano ba ang gagawin ko kapag sinuyo ko siya kapag natapos na ang misyon ko. Mukhang mahihirapan ako lalo na mukhang ayaw na niya sa akin. “Paki-tawag na sila para kumain,” sabi ko sa isang ka