All Chapters of My Billionaire Enemy Is My Lover: Chapter 41 - Chapter 50

Ilang minuto akong natulala sa restroom habang si Serenity ay panay ang tanong sa akin kung kilala ko ba daw ang mga ‘yon o kung anong dahilan kung bakit nila ako sinaktan.I just stared at her, unable to answer. Kasi anong sasabihin ko? Dahil nalaman nilang Salazar ako kaya ako sinabunutan? That will only make her think this is something to do with what happened in the past. At hindi ako sigurado kung tungkol nga ito doon. I want to be sure first before I tell them… or I don't know if I will ever tell them. Mas lalo lang matatakot ang pamilya ko. We are starting to be okay. I don't want to be the cause why we get to be miserable again. Umuwi kami ni Serenity matapos ng nangyari. Hindi na kami bumalik sa table namin at nag-text nalang ako kay Sara na umuwi kami dahil may emergency. “Serenity, I don't know, okay! Hindi ko sila kilala at hindi ko alam kung bakit nila ako sinaktan!” Huminto ako sa sasabihin at pumikit ng mariin. “Wala akong ginawang masama sa kanila. They just did it

Natulala ako ng sabihin niyang ang lolo ko ang nanguna kung bakit nagulo ang pamilya niya at ang pamilya ko. Nakakandong parin ako sa kanya pero hindi ko mapigilan na mag-isip. Kaya ba ganun na lamang ang galit nina Analise sa akin nang malaman nilang isa akong Salazar? Noong sinasabunutan ako ni Daphne at Chesca ay parang justified ang tingin nila sa ginawa nila. Dahil ba ito sa ang lolo ko naman ang may kasalanan? Ganon kalala? Napatingin ako kay Alaric ng hawakan niya ang baba ko at itininaas para magtama ang mata namin. “What is it?” marahan niyang tanong. May naisip ako. Ayaw ko lang pabulaan dahil parang hindi ko matanggap. Pero kung kasalanan pala namin ang nangyari? Does that mean itong ginagawa ni Alaric sa akin ay parte ng paghihiganti niya? He didn’t deny it. Sinabi niya lang na mahirap akong pahirapan. Does that mean he still wants to avenge pero hindi niya lang ginagawa kagaya ng dati? Baka gusto niyang ma-fall ako sa kanya at kalaunan ay iiwan niya ako sa ere? Nag-i

Hindi ko alam ang drama ni Serenity. Matapos siyang kumpromtahin ni Scarlet tungkol doon sa mansion ay bigla siyang nag walk out at nagkulong sa kwarto niya. Hindi ko na pinansin dahil may sarili din akong inaalala. I was still so into the information that I knew to the point I had a hard time sleeping at night. Alaric told me to go to work tomorrow kaya kinabukasan ay ganun nga ang ginawa ko. Maaga akong dumating sa opisina. Halos wala pang dumating sa mga kasamahan ko. Nagkakape ako ng dumating ng sabay si Sara at Lina. Malaki ang ngisi nila sa akin ng makita nilang nandoon ako sa table ko. “Konti nalang Seraphina, iisipin kong gusto ka ni Sir Ferrer,” tukso ni Lina ng nakaupo siya. Muntik ko nang maibuga ang kape ko dahil sa narinig. Nanlalaking matang binalingan ko siya. Tinawanan nila akong dalawa. “Girl, ang sama ng atmosphere dito sa opisina kapag absent ka. Para kaming sumasabak sa gera sa sobrang kaba,” ani Sara. “What do you mean?” kabado kong tanong. “Para kasing gali

Matapos ang pag-uusap ko sa mga kamag-anak ni Alaric ay bumalik ako ng department namin na tulala. Panay ang tanong sa akin ni Sara at Lina kung sino ang bisita ko at sinabi ko nalang na kakilala lang. HIndi na sila nag-usisa pa ng makita nilang wala ako sa mood makipag-usap. The next day, na-busy ako sa pag-aasikaso ng event at buong araw akong wala sa opisina. And then I was busy for the remaining weeks of the month kaya halos nakalimutan ko din ang mga sinabi sa akin nina Daphne. Sa paglapit ng event ay siya din ang pagkaabala ko na halos palagi na akong nalilipasan ng gutom. Walang magawa si Alaric kahit gusto niya akong makita dahil busy din siya sa headquarter ng building nila. Hindi na siya palagi pumupunta sa opisina niya sa building namin. Time flew fast and the next thing I know, bukas na gaganapin ang event. Nasa Imperial hotel ako at minamanduhan ang mga staff para sa gagawin nila. “Na-destribute na ba ang mga invitation?” tanong ko sa taga marketing staff. Sila kasi an

Pinasalamatan ko si Magnus ng dumating kami sa bahay. Inimbita ko siya kung gusto niyang pumasok pero may emergency pala siyang pupuntahan. Nahiya ako dahil inuna pa niya akong ihatid bago siya tumuloy sa pupuntahan niya. “I’m sorry. Hindi ko alam na may pupuntahan ka pala. Kung alam ko lang ay dapat hindi na ako nagpahatid sayo,” nahihiya at medyo nanghihina kong sinabi.Magnus chuckled. “Seraphina, even if I have urgent things to do, uunahin parin kita kung alam kong hindi maganda ang pakiramdam mo.”I licked my lips. Tumingala ako sa mata niya na kanina pa nakatingin sa akin. “Pero we are not the same anymore… we parted ways, Magnus.” He nodded. May nakita akong pagsisi na sumilay sa mata niya. “Doesn’t matter. I’ll still prioritize you over a thing.”I smiled at him genuinely. Even though we parted ways, he is still Magnus that I know. Nang mawala sa mata ko ang kotse ni Magnus ay saka lang ako pumasok. Gabi na din. Around 9 in the evening. Pagpasok ko ay nasa baba si Scarlet a