All Chapters of My Billionaire Bodyguard: Chapter 71 - Chapter 80

I am so embarassed! Halos tatlong oras na akong nagkukulong sa kwarto ko at hindi na ako lumabas pagkatapos ng nasabi ko kay Elijah kanina. I can’t believe those words came out of my mouth because I was so annoyed. I mean, it’s not okay to say that, especially since h-he's my boyfriend! Maaaring iba ang isipin niya dahil don!Ugh, Pristine Felize!I also can’t get Eli’s expression out of my mind. If it were a different situation and I hadn’t embarrassed myself, I might say he had a cute look on his face—kasi talagang nagulat siya kaso... k-kahihiyan talaga ang nasabi ko. Kahit ngayon, nananayo ang mga balahibo ko kapag naaalala ko."Aahh!" I groaned in frustration."Really, Pristine? Pregnant? Ano na lang ang iispin ni Elijah? Mas pagbabawalan ka rin nun lalo na magbasa ng mga ganun klaseng libro."Inis na inis ako sa sarili ko. Nang lingunin ko ang libro na binabasa ko ay mas naibaon ko ang mukha ko sa unan habang nakadapa sa kama ko. Hindi ko na ata maipagpapatuloy lalo ang pagbabas

Ako ang kusang lumayo sa aking ama pagkatapos ko na marinig lang ang paghingi niya ng sorry. "Can w-we just get out of here and live a simple life, papa?"Alam ko na ayaw niyang iwan ang Lolo Yago, na mahal na mahal niya ito pero sana rin naman nakikita niya kung paano na minamanipula nito ang buhay namin na dalawa--lalong-lalo na ang sa akin.Dati, wala akong boses dahil takot ako pero ngayon... n-ngayon na may mas dahilan ako para sumuway sa lolo ay hindi na lang ako basta susunod at tatango sa mga gusto nito. Lalo pa ang usaping pagpapakasal. I-I am ready to run away if he will really insist that I should marry Sebastian.Hindi ako natatakot lalo pa at alam ko rin naman na gagawin ni Elijah ang lahat para sa akin. And I don't care if it's too early to say all of this, pero n-napapagod na rin talaga ako. I am still young... young to experience all of this. Hindi ako ang dapat nakaharap sa mga taong gusto siyang balikan dahil sa mga kasamaang ginawa niya. H-Hindi kami ng papa."Pri

Elijah"Nasa tatlong oras na nang umakyat ako ulit at hindi pa rin lumalabas, eh. Gusto mo ba katukin ko na? Alas-diyes na rin at hindi pa naghahapunan."Kio was giving me updates on what was happening at the Vera Esperanza mansion since Pristine and I left. And it turns out that Pierre Vera Esperanza never left his daughter's room. I know it's not easy for him to process everything he learned. It's too heavy and feels like a bomb dropped in front of him. But he needs to know about this, how his own father treated her only child."Wala rin pala akong narinig na bagong balita tungkol kay Halyago. Ang huli ay yung nagpapagaling pa raw. Hindi pa natuluyan yung matandang 'yon, ano? Sayang.""Pero feel ko ang sobrang sadness ni Mr. Pierre, Elijah. Sana magkaayos rin sila ni Pristine."My gaze then turned to my baby who was sleeping peacefully.Pagkatapos namin na makarating dito sa bahay ko ay naging tahimik lang siya nang sabihin ko na ako ang nagmamay-ari nito. But I know she has a lot o

We're having breakfast right now. And I felt a little bit awkward after coming in this dining area. Mukhang bawat parte ng bahay niya ay ikabibigla ko. I just know that from looking outside, this place is huge, pero mas malaki pala siya sa loob. At itong dining room, mas malaki rin sa nasa mansion namin. Napansin ko pa na 12 seats itong lamesa. Ang laki. Kung mag-isa lang naman siya dito sa bahay na 'to ay bakit ganito naman pang malakihan na pamilya."Why are you not eating? Didn't you like the food, princess?" tanong ni Elijah nang mapagawi sa akin ang tingin niya. Napailing naman ako agad dahil. Masarap naman sa tingin ko ang pagkain at ito ang usually na inihahanda sa akin sa mansion."Okay ako. M-Masarap, Eli," sagot ko dahil nakadalawang subo naman na ako. Siguro dahil lang rin sa nagugulat pa rin ako.Pagkapasok namin kanina sa bahay pagkatapos niya na magjogging ay nagpaalam rin siya sa akin na maliligo muna siya. Ako naman ay sinabi ko rin na magsa-shower rin ako dahil nasana

Narito ako sa labas, nakaupo sa wooden bench habang nakatingin sa paligid. Malamig ang hangin, at malilim ang kinalalagyan ko dahil sa mga nakapalibot na puno. Wala akong magawa kundi manatili muna rito. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Elijah sa dining area, nagpaalam siya na may pupuntahan sandali. I could see in his eyes that he didn't want to leave me here alone in his house dahil nakatitig lang siya sa akin kahit ilang segundo na ang lumipas mula nang magpaalam siya. Wala naman akong pangamba, kasi nga teritoryo niya 'to. Pero ang tingin niya kanina, kung saan man siya pupunta, parang gusto niya akong isama.Ang sabi niya, uuwi siya sa bahay nila—sa pamilya niya. Bigla naman akong na-curious nang sabihin niya 'yon. Naisip ko ang mga magulang niya, kung ano ba ang ugali ng mga ito, ang itsura. Kasi ang huling nabanggit niya tungkol sa mga ito ay noong umuwi ang kaniyang ina at ang 'hindi normal' na argumento, na ibig sabihin ay nami-miss lang daw ng mga magulang niya ang isa't isa