บททั้งหมดของ One Night Stand With My Cold-Hearted Boss: บทที่ 41 - บทที่ 50

Chapter 42Namula sa galit si Kristal dahil sa narinig. Ngunit sa paningin ni Frankie, ang pamumula ng babae ay dahil sa kahihiyan at pagsisisi.Gamit ang mahinahong tinig, sinabi ni Frankie na, "Bata ka pa, Kris. Huwag mong ugaliing gumawa ng desisyong ikapapahamak mo.""Wala naman akong ginawang masama..." Gusto sanang ipagtanggol ni Kristal ang sarili, ngunit bigla niyang nakita si Lorenzo. Ang mga mata ng lalaki ay puno ng lambing, walang bahid ng pagdududa, at kalmado, na tila kayang payapain nito ang damdamin ni Kristal.Dumako naman ang tingin ni Lorenzo sa namumulang sulok ng mga mata ni Kristal. "Kristal, find Richard and tell him that I have a job for him to do."Natigilan si Kristal dahil dito. Kung tutuusin ay kayang-kaya ni Lorenzo na tawagin si Richard gamit ang telepono pero bakit kailangan pa niyang utusan si Kristal para hanapin ito nang personal? Gusto ba siya nitong paalisin para makapag-usap sila ni Frankie?"Opo, boss." Tumayo na si Kristal at lumabas ng opisina.

Chapter 44"Kalokohan!" Hinawakan ni Maurice ang kamay ni Kristal bago hinaplos ang pisngi nito gamit ang kanyang mga daliri, at malumanay na sinundan ang sinabi."Pero ang Kris namin ang pinaka-cute at pinaka-mabait na bata sa mundo. Kung gusto mong mag-asawa balang araw, dapat isang mabuting lalaki lang ang mapapangasawa mo. Huwag kang mag-alala, hinding-hindi kita hahayaang maranasan ang mga hirap na pinagdaanan ko. Bubuksan ko ang mga mata ko para hanapin ang pinakamahusay na lalaki para sa'yo. Hindi pwedeng maghirap ang Kris namin."Kagat-labi lang si Kristal at walang imik sa sinabi ng kaniyang ate.Akala ata ng kapatid niya na nagbibitiw lang siya ng salita dahil sa galit, pero totoo ang bawat salitang binitiwan ni Kristal. Parang minarkahan na ng lipunang ito ang mga babae. Kailangan nilang magpakasal, manganak, alagaan ang asawa’t mga anak, habang ang mga lalaki ang sinasabing haligi ng tahanan. Kahit magkamali ang mga lalaki, parang tinatanggap pa rin ito bilang makatuwiran.

Chapter 46Hindi umuwi buong gabi si Lorenzo, habang si Frankie naman ay nakatulog sa sala buong magdamag. Puno rin ito nang pagdududa sa kinakasama. Kinuha niya ang kanyang telepono at tinawagan si Richard.Tumunog ang telepono ng ilang beses bago ito sinagot ni Richard."Frankie?"Nang marinig ang pangalan niya ay napakunot ang noo ni Frankie. Dati na siyang tinatawag ng ganoon ni Richard sa opisina, at kahit may relasyon na sila ngayon ni Lorenzo, ay hindi pa rin ito nagbabago sa paraan ng pagtawag sa kanya—wala pa ring respeto o kahit na anong titulo.Pinigilan ni Frankie ang pagkainis at dumiretso nalang sa sadya niya sa lalaki."Richard, kasama mo ba si Lorenzo?""Si boss?" Sandaling natigilan si Richard ngunit hindi siya sumagot nang diretso, sa halip ay nagtanong pa ulit ito."Bakit?""Hindi siya umuwi kagabi, at hindi ko siya makontak hanggang ngayon. Medyo nag-aalala na ako sa kaniya, kaya ako napatawag dahil nagbabakasakali akong magkasama kayong dalawa.""Oh...hindi kami m

Chapter 48"..." Hindi makapagsalita si Kristal. Anong karapatan ng lalaking 'to para ihambing ang mga pasakit niya sa sarili?Tumingin siyang muli kay Lander na ngayo'y nasa kanyang harapan na, "Sinabi mong ex-girlfriend mo si Erika? Pero bakit hindi kita nakita kahit kailan?" Sa totoo lang, hindi niya narinig mula kay Erika ang tungkol sa taong ito. Kahit na mahirap ang buhay ni Erika, mataas ang respeto nito sa sarili. May mga lalaking nanliligaw sa kanya noong nasa paaralan pa sila, ngunit tinatanggihan niya ang mga ito isa-isa. Kung hindi lamang niya nakita si Erika at si Paul na magkasama, iisipin pa rin ni Kristal na si Erika ay isang napaka-konserbatibong babae...taliwas sa mukhang gangster na si Lander kung kaya't may pagdududa siya sa mga pinagsasabi nito. "Hindi ka naniniwala?" tanong ni Lander nang diretsahan, sabay hawak sa kaliwang kamay ni Kristal at hinila siya papunta kina Paul at Erika. Nang makita niyang papalapit na sila, hinila siya ni Kristal nang may pag

Chapter 50Nakarating si Erika sa isang maliit na hotel malapit sa kanilng University. Maingat na tumingin ito sa paligid upang siguraduhing walang siyang kakilalang makakakita sa kanya. Tumigil siya sa harap ng pamilyar na numero ng kwarto at itinaas ang kamay upang kumatok.Bumukas ang pinto, at isang kamay mula sa loob ang humila kay Erika papasok.Walang ilaw sa loob ng kwarto. Idiniin ni Lander si Erika sa dingding at sinimulang halikan at hawakan ang babae, ngunit matapos ang ilang saglit na paghalik ay nakaramdam siya nang malamig sa kanyang leeg. Hawak ni Erika ang isang kutsilyo na ginagamit para sa paghiwa ng prutas, at ang matalim na dulo nito ay nakatutok sa leeg ni Lander.Dahan-dahang inalis ni Lander ang kanyang mga kamay ngunit may ngiti pa rin sa kanyang mukha."Sigurado ka bang sasaktan mo ako gamit 'yan?" tanong niya."Lander, ayoko 'tong gawin, pero sinasagad mo talaga ako!" sagot ni Erika na walang pag-aalinlangan."Ilabas mo ang cellphone mo! Gusto kong burahin m