Semua Bab My Billionaire Enemy Is My Lover: Bab 61 - Bab 70

Pinilit ako ni Papa at Mama na layuan si Alaric pero hindi ako makasagot. It hurt. Alam ko sa sarili ko na may nararamdaman na ako kay Alaric. I'm not vocal to my feelings kaya hindi ko inaamin. Pero ramdam ko, nasasaktan ako. Nasasaktan ako na alam kong hindi ako magugustuhan ng mama niya. Nasasaktan ako ngayon na pinapalayo ako ng magulang ko sa kanya dahil hindi nila siya gusto para sa akin. Paano naman ako? Gusto ko siya! Isn't that enough reason? Sinabi naman niya na hindi na siya naghihiganti. He is doing this now because he likes me. I know he is serious with me. Pero bakit ang hirap?Pwede bang maging kami at kalimutan nalang itong away ng pamilya? Bakit pati ako.. kami… ay nadadamay? Bakit hindi na to tinigilan noon? Bakit pinaabot pa hanggang ngayon?Nang maggabi, hindi ko tinawagan si Alaric kaya siya na ang nagkusa. Hindi ko siya sinagot. He had seven missed calls when he stopped trying. May na-receive akong text galing sa kanya pero hindi ko na tinignan. Nag taklob ako ng

Hindi ako tinanong ni Magnus kung bakit ako napadpad sa lugar na yon. Hindi ko sinagot ang tanong niya kung kagagawan ba ito ng mga Ferrer pero iyon ang iniisip niya na totoo naman.Tahimik kami habang nagmamaneho siya. Hindi ko alam kung papasok pa ba ako. Sinabi ko kay Alaric na sa opisina na kami magkikita. Pero kaya ko pa bang makipagkita kung ang kapalit non ay ang pagkakakulong ni papa?“Do you want to go home?” basag ni Magnus sa katahimikan. Umiling ako. Pero wala rin akong masabi na gustong puntahan. I can't go to work. I don't want to go home. “Do you want to rest in my condo?” Napalingon ako sa kanya. Ilang segundo akong tumitig sa kanya bago ako tumango. I swallowed the lump in my throat. Agad pumasok sa isip ko na magagalit si Alaric pero agad kong binalewala ang naisip.Matapos niyang magtanong ay tahimik na ulit kami. It took us almost an hour before we arrived at his condo tower. Sabay kaming bumaba ng dumating kami. Kahit sa pagsakay ng elevator ay tahimik ako. Tah

Napakurapkurap ako sa babae. She looked mad because of seeing someone in the mansion. Dang it! Binenta na ba ito? Am I really trespassing?Lumunok ako dahil sa kaba. Kung totoong ibeninta ito, bakit hindi alam ni mama. Bakit niya ako pinapunta dito?“Uhh…I'm Seraphina Salazar. Anak ni Celestine at Axel Salazar.” Nagpatuloy ako sa pagbaba.For a moment, natigilan ang babae. Biglang nawala ang pagkakakunot ng noo niya. “I'm sorry. Hindi ko alam na may tao pala. Nabenta na ba itong mansion?” hindi ko napigilang tanong. Nasa huling baitang na ako ng hagdan at dumiretso ako sa bag ko.“Naku, anak ka pala ng mga Salazar? Akala ko ay kung sino na. Matagal na kasing walang bumibisita dito kaya nagulat ako ng biglang bumaba ka.” Tuwana ang babae para maitago ang kahihiyan sa ginawa niya. “Hindi naman to naibenta. Sa pagkakaalam ko, hindi naman.”Tumango ako, nakahinga ng maluwag. Mabilis kong kinuha ang bread na dala ko at mabilis na kumain. Buntis ako pero pinapabayaan ko ang sarili ko. Isan

Humagulgol ako sa harap niya. Hindi ko na kinaya at sumabog na ako. Habang umiiyak ay narinig ko siyang nagmura. He then swiftly move and the next thing I know naka upo na ako sa lap niya. Nakatagilid ako sa kanya. He kissed my temple. “I'm sorry. You should have told me about it,” pang-alu niya. His voice was hoarse and in agony. “Did my mother hurt you?” Umiling ako, habang pinapatahan ang sarili. “Hindi pero pinagbantaan niya ako. I shouldn't have told you this. Sinabi niyang huwag ko daw sabihin sayo.”Alaric sighed. “I hate that you listen to other people than to listen to me,” pagod niyang sinabi. “I told you I will handle everything.”He kissed my cheek. Huminga siya at ramdam ko ang pagod niya. Parang dismayado siya sa naging disisyon ko. “Kung sana sinabi mo yan sa akin, you’d know that I’ve already taken steps to protect your family. I sent my men to protect your father from my mother’s wrath. They’re also watching over your mother and sisters, ready to act if she ever tr

We spend our weekends inside his penthouse. May mga tumatawag pa rin sa kanya kahit na walang trabaho. Pero siguro ganon talaga kapag CEO ka. Halos walang pahinga.Nang mag lunes ay parang gusto ko nalang ding pumasok. Naiinggit ako dahil si Alaric lang ang nagbibihis. “Papasok nalang ako,” pilit ko sa kanya. He puts his watch on his wrist. “No. I'm not going to your company. Sa headquarter ako.” Ngumuso ako. “Anong oras ka uuwi? Wala akong kasama.” He smiled at me. “I'll try to finish early. The rest, I can bring it here.”“Okay,” sabi ko, hindi na tumutol.Nang palabas na siya, akala ko ay dediretso siya palabas. Ngumiti ako ng huminto siya at lumapit sa akin. He held my jaw and swiftly kiss me on my lips.“I'll go ahead,” he said as he licked his lips.Dahil naiwan akong mag-isa, nanood ako ng movie. Nang mabagot ako ay pumasok ako sa opisina niya at naghanap ng pwedeng basahin sa mga libro sa shelf. I didn't find interesting books kaya bumaba nalang ako sa kitchen para mag tan