All Chapters of One Night with a Billionaire: Hiding his Heir: Chapter 21 - Chapter 30

Tabi sila sa iisang kama pero parang malayo ang kanilang agwat. Ang dating mainit na gabi sa kanilang mga yakap, ngayon ay pareho silang nababalot ng panlalamig. Magkasama sila pero bakit parang nag iisa lang ngayon si Carmela?Wala syang gana sa lahat ni kumain ay hindi nya magawa. Walang ibang marinig sa loob ng silid kundi ang mabibigat nilang pag hinga. Kanina pa sya sinusubukang yakapin ni Axcel ngunit sa bawat pag yakap ng kanyang Asawa ay sya namang pag hawi nya sa kamay nito at pag kawala sa mga yakap ng lalaki. Patay ang ilaw. Ang mga sumisilip na ilaw na nanggagaling sa labas ang tanging nag bibigay ng liwanag sa kwarto. Tanging ang unan lang ang nakaka saksi sa kanyang sekretong pag iyak. Kahit hindi ito iharap ni Carmela sa kanya, alam nyang umiiyak ito ngayon. Pinipilit nyang hindi humikbi sa sakit at bigat na kanyang nararamdaman. Lumipas na ang ilang oras pero hindi pa rin napapawi ang kanyang nararamdaman. Sabi nila kapag umiyak, gagaan ang pakiramdam. Pero bakit iba

"Ano b-a Lolo. H'wag po kayong mag salita ng ganyan. Kung hindi po dahil sa inyo siguro po habang buhay na po akong nasa kumbento. Walang pinag aralan, at hindi makakaranas ng maayos na Buhay." Pinunasan nya ang mga luha ni Lolo Pedro. Hindi na nakapag salita ang matanda at panay hikbi nalang ang ginagawa nito. May gusto syang sabihin kay Carmela ngunit hindi nya naman ito kayang sabihin ngayon. Parang naubusan sya ng boses dahil wala ng ni Isang salita ang lumalabas sa kanyang bibig. "Sana kung dumating man ang panahon na yon Apo ay magawa mo akong patawarin... Ngunit alam ko sa aking sarili ginawa ko lang ang tama kong gawin para ilayo ka sa masamang mundo..." Ano ba ang gustong sabihin ni Lolo sa kanya? "Bakit hindi nyo nalang po sabihin Lolo? kahit ano pa man po yan ay alam kong maiintindihan ko po kung bakit nyo ito nagawa at mapapatawad ko po kayo kaaagad. Kilala nyo ako Lo, hindi ako kagaya ng inyong iniisip."Hinaplos ni Lolo Pedro ang mukha ni Carmela at mapait itong ngum

"A... Axce-l" Nangangatal nyang tawag sa kanyang Asawa ng makarating ito sa Mansion. Naka tayo lang si Axcel sa labas ng silid ni Gramps. Hindi ito makapaniwalang naka tingin sa kanila. Napalunok sya mariin habang naka tingin sa walang malay na katawan ni Gramps. Napako ata sya sa kanyang kinatatayuan at hindi nya magalaw ang kanyang mga paa para lumapit sa kanila.Magulo ang kanyang buhok. Ang suot nitong tuxedo ay hindi na maayos ang pagkaka botones. Ang kanyang necktie ay halos mahulog na rin. Nawalan na sya ng lakas at nabitawan nya na ang hawak na mga Lego. Oo at Lego ang kanyang ibibigay kay Gramps dahil mahilig bumuo si Gramps ng mga Lego na kanyang ipapasikat sa mga kaibigan. Kaya naisipan nyang magpa customize ng Lego na may larawan ni Gramps... pero parang hindi na ito mabubuo dahil ang dapat ma bumuo nito ay namaalam na. "Axcel, lumapit ka rito at kausapin mo muna si Gramps... Siguradong wala pang ilang minuto ng namaalam sya... Nararamdaman ko pa ang init ng katawan nya

Ilang araw na ang lumipas simula ng komprontahin sya ni Renz tungkol sa kung sino talaga sya at kahapon lang din ng mailibing si Gramps. Lahat ng pamilya Mostrales ay kompleto, ang mga nasa ibang bansa ay nagsi uwian para ihatid si Gramps sa huli nitong hantungan. "Bakit kaya ganoon? Mangilan ngilan lang ang umiyak ng ihatid namin si Gramps. Namamalik mata lang ba ako? O nakita ko silang masaya dahil wala na si Gramps?" Tanong nya sa kanyang sarili habang nag susuklay ng buhok. Hanggang ngayon ay naniningkit pa rin ang kanyang mata gawa ng pagkaka iyak. Halos hindi mabilang ang angkan ng Mostrales ngunit bilang na bilang ang mga umiyak. Ipinilid nya ang kanyang ulo sa kanyang mga naiisip. "Baka ayaw lang nila ipakita na umiiyak sila dahil gusto ni Gramps na masaya lang kami kahit na wala na sya". Bulong nya sa kanyang sarili. Kahit sino naman ang tao na yumao gustong makitang masaya ang mga naka paligid sa kanya kahit wala na sya. Ayaw nyang may iwan syang mga tao na mabibigat ang

"Anak laban sa kanyang Ina o Ina laban sa kanyang anak?" Tanong nya sa hangin habang hinihintay ang pag dating ni Axcel. Nawala sya sa lalim ng kanyang pag iisip ng tawagin sya ng katulong para mag gabihan. "Ma'am Pearlyn, pinapatawag ka po ni Madam Aegin. Mag sasabay sabay daw po kayong lahat para mag gabihan"Tumango sya sa katulong, "Sige, susunod ako." Muling bumaling si Carmela sa gate ng Mansion para sa pag babakasakaling maaninag nya ang pauwi na sasakyan ni Axcel nang makita nyang walang paparating ay pumasok na sya sa loob at dumeretsyo sa hapag kainan. Nasa kalayuan palang sya ay naririnig nya na ang boses ni Veronica na nag rereklamo. "How come na pera lang ang matatanggap ko?" Mapaklang humalakhak si Veronica. "Excuse me? Isa akong Mostrales, dugo ni Gramps ang dumadaloy sa'kin. Hindi pu pwedeng hindi ako makakapasok sa kompanya!" Hinawakan sya ni Mama Aegin, "Calm down Hija, nasa harapan tayo ng hapagkainan. Hindi ba pwedeng ipag paliban muna ang pag iisip kung sino