All Chapters of My Billionaire Bodyguard: Chapter 151 - Chapter 160

Third Person’s POVHindi man naging madali para kay Pierre ang desisyong salungatin ang kaniyang ama, alam niyang ito ang makabubuti para sa kanila ng anak niya. Matagal siyang naging bulag at bingi—at kung hindi pa niya nalaman ang mga ginawa nito mismo sa kaisa-isa niyang anak ay baka hindi nagtagal at mawala rin ito sa kaniya tulad ng pinakamamahal niyang yumaong asawa.Ngayon nga ay narito siya sa bahay ng mga Regalonte. Dahil hindi natuloy ang pag-uusap nila kagabi ni Kamila, ngayong umaga na siya pumunta upang mapag-usapan ang mga nangyari. He hadn’t received any messages from her about what she and Margus Ynares had discussed, and that was one of the things he wanted to know now. Pero alam rin niyang kakausapin siya ni Kamila tungkol sa kanila ng kaniyang ama.That… he needed to prepare himself because, for sure, she was going to make him choose right now.“I wasn’t expecting you to be this early.”Napatingin siya sa kaniyang likod nang marinig na nga ang boses na ‘yon. And the

“I-I understand why he wanted to do it, Kamila,” Pierre said, his voice unsteady. The heaviness in his chest remained. Pero hindi… ayaw pa rin niyang dumating sa ganoong punto.“M-Mahal niya si Pristine… at ginawa niya lang ‘yon para sa anak ko, k-kaya nauunawaan ko.”Parang nabingi siya sa sarili niyang mga salita. His own words echoed in his mind. Did he really understand? Or was he just forcing himself to?Pagkasagot niya noon ay sandaling katahimikan ang namayani sa kanila. Nakatingin lang sa kaniya si Kamila ng seryoso at para bang binabasa nito ang nasa isipan niya, at nang magpakawala ito ng buntong-hininga, saka ito nagpatuloy sa pagsasalita.“Do you really understand, Pierre? I am saying this in front of you—that my son, the man your daughter is going to marry, has planned many times to kill your own father. Alam ko kung gaano mo pa rin kamahal ang ama mo. That in your head right now, if there’s another way to reconcile with him, to make him go on your side and change for the

Pierre ignored it before because he hoped that one day, his father would treat them well.“I-I’m sorry… I’m s-so sorry…”Nanghihina ang katawan ni Pierre na napahawak sa gilid ng sofa at muling napaupo. His head tilted to the side, his gaze unfocused and his eyes wide and unblinking in shock while tears kept on falling. Patuloy rin siya sa pagbulong ng patawad pero ganoon rin si Kamila, nagpatuloy rin ito sa paglabas ng saloobin at hinanakit sa kaniya.“Tapos ngayon gusto mo pa rin na kausapin ang ama mo? You tried last night, and for me, that was enough! Wala ka nang nakuhang maayos na salita, tapos sasabihin mo pa ‘yon for the last time? Gumising ka, Pierre! Your words will never change him! Even if you beg, or even if your life was on it, hinding-hindi na magbabago si Halyago!”His mind still refused to process it. Yet Kamila’s firm voice echoed in his ears. Alam ni Pierre na hindi ito magsisinungaling para lang idiin ang ama niya dahil ramdam niya ang bigat at sakit sa bawat salit

PristineI never thought that one day, Elijah and I would be out in the daylight, simply enjoying the view of the lake while watching the swans glide gracefully across the water. Kahit noong bodyguard ko pa siya, hindi ko talaga naisip na makakalabas ako ng ganito kasama siya. Siguro dahil dati, noong nasa bahay pa ako, hindi ko man lang sinubukan na magpaalam para lumabas o kahit maglibot sa mall. That’s because I knew Lolo wouldn’t agree, and Papa would also tell me to just stay at home.My world back then was limited to the mansion and school, doon lang talaga, kahit nga field trip? Hindi ako pwedeng sumama. It wasn’t just about strict rules, it was about safety. Lolo’s enemies were always lurking, and I knew that stepping outside meant taking a risk. Syempre, ayokong mag-alala ang papa noon kaya’t sumusunod rin ako. Isa pa, wala rin akong mga kaibigan na maaari kong maisama dahil nga takot na makipaglapit sa akin ang mga ito dahil isa akong Vera Esperanza.The surname alone speaks

Mas naramdaman ko na humigpit ang pagkakahawak ni Elijah sa kamay ko, hinila rin niya ako ng mas malapit at sa gilid ng mga mata ko ay pansin ko na napapatingin sa amin ang ibang mga nagdaraan.Sa sagot na ‘yon ni Eli ay mas napagtanto ko lang na tama ako kaya naman umiling agad ako sa kaniya.“I am not thinking that you cannot protect me alone, Eli, hindi ganoon, saka alam kong hindi mo ako pababayaan, masyado lang rin akong nag-iisip pagkatapos ng mga nangyari kagabi. Alam natin pareho na hindi naman titigil ang lolo, but this time he won’t just take me away from you, m-malakas ang kutob ko na babalikan ka niya o si Ma’am Kamila at ‘yon… ‘yon ang ikinakatakot ko.”Napapikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Sa sandaling ‘yon, dumaan ang malamig na hangin sa gitna naming dalawa. Nang idilat ko ang mga mata ko, at pagtingin ko kay Elijah, saka ko biglang narinig ang boses ng lolo na papatayin niya rin ako… katulad ng ginawa niya sa mama.My body trembled and I lowered my head again