Semua Bab My CEO's Regrets (Tagalog): Bab 11 - Bab 20

Mira POV“Ang landi mo girl!” nakabungisngis na sabi ni Janet habang pinagmamasdan ako sa suot ko para sa ball.Nasa apartment nya ako ngayon dahil nagpatulong ako sa kanya na ayusan ako. Sideline kasi ni Janet ang pagmemake-up sa mga ikinakasal. Light make up lang ang ipinagawa ko sa kanya.Maluwang na ngiti ang iginanti ko sa kanya.“Backless na nga, ang haba pa ng slit…. Oh etong n*pple tape, baka mamaya lumuwa yang dibdib mo sa baba ng cut nyan sa harapan.”Kinuha ko ang n*pple tape at ipinatong sa ibabaw ng aking dibdib.“Masagwa ba?” bigla tuloy akong nakaramdam ng kaba.“Hindi naman. Elegante ka pa rin kahit sexy.., kaya lang…, baka dika na iuwi ng boyfriend mong hilaw. Pag ikaw puyat bukas, alam ko na kung anong ginawa nyo.”“Grabe ka naman! Hindi agad ako bibigay sa kanya no.”“Hindi agad? So eventually, bibigay ka rin?” pilyang tanong ni Janet.“Sira, magkaibigan lang kami.”Tumaas ang kilay ni Janet.“May kaibigan bang inaakit?" tanong nito.Natahimik ako sa sinabi niya. Ba

Mira POV Nagising ako sa liwanag ng araw na tumatagos sa bintana. Sobrang inaantok pa ako at nais ko pang matulog lalo na at napaka komportable ng kamang hinihigaan ko ngayon. Kinapa ko ang aking gilid ngunit bakante ito at mag-isa na lang ako sa kama. Umupo ako mula sa pagkakahiga, nakaramdam ako ng bahagyang kirot mula sa pagitan ng aking hita. Napansin ko ang dugo sa kobre kama patunay na nawala na ang aking pinakakaiingatang pagk@babae. Napakabilis kong ipinagkaloob kay Jake ang aking sarili ngunit wala akong nakakapang anumang pagsisisi. Ginusto ko ang nangyari sa amin ni Jake kagabi. Ilang beses niya akong inangkin at ilang beses ko rin yung ipinagkaloob sa kanya na buong puso. Tumayo ako upang hanapin si Jake. Kinuha ko ang kumot upang ipantakip sa aking katawan. Inikot ko ang aking mata sa paligid. Marahil ay ito ang tinitirhan ni Jake dahil parang isang bachelor pad ang lugar na ito. Halatang lalaki ang nakatira dahil na rin sa mga kagamitan. Umikot ikot ako sa paligid ngu

Mira POV“Dito ka na lang tumira.” wika ni Jake habang magkapulupot ang aming katawan sa sofa at nanonood ng tv sa loob ng kanyang pad.“Gusto mong mag live in tayo?” gulat kong tanong.“Bakit hindi, ala namang pinagkaiba yun sa ginagawa natin ngayon. Araw araw naman kita dinadala rito, ang pinagkaiba nga lang dito ka na matutulog sa gabi.”Ilang linggo na rin simula nang maging kami ni Jake. Araw araw niya akong dinadala rito after ng school at palaging may nangyayari sa aming dalawa. Ihahatid niya ako sa trabaho pagkatapos at susunduin niya ako. Ilang beses din na may nangyari sa amin sa loob ng sasakyan bago niya ako ihatid sa tinitirhan ko. Hindi ko siya pinapapasok sa bahay dahil ayaw kong malaman ni tiya Carmen ang tungkol kay Jake.“Eh parang mag-asawa na yun ah.”“Dun din naman ang punta natin.” anito“Ewan ko Jake.” alinlangan kong sagot. Siniil niya ako nang halik sa labi.“Sige na please para naman hindi tayo nabibitin palagi.” bulong nito sa aking teynga.Napailing ako sa

Jake POV Mabilis kong pinatakbo ang aking sasakyan patungo sa address na ibinigay ni Mark dahil sa pag-aalala kay Lindsay, napaka hina pa naman ng loob nito. Sana ay maabutan ko siya dahil baka umalis agad ito at mahirapan kaming makita sya ulit. Nagtungo daw ito sa isa sa mga kaibigan nito. Pagdating ko sa bahay ng kaibigan niya ay pinapasok agad ako matapos kong magpakilala. Pagkapasok ko sa loob ay nakita ko agad si Lindsay at mabilis itong lumapit sa akin at niyakap ako. Umiyak ito ng umiyak habang nakayakap sa akin. Nang mga oras na yun ay pigil na paghikbi ni Mira ang naririnig ko. Parang tinusok ang aking puso nang maalala ko ang pagpatak ng luha niya ng tanungin niya kung mahal ko pa si Lindsay at tango ang aking isinagot. “Salamat Jake at dumating ka.” umiiyak na sabi ni Lindsay. Kahit umiiyak ay kita kong masaya ang mukha nito dahil sa pagdating ko. Biglang rumehistro sa akin ang mukha ni Mira na ubod ng lungkot habang pumapatak ang mga luha. Hindi ko na rin napig

Mira POVNapatigil ako sa aking iniisip nang marinig ko ang tunog ng aking cellphone kaya agad ko itong binuksan. Nagtext si kuya Alfred.From kuya Alfred:Nasa mall kami bukas ng 1pm. Kita tayo, sama mo si Jacob.3 weeks ko nang hindi nakikita sina kuya at ang asawa nitong si ate Myla. Pare pareho kasi kaming abala sa aming mga trabaho. Kapag hindi busy si kuya ay palagi nitong dinadalaw si Jacob. Mahal na mahal ni kuya ang kanyang pamangkin.Nang tumakas kami sa Maynila ay dito kami sa Quezon province napadpad. Basta na lang kami sumakay ng bus at wala kaming siguradong direksyon na pupuntahan. Ang mahalaga lang noong mga panahong yun ay makalayo kami sa Maynila at ang unang bus nga na nasakyan namin ay biyaheng Lucena sa probinsya ng Quezon. .Wala kaming kaalam alam tungkol sa Lucena. Basta nagpatangay na lang kami sa agos. Nakakita kami ng maliit na apartment na mauupahan. Di hamak naman na mas mura ang renta dito sa probinsya kesa Maynila.Malaking tulong din yung perang ibinaya