Semua Bab My Billionaire Enemy Is My Lover: Bab 111 - Bab 120

Nanlaki ang mata ko dahil sa narinig kong sinabi ni Tita. I wasn't ready for this! Hindi pa nga ako ready sa confrontation about sa kasal namin, tapos biglang kakain sa isang table ang dalawang pamilya? This isn't happening!“Okay,” sang-ayon ni Alaric sa sinabi ni Tita! Hindi man lang niya naisip na baka hindi magandang plano yon!Umalis si Alaric para lumapit ulit sa parents niya na nasa living area. Naiwan ako kina Tita at Mama. Si Serenity ay nakangisi sa akin. Kunwari, busy kay Baby Levi pero halatang ready makinig ng sermon.“Saan ka pumunta nung tumakas ka?” tanong ni Tita nang nakaalis na si Alaric. I shifted weight. “Sa Angeles, Tita.” “Angeles? Saan doon? Nabenta na ang mansion kaya saan ka pwedeng pumunta doon?” curious na tanong niya. So it's really true huh! Bakit kaya hindi alam nina mama na nabenta pala yon? Kung alam niya, hinding hindi niya ako papapuntahin doon nung gusto niya akong tumakas. Hindi ko sinagot si Tita. I'm still a bit hurt by her. I can't forget h

“Son, you should go back to work,” unang salita galing sa papa ni Alaric. “This would help the business. Marami pa rin ang gustong umalis…” ani niya. He didn't stretch his statement pero alam kong marami ang nag-aalisan daw na investors dahil hindi na si Alaric ang CEO. Nabanggit niya sa akin yon dati pa.Kaya lang ay may bagong business si Alaric at yon ang pinagtutuunan niya ng pansin. Kaya hindi ko alam ngayon kong papayag ba siyang bumalik. “I'll think about it, papa,” sagot niya. Ang tono niya ay parang hindi interesado. “Bumalik kana. It's been two years. Nahihirapan na ang papa mo para kumbinsihin ang ibang investors,” singit ng mama ni Alaric. From my sitting position, kita ko ang pag-irap ni Tita dahil narinig niya ang boses ni Kiara. Parang suklam na suklam siya sa babae. “I'll think about it, mama. I'm busy with something now.” “Okay lang naman siguro kay Seraphina na magtrabaho ka?” biglang sali sa akin ni Kiara. Napabaling tuloy ako sa kanya. Napaawang ang labi ko s

Limang araw ang lumipas nang bumisita bigla ang parents ko at ang parents ni Alaric. Mabuti at wala ng nangahas na bumisita matapos nila. Kaya nasulit namin ang limang araw na kami lang tatlo. Pero parang hindi naman makuntento si Alaric at gusto pa niyang mag-ibang bansa kami. “I’m okay staying here as long as I’m with you and our son,” bulong ko sa kanya. Nasa sofa kami. Nanonood ng spongebob kasi iyon ang gusto ni baby Levi. Naka sandal ang ulo ko sa balikat niya at kunwari nalang kaming nanood. Samantalang titig na titig si Levi sa TV. Alaric chuckled. “The experience is different. Gusto kong maranasan niyo rin sa ibang bansa.” Napatango ako. Maganda rin namang plano yon. Marami kaming makikitang bagong tanawin. At sinabi rin ni Alaric na baka mapilitan siyang bumalik sa Helexion kung patuloy na bumaba ang sales kaya niyaya niya ako hanggang hindi pa siya nakakabalik. “I’m okay with it. Saan mo ba gusto?” tanong ko. “Italy.” He trailed off as he thought of something. “Especi

Nakayakap ako kay Alaric nang marinig namin ang ingay ng mga bagong dating na bisita. Agad kong nakilala ang boses ni Analise. Hindi nga lang ako kumalas ng yakap. Tumawa lang si Alaric at hindi rin naman siya umangal, nakayakap din siya sa akin. “Maraming kwarto sa taas. Hindi ko alam kung saang kwarto pumasok si Eliza. I was alone in my room.”Naniniwala naman ako. I was just so affected with Eliza that I can’t help not to think bad. Bakit ba siya nandito? The mere fact that she is welcome here tells me that Kiara still likes her. Yoon ang ikinatatakot ko. Nang may marinig akong tumikhim ay doon lang ako kumalas ng yakap. “Hi,” bati ni Analise. Nakangiti siya sa amin despite seeing us hugging. Kita kong nasa likod niya si Chesca at Daphne. Hindi sila makatingin sa amin. I don't know if it's because they're guilty for what they did to me or they don't just want to see me. Either way I don't want to see them too. Pinunta ko lang talaga rito ay ang bilin ni Kiara. “Why are you her

The drive was too fast. Kahit naka-seatbelt ako ay nakakapit din ako sa hawakan malapit sa akin dahil sa kaba. Ilang kotse na ang nilalampasan namin at hindi ko alam kung malapit na ba kami o ano. Walang kibo si Alaric. Nakatutuk lang ang mata niya sa kalsada pero makikita mo kung paano niya hawakan ng manibela. His veins show because of how he firmly grips the steering wheels. Doon pa lang, alam mong galit siya.Sa kalagitnaan ng pagmamaneho niya ay tumunog ang cellphone niya. Hula ko ay isa ito sa mga tauhan niya. Nakalagay ang cellphone niya sa holder ng dashboard kaya mabilis niya itong nasagot. He put it on a loudspeaker. “Nahanap na namin siya, Sir,” agad na bungad ng nasa kabilang linya. Napasinghap ako sa narinig. Kita ko rin ang mas lalo pang paghigpit ng pagkakahawak ni Alaric sa manibela. “Where?” “I already sent the link to her location.”Walang sinayang na oras si Alaric. Agad niyang binuksan ang isang message at saka pinindot ang isang link. Napunta ito sa map app at