Semua Bab One Night with a Billionaire: Hiding his Heir: Bab 41 - Bab 50

"Pearlyn, hello?? Ayos kalang ba? Kanina pa kita tinatawag." Kung hindi pa sya nilapitan ni Janeth tiyak na hindi pa sya babalik sa kanyang huwisyo. Hindi nya pa rin tinataggal ang paningin sa tatlong unexpected guess. Bakit nandito ngayon si Pearlyn at ang kanilang magulang? Paniguradong alam na nila ang pag papanggap na kanyang ginagawa dahil may lakas na ng loob si Pearlyn na iharap dito ang dalawang matanda. Nagtama ang tingin nila ni Papa Ronald, bakas sa mata nito ang gulat ng makita sya at kalaunang napalitan ng dinadalang kapangyarihan na mapanganib dahilan ng pagtayuan ng kanyang balahibo sa katawan, nakakaramdam na sya ngayon ng lubusang takot sa tingin na yon. "A-h ano nga pala ulit ang sinasabi mo?" Muli nyang tanong dahil kahit nag salita na si Janeth ay wala pa ring pumasok sa kanyang utak dahil iniisip nya ang magulang at ang maaring mangyari ngayong araw. "Ang sabi ko mag sisimula na tayo kapag lumabas na sa mansion si Axcel" tumango nalang sya sa sinasabi ni Jan

"Anong ibig mong sabihin na nakatakas ang driver!? Hanapin mo sya ngayon din!" Bulyaw ni Axcel kay Tristan sa kabilang linya."I'm currently finding it pero wala talaga eh, deleted ang lahat, parang may makapangyarihang nag ko cover up sa kanya..." Kabadong sagot ni Tristan. Dahil sa sagot na yon, naitapon ng lalaki ang hawak nyang baso na may lamang beer. Tumunog ito ng malakas dahil sa pagka basag, napa tayo sya na nang gigigil."Listen to me. I won't let that punk get away kung kailangang bali baliktarin ang Mundo at halughugin sya. Gawin mo! Kapag nahanap mo ang gunggong na 'yon iharap mo sya sakin..." Dinampot nya ang bote ng beer sa kanyang office table at binato ito sa kanyang pintuan. Ang sekretarya nyang dapat na papasok sa office ay natakot ng marinig ang malakas na pagka basag ng kung ano. "At baka makapatay na ako ng tao. He just killed my Son, Tristan. I want him now, iharap nyo sakin ang bwisit na yan!" Nang gagalaiti nyang utos. Namumula na ngayon ang kanyang mata. Nan

"Oh, saan kayo pupunta?" Takang tanong ni Mama Aegin nang makasalubong nila ang matanda sa Sala. Sa likod nya ay si Pearlyn na nakatingin sa kanilang dalawa ni Axcel at sa madiin na pagkakahawak sa kanya ng lalaki.Matapos nyang magpalit kanina ay agad syang kinalakadkad ng lalaki palabas ng maids quarter para isama sya sa kompanya."Isasama ko sya sa kompanya" tipid na sagot ng anak. Nanlaki ang mata ng matanda, "At bakit mo sya isasama Axcel? H'wag mo sabihing mas gugustuhin mong kasama ang mapag panggap na yan kesa sa tunay mong Asawa!?" "Bakit may sinabi ba akong mag de date kami sa kompanya?" Pilit pa ring nagpupumiglas si Carmela mula sa pag kakahawak ng Asawa pero kada ginagawa nya yon at sya namang mas lalong pag diin ng pagkakahawak nito. Nagbago ang ekspresyon ngayon ng Ina ng lalaki, "Hindi ba pwedeng si Pearlyn ang kasama mo ngayong araw, kararating nya lang kahapon ngunit sa halip na sya ang tinututukan mo ngayon e..." Tumingin si Mama Aegin sa kanya ng may pandidiri s

Humahangos syang binuksan ang pintuan ng opisina ni Axcel, nag aalala ang tingin ng Promises na naka baling sa kanya. Naglakad sya paloob halos matapilok na sya dahil sa pag mamadali. Ibinaba nya ang mga kape sa lamesahan, tagaktak ang kanyang pawis. "Oh bakit ngayon ka lang!?" Galit na si Axcel, as if hindi sya ang salarin sa pag babayad ng mga katabing coffeeshop para mag sara ngayong araw. Hindi lang 'yon dahil sya rin ang dahilan kung bakit hindi umaandar ang elevator dahilan kung bakit mas lalo pang naramdaman ni Carmela ang pagod dahil sa hagdanan sya dumaan, e nasa pinaka taas na palapag pa naman ang opisina ng Lalaki. "Wala kasi akong mabilhan na malapitang coffee shop kaya sa kabilang bayan pa ako napadpad. Hindi rin gumagana ang elevator kaya mas lalo akong natagalan dahil dumaan ako sa hagdanan" pinunasan nya ang kanyang pawis. Sumasabay pa sa kanyang nararamdaman ang pag ikot ng mundo sa hilo dahil wala syang tulog kasabay ng pagkalam ng sikmura dahil wala pang kain si

Kumuha ng ice si Carmela sa ref at inilagay ito sa kanyang eyebags."Ano ba ang nangyari sayo, Hija... Umiyak ka nanaman ba dahil napanaginipan mo si Cody?" Usisa sa kanya ni Nanay Emilda. Abala sila ngayon sa pag lalagay sa plato ng kanilang mga niluto. Tumingin si Carmela sa reflection nya sa ref, hanggang ngayon namamaga pa rin ang kanyang mata mula sa sumbatan nilang dalawa ni Axcel kagabi. Malusog ang kanyang eyebags. Paano ba naman at mga alas tres na sya ng madaling araw nakatulog tapos babangon pa ng 5:30 para tumulong sa pag luluto. "Opo" tipid nyang sagot. Alam na kasi ni Nanay Emilda na sa tuwing binibisita sya ng anak sa panaginip ay umiiyak sya, pero ngayon iba ang dahilan. Lumungkot ang mukha ng matanda, "Baka kasi kailangan mo na ring umusad... kung nahihirapan ka ngayon, tiyak na mas lalong nahihirapan ang anak mong tumawid sa kabilang buhay. Kailangan mong ipakitang maayos kana Carmela..." Tama ang sinabi ni Nanay Emilda, kailangan nya nang tanggapin ang mga nangy