Lahat ng Kabanata ng How To Catch A Billionare: Kabanata 51 - Kabanata 60

Aika’s POVPagdating ko sa bahay, inaasahan kong gising na siya pero hindi pa pala. Nakahiga pa rin siya sa kabilang gilid ng kama, tahimik na humihinga nang malalim, at kitang-kita ko ang maaliwalas na itsura niya kahit bahagyang natatakpan ang mukha niya ng kumot. Napangiti ako. Alam kong pagod siya sa trabaho nitong mga nakaraang araw, kaya gusto ko siyang sorpresahin ngayong umaga. Hindi man kami madalas magkasabay sa mga oras ng pagkain pero, sa araw na ito, nais kong siguraduhin na masaya siyang magising.Tahimik akong tumungo sa kusina at binuksan ang kabinet. Nilagay ko na muna doon ang mga pinamili ko. Pagkatapos ko, tiningnan ko ang mga puwedeng iluto, at napangiti nang makita ang mga sangkap para sa omelette—may itlog, ham, at keso. Alam kong masarap iyon tuwing umaga, kaya wala nang pagdadalawang-isip na agad akong magluto. Sinarado ko ang kabinet at sinimulan ang paghahanda.Hinugasan ko muna ang mga kamatis at sibuyas, at habang hinihiwa ko ito nang pino, napaisip ako ku

Aika’s POVPagpasok ko sa opisina, agad kong naramdaman ang tensyon sa paligid. Halos hindi pa ako nakakapuwesto sa cubicle ko nang biglang lumitaw si Ma’am Dolores mula sa kung saan. Mahigpit ang hawak niya sa braso ko, tila hindi na ako bibigyan ng pagkakataong tumanggi.“Aika, come with me. I need you,” utos niya, hindi man lang ako binigyan ng paliwanag kung bakit. Napansin ko ang nangingintab niyang bag na parang bagong bili, kasabay ng mga mamahalin niyang sapatos na tila sumisigaw ng awtoridad. Wala akong nagawa kundi sumunod habang nagtataka kung ano na naman ang pakay niya sa akin.Habang naglalakad kami palabas ng opisina, tinanong ko siya, “Ma’am, saan po tayo pupunta? May meeting po ba?”“No. I need your help at my house. I’m preparing dinner for some guests tonight, and I can’t do it alone,” sagot niya nang walang pag-aalinlangan.Halos mapataas ang kilay ko sa narinig ko. Sa isip-isip ko, Bakit ako? Hindi ba’t staff lang ako sa office? Hindi ko naman trabaho ang maging p

Aika’s POV“Late na naman ako,” bulong ko sa sarili habang mabilis na naglalakad sa gilid ng daan. Ang bigat ng pakiramdam ko ngayong araw, napuyat ako kagabi dahil sa paggawa ko ng graham, mamaya kasi ay daldahan ko ng ganoon si Isaid.Ngayon na lang ako papasok ulit kasi dalawang araw akong absent dahil sumakit ang tiyan ko, at ngayon pa lang ako muling makakapasok. Mahirap na, baka masabihan pa akong tamad sa opisina.Papunta na ako sa sakayan ng jeep nang biglang may tumigil na kotseng kulay itim sa harapan ko. Agad bumaba ang bintana, at sumungaw ang mukha ni Ma’am Dolores. Pagkakita ko pa lang sa mukha niya, alam kong delubyo na agad ang mangyayari. “Aika! Get in!” utos niya agad.Natigilan ako. “Po?” tanong ko kahit naintindihan ko naman ang sinabi niya.“I said, get in the car! Now!” Malamig ang tono ng boses niya at parang may halong utos na hindi puwedeng tanggihan. Feeling amo na naman itong si Ma’am Dolores.Wala akong nagawa kundi sundin na lang siya. Binuksan ko ang pint

Aika’s POVTinitigan ako nang matagal ni Isaid, tila kahit may tama na siya ng wine na iniinom namin ay hindi siya makapaniwala sa sinabi ko.“Lasing ako, Aika, hindi ko aatrasan ang gusto mo,” sagot niya habang nakatitig pa rin sa akin, naghihintay na sabihin ko ulit ang sinabi ko kanina.Pero imbes na magsalita pa, hinahawakan ko ang mga kamay niya at dinala siya sa loob ng kuwarto ko. Nag-lock ako ng pinto at saka siya pinaupo sa kama.“Tatanggalin ko na ang damit mo,” paalam ko sa kaniya. Ngumiti lang siya at saka tumango kaya dahan-dahan ay tinaas ko na ang dalawang kamay niya para matanggal ang t-shirt niya.Ngumiti ako nang makita kong maganda talaga ang matipuno niyang katawan. Hinawakan ko nang dahan-dahan ang balikat niya, pababa sa bycep at kamay niya. Pagkatapos, hinawakan ko na rin ang maumbok na dibdib niya at ang mga cute niyang abs.“Ang ganda ng katawan mo, Isaid, hindi ako makapaniwalang gagawin ko ‘to,” sabi ko sa kaniya habang sinasadya kong landian ang boses ko. H

Aika’s POVHindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan nang matanggap ko ang tawag mula sa secretary ng CEO. Halos hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko habang nakaupo sa maliit kong cubicle.“Pinapatawag ka raw ni Don Jacinto sa office niya,” sabi ni Gina habang nakapamewang at may ngisi sa mukha. Sa tabi niya, naroon sina Monica at Vanessa, parehong nagkatinginan at napangiti rin na parang may alam na masama.“Tingnan mo, baka nasumbong ka na sa atraso mo!” dagdag pa ni Vanessa, sabay tawa na para bang sigurado silang mapapahiya ako. Anong atrasong pinagsasasabi nila e, napakabait ko dito, kung mayroon atraso, baka sila iyon kasi mga bully sila.Wala akong atraso, sure na sure ako doon. Alam ko naman iyon. Pero kahit gaano ako kasigurado, hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko. Parang bumigat bigla ang bawat hakbang ko habang papunta sa elevator. Naisip ko kasi na baka may ginawang kalokohan ang mga bruha at ako ang tinuro o pinagbintangan nila. Sana ay mali ako.Nang madaana