Katulad ng sinabi ng Ma'am Kamila, nagpasya kaming mag-usap ng papa. At first, no one was speaking between us, pero ramdam ko ang pag-aalala ng aking ama para sa akin, even though I didn't give him any reason to be worried. I was just putting on a calm face the whole time when we were left alone here in the living room."I don't know where to start, anak..."Alam ko na marami rin siyang gustong malaman, o baka nalaman na niya lahat sa Ma'am Kamila pero gusto pa rin niyang marinig ang mga 'yon sa akin."Pagkatapos ng mga nalaman ko sa 'yo, sa pananakit ng lolo mo ay may mas... mas makakapagpaguho pa pala ng mundo ko."He was talking about what happened to mama."And it's not your fault, Papa..." sagot ko sa kaniya. Hinawakan ko ang kamay niya habang nakangiti. I wanted him to feel that it's not really because he let things happen, na wala siyang ginawa. I know how much he wanted before to save us—kahit bata pa lang ako noon, nakita ko kung gaano niya kami kamahal ni Mama. It's just tha
Terakhir Diperbarui : 2025-09-01 Baca selengkapnya